به گزارش ایرنا از جشنواره فیلمهای ورزشی ایران، کارگاههای آموزشی دومین روز چهاردهمین جشنواره بینالمللی فیلمهای ورزشی ایران، با عنوانهای «سینما، رسانه، تیم برنده» با حضور محمود گبرلو منتقد و کارشناس سینما و «چرا فیلم ورزشی؟» با حضور محمدرضا عرب کارگردان، مستندساز، تهیهکننده، فیلمنامهنویس و عکاس در سینما فلسطین برگزار شد.
محمود گبرلو در نشست «سینما، رسانه، تیم برنده» به آسیبشناسی سینمای ایران پرداخت و با بیان اینکه هنوز در کشورمان صنعت سینما و فیلمسازی نداریم، اظهار داشت: منظور از صنعت سینما چارچوب و مختصاتی است که براساس آن کسی جایگاه خودش را پیدا میکند؛ اگر این صنعت را داشته باشیم حاکمیت تکلیف خودش را در فرایند فیلمسازی مشخص میکند.
وی سینما را یک بستر برای ترویج فرهنگ و هویت ایرانی دانست و گفت: مشکل ما نبود این چهارچوبها و پایههایی است که هنوز در کشورمان رایج نیست و جشنوارهها در این فضاها بیشتر شبیه به شعار و هیاهو شدهاند. معمولا از جشنوارهها خیلی برای بیلانکار و هیاهو استفاده میشود در حالی که تعریف جشنوارهها در دنیا تغییر کرده است.
گبرلو با تاکید بر اینکه هر جشنوارهای باید بستر تولید را فراهم کند و نه تنها به نمایش فیلم بپردازد، افزود: جشنواره بستری برای گفتمانسازی و توسعه صنعت است تا جمعی متخصص و کارشناس صحبت و گفتوگو کنند و راهکار ارائه کنند و از طرفی تهیهکنندگان و سرمایهگذاران و بخش اقتصاد به کمک هنر بیایند.
این کارشناس سینما با اشاره به جشنواره فیلم فجر اظهارداشت: این جشنواره با اینکه بیش از چهار دهه است که برگزار میشود اما فقط یک رویداد نمایشگاه فیلم است و تنها تعداد محدودی نمایش داده میشود که امکان دیدن و بررسی تمام آثار سینمایی یک سال را ندارد.
وی در ادامه درباره تاثیر رسانه و سینما گفت: واقعیت این است که از قدرت رسانه میتوانیم برای معرفی آثار بهره بگیریم؛ به نظرم روشهای مختلفی در روند تولید (قبل از تولید، حین تولید و پس از تولید) وجود دارد که در جریان آن میتوان از رسانههای مختلف برای معرفی فیلم استفاده کرد و البته نباید دچار آفت رسانهها شد.
گبرلو روند برخی از رسانهها را مورد نقد قرار داد و تاکید کرد: برخی از رسانهها به جای رسالت اصلی خود بیشتر به دنبال گردش اقتصادی رسانهها هستند و از هویت رسانهای خود دور شدهاند و در نهایت به رسالت فیلم و فیلمنامه توجه نمیشود مگر اینکه گردش مالی مناسبی برایشان به وجود آید لذا این رسانهها فضا را فقط برای گردش مالی خودشان آماده میکنند نه برای ارتقای فرهنگی و فکری جامعه.
این منتقد و تحلیلگر سینما و تلویزیون درباره اینکه رسانهها چگونه میتوانند به فیلمهای ورزشی کمک کنند، بیان کرد: من خودم رسانهای هستم اما این انتقاد را به رسانهها داریم که به سلامت اهداف بیشتر توجه کنند. متاسفانه برخی رسانههای گروهی به دنبال تجارت و گردش مالی خودشان هستند درحالی که میتوانستند جهت دهنده سینما باشند. پیشنهاد میکنم این دوستان که هدف اصلیشان انگیزههای فکری و اندیشهای و حمایت از سینماگران بوده به اهداف اصیلشان متمرکز شوند.
گبرلو با بیان اینکه فیلم بدون رسانه خیلی نمیتواند موفق باشد، افزود: یک فیلم بدون ابزار رسانهای دیگر نمیتواند در بین مخاطبان جایگاهی داشته باشد. فیلمها در گذشته وابسته به جریان تبلیغاتی بودند و امروز فضای رسانهای مدرن و شیکتر شده و گستردگی رسانهها باعث شده یک فیلم به راحتی دیده نشود بنابراین یک فیلمساز در برنامهریزی تولید باید برای فضای رسانهای هم برنامهریزی کند.
فیلمی درباره ۱۶۷ مدالآور پارالمپیک ایران ساخته نشده است
محمدرضا عرب نیز در کارگاه آموزشی «چرا فیلم ورزشی؟» درباره چرایی ساخت فیلمهای ورزشی اظهارداشت: جامعهای که فرهنگ، الگو و قهرمان ندارد، جامعه ابتر است و نمیتواند رو به جلو برود. ورزش به ما کمک میکند از آسیبها به دور باشیم و قهرمان داشته باشیم پس مهم است لذا در این مسیر رسانهای که به ورزش توجه نمیکند نیز ابتر است و اینجا ضرورت ورود سینما به ورزش مشخص میشود.
این فیلمنامهنویس و کارگردان به تشریح تجارب فیلمسازی خود پرداخت و با بیان اینکه ۱۶۷ مدالآور پارالمپیک داریم که درباره آنان فیلمی ساخته نشده است، افزود: این افراد قهرمانان جامعه ما هستند و از این قهرمانها که برخیهایشان معلول جنگ تحمیلی و برخی دیگر معلول مادرزاد هستند، فیلمی ساخته نشده است.
عرب، قهرمانان ملی را الگوهای جامعه خواند و با بیان اینکه مگر میشود فیلم ورزشی نسازیم، گفت: اگر از زندهیاد تختی و کشتیهای او فیلمی نبود، شاید او را نمیشناختیم. سینما تاریخ و مدالآوری کشورمان را ثبت میکند و وقایع انقلاب و جنگ را ثبت کرد که نشان میدهد مهم است.
وی، فیلمهای ورزشی را حافظه تاریخی یک کشور و ملت دانست و افزود: اگر چنین حافظهای نباشد قبیله و عشیره هستیم چراکه هویت شکل نمیگیرد لذا هویت ما به قهرمانهای ملی برمیگردد لذا نمیتوانیم قهرمانها و پهلوانان ملی را نادیده بگیریم.
عرب تاکید کرد: تهیج و غرور ملی را قهرمان ملی ایجاد میکند و رسانهای که کارکرد انعکاس درست آن را نداشته باشد، رسانه نیست. جشنوارهها در این مسیر باید نگاه تولیدی پیدا کنند و در تقویم المپیک کشور قرار گیرند و حتما بودجه تولید فیلم برای قهرمانهای المپیک درنظر گرفته شود تا مستندهای پرتره برای آنان تولید شود.
چهاردهمین جشنواره بینالمللی فیلمهای ورزشی ایران، از ششم تا هشتم آذرماه ۱۴۰۳ به دبیری سیدمجتبی علوی در سینما فلسطین برگزار میشود.
نظر شما