به گزارش ایرنا، به تازگی فیلم کوتاهی از حضور خرس و توله اش در منازل ییلاقی روستای ورزنه بخش بندپی شرقی بابل این استان در حال انتشار است که خرس ها در هوای دست یافتن به غذاها درب چوبی آشپزخانه خانه ای را شکستند.
در این فیلم مشاهده شده است که خرس ها پس از آن کیسه هایی که غذاها در آن قرار داشت را از آشپزخانه به بیرون خانه ها کشاندند و در این بین به برخی از اسباب و وسایل خانه ها نیز خسارت زدند.
رییس اداره حیات وحش مازندران با تایید دستبرد خرس مادر و توله اش به یکی از منازل ییلاقی استان گفت که اخیرا گزارشی مبنی بر دستبرد این حیوانات برای بدست آوردن غذاهای مورد نیاز با شکستن در وارد یک منزل مسکونی خالی از سکنه در روستای شدند.
کوروس ربیعی اضافه کرد: باقی ماندن غذاها در این خانه و حس بویایی قوی خرس ها آنها را به سمت خانه کشاند.
وی ادامه داد : اکنون و در فصل سردسال خرس ها از میوه های وحشی جنگلی همچون ازگیل و گلابی و یا ماهیان رودخانه ها برای تغذیه خود استفاده می کنند و در موارد نادر به خانه هایی ییلاقی مناطق بالادست که در این فصل از سال خالی از سکنه است برای یافتن غذا می روند.
رییس حیات وحش مازندران گفت: مورد پیش آمده از جمله موارد خاص بود که خرس و توله اش به منزل وارد شدند.
ربیعی با اشاره به اینکه خانه های ییلاقی در فصول سردسال خالی از سکنه است، گفت: از صاحبان این منازل خواست هنگام ترک منازل ییلاقی خود باقی مانده غذاها را با خود ببرند چراکه خرس ها شامه قوی دارند و به سمت غذاها کشانده می شوند.
خرس قهوه ای یکی از گوشتخوارانی است که تلاش های حفاظتی و پژوهشی گسترده ای در در سراسر حوزه انتشار این گونه در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی اروپا، آسیا و آمریکای شمالی به آن اختصاص یافته است. با این حال، این گونه در محدوده قفقاز و خاورمیانه به شدت کمتر از سایر بخش های محدوده پراکنش خود مورد بررسی قرار گرفته است.
همچنین به گزارش انجمن یوزپلنگ ایرانی، اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت IUCN در برنامه عمل حفاظت از خرس ها در سال ۱۹۹۹، به گفتن عبارت “جمعیت کوچک” درباره خرس های ایران بسنده کرده و حتی برخی وب سایت ها، خرس های خاورمیانه را تقریبا منقرض شده پنداشته اند.
از سال ۱۳۸۵ خرس قهوه ای به عنوان یکی از گونه های گوشتخواران بزرگ جثه ایران در برنامه های مطالعاتی انجمن یوزپلنگ ایرانی بوده و برنامه های متعددی برای حفظ آن در مناطق مختلف ایران، بخصوص منطقه حفاظت شده البرز مرکزی شمالی و استان لرستان به عنوان ۲ نماینده البرز و زاگرس درحال اجرا می باشد. تیم مستندسازی انجمن نیز طی سال های اخیر درحال تولید مستندی درباره زندگی این زیرگونه کمتر شناخته شده کشورمان می باشد.
نقشه های موجود در اتحادیه جهانی حفاظت نیز به صورت نادرستی بیان کرده که خرس ها در بخش های عظیمی از ایران منقرض شده اند، درحالی که خرس های ایران هنوز در بخش های گسترده ای پراکنش تاریخی خود را همچنان حفظ کرده اند.
ازسوی دیگر، طی یک قرن اخیر، تنها حدودا ۱۰ مقاله علمی در مجامع علمی درباره خرس های قهوه ای خاورمیانه و قفقاز منتشر شده است که نشان از ضعف دانش موجود دارد. درعین حال، سه مقاله تابحال درباره خرس قهوه ای در ایران به چاپ رسیده است.
درخصوص جمعیت خرس قهوه ای در ایران نیز آمار قابل اتکایی وجود ندارد، به طوریکه کارشناسان قدیمی جمعیت خرس قهوه ای را ۵۰۰ تا ۲ هزار عدد برای کل کشور می دانند، هرچند که بعید است این آمار منطقی باشد.
نخستین پژوهش دانشگاهی خرس قهوه ای در سطح تحصیلات تکمیلی نیز در ایران مربوط به سال های اخیر می باشد که در سال ۱۳۸۶ صورت گرفت. با این حال، خرس قهوه ای موفق به جلب توجه محققان ایرانی در سال های اخیر شده و درحال حاضر، حدود پنج پایان نامه تحصیلات تکمیلی در این مورد توسط محققان جوان ایرانی درحال اجرا است.
جریمه شکار خرس قهوه ای این اواخر به صورت قابل توجهی افزایش یافته و به ۵۰۰ میلیون ریال رسیده است که شاید بتواند گامی در جهت اعمال بازدارندگی مناسب برای شکار غیرمجاز آن در زیستگاه ها باشد. برخلاف بسیاری از کشورها که نمایش خرس های قهوه ای در سطح خیابان ها و رقص و نمایش آنها مشکلی جدی است، این پدیده در ایران بسیار کمتر دیده می شود و امروزه به احتمال کمتر از ۴۰ خرس در ایران در اسارت هستند، هرچند که بیشتر آنها نیاز به ارتقای شرایط نگهداری و بهداشتی دارند.
نظر شما