امین زراعتکار روز شنبه به مناسبت "روز ملی گونه‌های بومی" در گفت وگو با ایرنا افزود: براین اساس از مجموع کل گونه‌های گیاهی شناسایی شده در چهارمحال و بختیاری حدود ۲۶ درصد انحصاری هستند که این رقم نسبت به سایر استان‌های دیگر قابل توجه است.
وی اظهار داشت: هر چند چهارمحال و بختیاری از نظر مساحت بیست و دومین استان کشور و از جمله استان‌های کم وسعت به شمار می‌رود اما وسعت عمده مناطق کوهستانی، توپوگرافی پیچیده کوه‌ها به ویژه در شمال غرب، غرب و جنوب شرق این استان در کنار اقلیم‌های متنوع، موجب شکل‌گیری تنوع زیستی بالایی از گیاه و جانوار در این استان شده است.
پژوهشگر بخش جنگل و مرتع مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع‌طبیعی چهارمحال و بختیاری گفت: هرچند این منطقه از استان‌های ییلاقی و با پتانسل گردشگری طبیعی فوق‌العاده بالا است اما سیاست‌های نادرست اقتصادی در چند دهه اخیر موجب نابودی بخشی از منابع طبیعی در این استان شده است.
وی ادامه داد: چرای بی‌رویه در عرصه‌های منابع طبیعی از جمله مهمترین عوامل تخریب گونه‌های گیاهی در چهارمحال و بختیاری است و موجب شده حیات گیاهان بومی و منحصر به فرد استان در معرض خطر انقراض قرار گیرد.
زراعتکار افزود: تغییر کاربری زمین به ویژه در زمین‌های شیب‌دار که با برخی سیاست‌های ناآگاهانه ملی در خصوص تغییر کاربری به آن دامن می‌زند موجب به خطر انداختن حیات برخی گونه‌های بومی شده است.
وی یادآور شد: دست‌اندازی و تصاحب زمین از منابع طبیعی از طرف عده‌ای به صورت‌های قانونی - غیر قانونی و برخی جاده‌سازی‌هایی که بدون هیچ اولویت و ضرورتی انجام می‌شود از دیگر عوامل تخریب گونه‌های گیاهی و جانوری به شمار می‌رود.
پژوهشگر بخش جنگل و مرتع مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع‌طبیعی چهارمحال و بختیاری افزود: معدن کاوی و سد سازی از جمله دیگر عوامل مهمی است که طی ۲ تا سه دهه اخیر به نوعی بلای جان آب، خاک و گونه‌ها به خصوص گونه‌های انحصاری استان شده است.
وی با تاکید بر اینکه حفاظت از گونه‌های گیاهی بومی نقش مهمی در ترسیب کربن، جلوگیری از فرسایش خاک و کاهش آلودگی‌ها دارد تاکید کرد: جدای از اینکه گونه‌های گیاهی موجب ایجاد تنوع زیستی و هوای پاک می‌شود، این گونه‌ها به ویژه گونه‌های انحصاری نقش مهمی در تامین اقتصاد پایدار و ایجاد اشتغال دارد به همین دلیل حفاظت از این گونه‌ها ضرورتی غیرقابل انکار است.
زراعتکار در خصوص گیاهان بومی خوراکی - بومی خود رو متعدد در چهارمحال و بختیاری گفت: برای مثال کلوس (کرفس کوهی) به عنوان "گنجینه‌ای سبز" در فلور ( مجموعه‌ای از گونه‌های گیاهی هستند که در یک منطقهٔ جغرافیایی و در دوره‌ای معین می‌زیند) چهارمحال و بختیاری شناخته می‌شود که امروز به دلیل قیمت نجومی که منجر به برداشت‌های بی‌رویه آن شده حتی در بیشتر رویشگاه‌های آن نیز نمی‌توان یک پایه کلوس یافت.
علت استقبال از این ۲ گیاه بومی در چهارمحال و بختیاری چیست؟
گونه جدید گیاهی منحصربه‌فردی در چهارمحال و بختیاری کشف شد
وی یادآور شد: گیاه کلوس به وسیله سودجویان بیشتر به اصطلاح غنچه بُر (بریدن برگ‌های جوان یا جوانه) می‌کنند و به این صورت گیاه به بذر نمی‌رسد و در نتیجه پس از چند سال گیاه می‌میرد و جمعیت آن منقرض می‌شود.
به گفته زراعتکار، امروزه عمده محدوده کلوس در استان به خاطر این روند برداشت از بین رفته است و حتی یک پایه کلوس نیز در آن مناطق وجود ندارد.
وی ادامه داد: با مشاهدات و پایش‌های انجام شده در طرح‌هایی همچون "طرح جایگاه حفاظتی گونه های انحصاری و نادر استان"، بدون هیچ شُبه‌ای کلوس در کمتر از یک تا ۲ دهه آینده منقرض می‌شود و تنها جای آن شاید در مزارع و موزه‌های گیاه‌شناسی خواهد بود.
این پژوهشگر برضرورت ترویج کشاورزی‌های مدرن، کشت‌های گلخانه‌ای، بدون خاک (هیدروپونیک)، استفاده از گونه‌های بومی در فضای سبز شهری، روی آوردن به رژیم‌های غذایی سالم مانند گیاه‌خواری و استفاده از پروتئین‌های گیاهی بیشتر در این شرایط حساس تاکید کرد و گفت: از این راه می‌توان به سلامت متقابل انسان و طبیعت، پایدارای تنوع زیستی و جلوگیری از بین رفتن گونه‌های بومی و تخریب منابع طبیعی در استان کمک کرد.
به گزارش ایرنا، ۸۲ درصد از مساحت چهارمحال و بختیاری را عرصه‌های منابع‌طبیعی تشکیل می‌دهد که ۲۰ درصد آن جنگل و ۶۲ درصد آن مراتع است.
چهارمحال و بختیاری با مساحتی در حدود یک میلیون و ۶۴۲ هزار هکتار دارای ۱۲ شهرستان با بیش از یک میلیون نفر جمعیت است.
ترسیب کربن همان ذخیره کربن به طور دراز مدت در اکو سیستم‌های طبیعی (جنگل ،خاک و بیوماس اقیانوس ها )یا به وسیله روش ها و وسیله های مصنوعی (تزریق دی اکسید کربن در لایه های عمیق دریا ،ترسیب معدنی و ترسیب زمین شناسی) است.
نظر شما