گاز و نفت اسرائیل از کجا می‌رسد؟
صهیونیست‌ها در یک دهه گذشته از درآمد حاصل صادرات گاز سرزمین‌های اشغالی که متعلق به خودشان هم نیست، حدود ۹۰ میلیارد دلار درآمد کسب کردند. به نظر می‌رسد مشتری‌های اسلامی این رژیم در رقم خوردن این درآمد بی‌تاثیر نبودند.
علاوه بر سوخت جت، ارتش رژیم صهیونیستی به مقادیر قابل توجهی گازوئیل و بنزین برای تانک ها و سایر خودروهای نظامی نیاز دارد و پس از واردات نفت خام از خارج، این سوخت توسط پالایشگاه های داخلی تامین می شود. خوراک پالایشگاه‌های رژیم صهیونیستی از طریق نفت وارداتی عمدتا از اردن، مصر، قزاقستان، آذربایجان، عربستان، ترکیه که عضو سازمان همکاری‌های اسلامی هستند تامین می‌شود. نیجریه و گابن نیز از دیگر کشورهایی هستند که مبادی واردات نفت به اسرائیل را تشکیل می‌دهند.
تمام علائم مرگ در رژیم صهیونیستی موجود است. کشتار گسترده، تخریب وسیع و زیر پا گذاشتن اصول ابتدائی انسانی، نشانه‌های وحشت از مرگ است. اما برخی کشورهای مثلا مسلمان، در کنار آمریکا و ناتو، نمی‌خواهند یا شاید اجازه ندارند شاهد مرگ این رژیم باشند. بر این اساس نقش موثر کشورهای اسلامی در تامین نیاز نفتی رژیم صهیونیستی مشخص است. اما ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود. این کشورها فارغ از تامین نیاز وارداتی رژیم صهیونیستی مشتری بازار کالاهای صادراتی این رژیم نیز هستند.
هرچند به نظر می‌رسد که هنوز خبری از اجرای طرح تحریمی از سوی کشورهای مسلمان علیه رژیم صهیونیستی نیست، با این حال این رژیم برای جلوگیری از بروز مشکل پیش‌دستی کرده و در صدد تنوع‌بخشی در واردات نفت است.
اعراب با استفاده از تجارت نفت و گاز و واردات اقلام مختلف می‌توانند فشار زیادی به کشورهای حامی رژیم صهیونیستی وارد کنند، در این شرایط و باتوجه به نزدیک شدن به فصل زمستان اگر اعراب متحد باشند کشورهای اروپایی و آمریکایی حامی اسرائیل را دچار چالش می‌کنند، اکنون کشورهای صادرکننده عرب حجم قابل‌توجهی از نفت خود را به اروپا و آمریکا می‌فرستند و حجم قابل‌توجهی از واردات‌شان هم از این کشورهاست. بنابراین با توقف واردات و صادرات می‌توانند فشار قابل‌توجهی وارد کرده و رژیم اشغالگر صهیونیستی را واردار کنند که دست از نسل‌کشی بردارد.
هر چند رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیسش دچار بحران‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی متعددی بوده است اما عملیات طوفان الاقصی ضربه مهلکی به این رژیم اشغالگر به ویژه در حوزه اقتصاد زد. از همین جهت موضوع اقتصاد به عنوان پاشنه آشیل فعلی این رژیم کودک کش مورد توجه تحلیلگران و سیاستمداران قرار گرفته استدر گذر تاریخ غیر از جنگ جهانی شاهد فجایعی به این شکل نبوده‌ایم که مناطق مسکونی را تحت حمله و تعرض قرار دهند و مجامع بین‌المللی هم متاسفانه سکوت کرده و هیچ فشاری وارد نکنند، حتی شاهدیم تعدادی از کشورهای مسلمان برخی اقلام مورد نیاز رژیم صهیونیستی را تامین هم می‌کنند.
هر چند دولت‌های عربی و مسلمان، در حمایت از غزه، در برابر رژیم صهیونیستی همسو با ملت‌هایشان موضع‌گیری می‌کنند اما آمارهای تجاری نشان می‌دهد تجارت آنها با رژیم اشغالگر، به جای کاهش، افزایش پیدا کرده است.
جمهوری آذربایجان، متحد نزدیک ترکیه است اما روابط قوی با رژیم صهیونیستی دارد و یک تامین کننده مهم نفت برای این رژیم است. نفت از منابع دریای خزر، از طریق خط لوله باکو-تفلیس-جیحان به بندر جیحان پمپاژ می‌شود. نفتکش‌ها این نفت را از جیحان به حیفا می‌برند.
اگرچه رژیم صهیونیستی از ابتدای تاسیس دچار بحران‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی متعددی بوده است، اما عملیات طوفان الاقصی ضربه مهلکی به این رژیم اشغالگر به ویژه در حوزه اقتصاد زد. از همین جهت موضوع اقتصاد به عنوان پاشنه آشیل کنونی این رژیم کودک کش مورد توجه تحلیلگران و سیاستمداران قرار گرفته است.
