ایرنا – ساری - «نفار» یا «نپار» در لغت نامه دهخدا به بنای چوبین دوطبقه اطلاق می شود و در گویش مازندران، تختی با پایه بسیار بلند مانند بالاخانه ای که با پله های چوبین بر آن بالا روند. این ساختمان های ساده چوبی که بیشتر در زمین های شالیزاری روستاهای مازندران دیده میشوند کاربردی ساده دارند، مثلا در طبقه زیرین محل نگهداری تجهیزات کشاورزی و در طبقه بالای آن نیز جهت استراحت و اقامت شبانه شوپه یا همان نگهبان شبانه شالیزار است. هرزمین شالیزاری دارای یک نفار می باشد و جانمایی آن در بالاترین نقطه زمین است تا به کل شالیزار دید داشته باشد.
۲ مرداد ۱۳۹۹، ۱۰:۳۱
نظر شما