به گزارش ایرنا شاید همین قدمت و خاطراتی که این بنا در دل خود جا داده باعث شده کسی به قول معروف، دلش نیاید حکم به تخریب آن بدهد و ترجیح بر این بوده یک دبیرستان نو در کنار آن ساخته شود.
اما بلاتکلیف ماندن این ساختمان حدود ۶۰ ساله موجب شده هر روز به مخروبه ای بیشتر شبیه شود و دانش آموختگان آن را بیشتر ناراحت و دلخور کند؛ ضمن اینکه برای زیبایی و شانیت شهر نیز مناسب نیست.
پیشتر پیشنهاد شده بود که این محل به موزه ای تبدیل شود اما مدت ها است این پیشنهاد یک گام هم به عملی شدن نزدیک نشده است.
موزه نشود تجاری سازی می شود
مدیر آموزش و پرورش شهرستان جیرفت گفت: نزدیک به ۲ سال است که دبیرستان امیرکبیر تخلیه شده و هیچ استفاده ای از آن نمی شود اما پیشتر تا مدتی به عنوان مرکز آموزش از راه دور مورد استفاده قرار می گرفت.
سید ایوب حسینی در مصاحبه با خبرنگار ایرنا افزود: نظر خود آموزش و پرورش بر این بود که این مکان را تجاری سازی کند اما با توجه به اینکه شناسنامه آموزشی شهرستان بوده، برخی دستگاههای شهرستان در نظر داشتند(اینجا) به یک موزه آموزشی تبدیل شود که اگر مسئولان مرتبط طرح را به پیش نبرند ما طرح خودمان را برای تجاری سازی پیش می بریم و حتما وارد چرخه می شود؛ لذا به این شکل نمی ماند.
وی در پاسخ به اینکه امکان بازسازی آن به عنوان مکان آموزشی وجود ندارد؟ گفت: فضای آموزشی نیاز است اما در مناطقی دیگر در حال ساخت هستیم.
دغدغه دانش آموختگان دبیرستان امیرکبیر
همین روزها بود که برخی از دانشآموختگان دبیرستان امیرکبیر جیرفت هم متنی نوشته و دغدغه خود در مورد این دبیرستان را علنی کردند. در این متن آمده است: با کمال تاسف و اندوه، آگاه شدیم که دبیرستان امیرکبیر، خانه علم و معرفت که سالها شاهد رشد و شکوفایی نسلهای بسیاری از دانشآموزان جنوب استان بوده در نتیجه بیتوجهی تخریب(شده) و از بین رفته است.
این متن ادامه می دهد: این حادثه نه تنها به عنوان یک ضایعه مادی، بلکه به عنوان یک فاجعه معنوی برای تمامی کسانی که روزگاری در این مدرسه درس خوانده و در آن خاطراتی از دوران پرشور تحصیل خود رقم زدهاند، به شمار میآید.
این دانشآموختگان دبیرستان امیرکبیر تاکید کردند: ما از اقشار مختلف جامعه که هرکدام در آن دیوارهای پر از خاطره رشد کردیم و در مسیر تحصیل و تعالی قدم برداشتهایم، به یکدیگر پیوستهایم تا صدای مشترک خود را از زبان این بیانیه به گوش جامعه و مسئولان برسانیم. این مدرسه برای ما تنها یک بنا نبوده بلکه بستری برای پرورش فکر، تربیت شخصیت، تقویت اخلاق و ایجاد انگیزه برای تلاش در مسیر آیندهای روشنتر بوده است. هرکدام از ما، در کنار یکدیگر، درسهای مختلفی از زندگی، مسئولیتپذیری، همدلی و مشارکت اجتماعی را در این مکان آموختیم.
در ادامه این متن از مسئولان درخواست شده به وضعیت این مدرسه توجه ویژهای داشته باشند و نسبت به بازسازی یا ایجاد جایگزینی مناسب برای این بنای علمی و فرهنگی اقدام کنند. «این اقدام نه تنها به پاس احترام به تاریخ و گذشتهمان، بلکه به دلیل ارزش علمی، فرهنگی و اجتماعیای که چنین مدارسی در جامعه دارند، ضروری است. همچنین از نهادهای آموزشی و فرهنگی میخواهیم که برنامههای حمایتی و همکاریهای لازم را برای تسهیل در روند بازسازی این فضای علمی و تربیتی به عمل آورند».
حال باید منتظر ماند و دید که به همت مدیران شهرستان جیرفت، سرنوشت این بنا که خاطرات زیادی را در دل خود دارد به کجا می انجامد؛ به موزه یا مکان دیگری تبدیل و صیانت می شود، یا کوبیده و تجاری سازی می شود.
نظر شما