رهبر معظم انقلاب هم در ابتدای طوفان الاقصی با توجه به همین نقطه ضعف توصیه کلیدی به کشورهای مسلمان داشتند. ایشان درباره وظایف و عملکرد دولت‌های مسلمان نیز تصریح کردند: برخی دولت‌های اسلامی به ظاهر در مجامع، جنایات رژیم صهیونیستی را محکوم کردند و برخی هم تاکنون محکوم نکرده‌اند اما این، قابل قبول نیست. کار اصلی آن است که شریان و جریان حیاتی رژیم صهیونیستی قطع شود و دولت‌های اسلامی مانع از رسیدن انرژی و کالا به این رژیم شوند.
اکنون که یکسال از این ماجرا می‌گذرد و تحولات میدانی به ضرر اشغالگران صهیونیست شده است، برخی کشورها مانند ترکیه مدعی تحریم اقتصادی صهیونیست‌ها هستند اما این ادعا چه میزان با واقعیت همراه است و سایر کشورهای اسلامی در این زمینه چه نقشی دارند؟ از سوی دیگر شریان های حیاتی رژیم صهیونیستی در زمینه انرژی و کالا کجا هستند؟
در گزارش پیشرو به وضعیت تامین انرژی صهیونیست‌ها پرداخته شده است:
نقش کشورهای اسلامی در حیات اقتصادی صهیونیست‌ها
صادرات به رژیم صهیونیستی از امارات عربی متحده، اردن، مصر و مراکش، چندان تعجب آور نیست. این‌ها کشورهای عربی هستند که بیش از همه از سیاست‌های منطقه‌ای دفاع می‌کنند که در خدمت منافع دولت اشغالگر است. با این حال، ارتباط شگفت‌انگیزتر، روابط تجاری هر چند حداقلی بین الجزایر و رژیم صهیونیستی است.
پس از عملیات طوفان‌الاقصی که یک سالی از آن می‌گذرد، سران کشورهای غربی راهی تل‌آویو شدند تا به رژیم صهیونیستی تضمین دهند که از این رژیم پشتیبانی می‌کنند و همین حمایت باعث آواره‌شدن بسیاری از خانوارها درغزه و لبنان و همچنین شهادت بسیاری از غیرنظامیان شده است.
در طول یک سال گذشته اسرائیل بخشی از اعتماد سرمایه‌گذاران را از دست داد و رتبه اقتصادی این رژیم کاهش یافت. از سوی دیگر بخشی از درآمد این رژیم از طریق گردشگری انجام می‌شود که درآمد این بخش تقریبا سقوط کرده است. تنها موضوعی که باقی می‌ماند، تامین انرژی رژیم صهیونیستی است که شریان حیاتی اقتصاد آن است.
نقش چشمگیر کشورهای اسلامی در حیات اقتصادی صهیونیست‌ها قابل انکار نیست، زیرا بخش عمده‌ای از سوخت و نفت مورد نیاز این رژیم از سوی کشورهای اسلامی تامین می‌شودرهبر معظم انقلاب اسلامی نیز بارها به قطع شریان اقتصاد صهیونیست‌ها اشاره داشتند. در این گزارش به این موضوع پرداخته‌ایم که شریان اصلی اقتصاد صهیونیست‌ها در کدام بخش است و کشورهای مسلمان چه نقشی می‌توانند در آن داشته باشند. اقتصاد صهیونیست‌ها نیازمند انرژی است.
نقش چشمگیر کشورهای اسلامی در حیات اقتصادی صهیونیست‌ها قابل انکار نیست، زیرا بخش عمده‌ای از سوخت و نفت مورد نیاز این رژیم از سوی کشورهای اسلامی تامین می‌شود. رژیم صهیونیستی تولیدکننده عمده نفت نیست. بر اساس گزارش پایگاه خبری کرادل، برای درک مواضع واقعی دولت‌ها، باید لفاظی‌های رسمی را نادیده گرفت و روابط اقتصادی را بررسی کرد که سیاست واقعی اغلب در آنها مستتر هستند.
با این اوصاف نقش چشمگیر کشورهای اسلامی در پیشرفت اقتصادی اسرائیل قابل انکار نیست. هرچند که رئیس جمهوری مانند اردوغان،الهام علی اف، رئیس جمهور آذربایجان، عبدالله دوم پادشاه اردن، سلمان بن عبدالعزیز پادشاه عربستان، محمدبن راشد آل مکتوم حاک امارات متحده، بولا تینوبو رئیس جمهور نیجریه و... کشتارهای غزه را محکوم کنند!
*پژوهشگر حوزه صهیونیسم و یهودیت