به گزارش ایرنا، جنوبشرق آسیا در سال ۲۰۲۴ شاهد تحولات عمدهای بود که از نوسانات اقتصادی تا تغییرات سیاسی را شامل میشد. کشورهای منطقه با چالشهایی همچون رکود اقتصادی، بیثباتی سیاسی، و تغییرات در روابط تجاری و منطقهای مواجه شدند.
در این گزارش، به بررسی وضعیت اقتصادی و سیاسی هر یک از کشورهای اصلی جنوبشرق آسیا پرداخته میشود که نشاندهنده وضعیتهای اقتصادی و تحولات سیاسی در این منطقه است.
طوفانهای ویرانگر در آسیای جنوب شرقی
سال ۲۰۲۴ در آسیای شرقی با طوفانهای خطرناک و بحرانهای آب و هوایی شروع شد. این طوفانها باعث کشته شدن شهروندان، نابودی محصولات کشاورزی، بیخانمان شدن افراد بسیار و کاهش منابع آب شد.
برخی از کشورها مانند ویتنام، فیلیپین و تایلند تحت تأثیر طوفانهای شدید و سیلابهای ناگهانی قرار گرفتند. تیفون و یاگی، دو توفان بسیار قدرتمند در آسیای جنوب شرقی، تا آسیای جنوبی و حتی مرکزی کشیده شدند و حتی در پاکستان و افغانستان نیز ویرانی بر جای گذاشتند.
سنگاپور
سنگاپور ثبات سیاسی خود را حفظ کرد و با رشد اقتصادی قوی ۳.۶ درصدی به موفقیتهای قابل توجهی دست یافت.
اقتصاد سنگاپور شاهد یک بازگشت قوی بود و پیشبینی میشد که رشد اقتصادی آن به ۳.۶٪ برسد.
بخشهای کلیدی مانند مالی، تولید و فناوری این رشد را هدایت کردند. اقدامات پیشگیرانه دولت برای مقابله با تورم و تثبیت اقتصاد در حفظ اعتماد سرمایهگذاران اهمیت زیادی داشت.
اندونزی
اندونزی با ادامه سیاست خارجی «مستقل» با رئیس جمهوری جدید به کار خود ادامه داد. مسئله فلسطین یکی از مهمترین موضوعاتی بود که این کشور در سال گذشته میلادی بر حل آن تاکید کرد.
دیگر رویدادهای مهم این کشور را به شکل خلاصه اینگونه میتوان برشمرد:
- اندونزی انتقال قدرت را به طور روان تجربه کرد و جوکو ویدودو رئیسجمهور سابق جای خود را به پرابوو سوبیانتو داد اما راهبرد سیاست خارجی «مستقل و فعال» ویدودو در این کشور ادامه یافت.
- در حوزه اقتصادی این کشور بزرگترین تولید ناخالص داخلی (GDP) را در منطقه داشت.
- فشارهای سیاسی داخلی و بینالمللی و ملاحظات امنیتی موجب شد اندونزی پس از چهار سال تعلیق، روند بازگرداندن اتباعی از این کشور که وابسته به داعش هستند را از اردوگاههای سوریه مورد بررسی قرار دهد.
- اندونزی، در ادامه حمایتهای خود از مردم فلسطین، بخشی از کارمندان بهداشت و درمان ارتش خود را برای درمان آوارگان غزه به مصر اعزام کرد و از سوی دیگر اعلام کرد: نیروهای دفاعی این کشور را از جمع نیروهای موقت سازمان ملل متحد در لبنان موسوم به یونیفیل: UNIFIL خارج نخواهد کرد.
تایلند
تایلند به دنبال اصلاحات اقتصادی و تقویت همکاریهای منطقهای به ویژه حل بحران میانمار بود و رشد چشمگیری در بخشهای گردشگری و فناوری تجربه کرد.
اقتصاد تایلند به شدت به تولید و صادرات متکی بود و رشد قابل توجهی در بخشهای گردشگری و فناوری داشت. اقتصاد این کشور با مالزی ارتباط نزدیکی داشت و این همسایه به مهم ترین شریک تایلند تبدیل شد.
مالزی
مالزی به دلیل نوسانات سیاسی با مشکلات اقتصادی مواجه شد و کاهش ارزش ارز ملی یکی از بحرانهای این کشور بود.
مالزی در سال ۲۰۲۵ رییس دورهای اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا موسوم به آسه آن خواهد بود.
میانمار
تداوم جنگ داخلی در میانمار، بر بحرانهای این کشور افزود، در ماه پایانی ۲۰۲۴ ارتش آراکان (AA) بخشی از گروه مسلح مخالف حکومت نظامی میانمار اعلام کرد: یکی از چند مقر اصلی ارتش در ایالت راخین در غرب این کشور جنوب آسیا را تصرف و ضربه بزرگی به حکومت وارد کرده است.
ماه گذشته نیز سازمان ملل متحد هشدار داد: ایالت راخین به سمت قحطی پیش می رود زیرا درگیری های مداوم، تجارت و تولیدات کشاورزی را تحت تاثیر قرار داده است.
در گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد آمده است: اقتصاد راخین فلج شده است و در صورتی که سطح فعلی ناامنی غذایی مورد توجه قرار نگیرد، «تا اواسط سال ۲۰۲۵ به شرایط قحطی» خواهد رسید.
پیش از آن نیز مقامهای سازمان ملل متحد هشدار دادند که میانمار با وجود کاهش جزئی در کشت خشخاش، همچنان در صدر تولید جهانی تریاک و هروئین قرار دارد.
ویتنام
ویتنام به عنوان یک بازیگر برجسته در منطقه ظاهر شد و صادرات صنعتی قوی و رشد بالایی را بهویژه به دلیل سرمایهگذاریهای مستقیم خارجی تجربه کرد.
پیشبینی میشد که اقتصاد این کشور با رشد ۶.۸٪، به ویژه از طریق عملکرد قوی در تولید، صادرات و جذب سرمایهگذاری خارجی، رشد کند.
فیلیپین
فیلیپین تغییرات سیاسی را تجربه کرد و شاهد تنشهای داخلی قابل توجهی بود که تا تهدید رییس جمهوری توسط معاونش پیش رفت. دولت بر مصرفکنندگان، حوالهها و فرآیندهای کسبوکار برونسپاری (BPO) اولویت گذاشت. فیلیپین با رشد پیشبینی شده ۶.۱٪ بازسازی شد.
چالش بر سر مالکیت بر بخشهایی از دریای جنوب چین، میان مانیل و پکن ادامه یافت و تنشپراکنی میان مقامات دو کشور، صورت گرفت.
لائوس و کامبوج
کشورهای کوچکتر این منطقه همچون لائوس و کامبوج از آسیا با بیثباتی سیاسی و زیرساختهای ضعیف و درگیری داخلی دست و پنجه نرم کردند.
این اقتصادهای کوچکتر با محدودیتهایی به دلیل سیستمهای حکومتی غیرقابلاعتماد و زیرساختهای توسعهنیافته روبهرو شدند. بیثباتی سیاسی و مشکلات حکمرانی بر عملکرد اقتصادی این کشورها تأثیر گذاشت.
مشارکت در بریکس
هدف آنها از این اقدام، تقویت همکاریها و تعادل در رقابتهای ژئوپولیتیکی بود. این مشارکت فرصتهایی برای منافع اقتصادی، افزایش تأمین مالی برای زیرساختها و تنوع در بازارهای صادراتی فراهم آورد.
نظر شما