بیش از ۶۰ سال از نخستین مالچ پاشی در شن زارهای خوزستان می گذرد و این زمان طولانی هم نتوانسته میان موافقان و مخالفان استفاده از مالچ تفاهمی ایجاد کند. حالا این داستان قدیمی بار دیگر محل بحث فعالان و کارشناسان محیط زیست قرار گرفته است.

موافقان مالچ پاشی تبدیل ۶۳ هزار هکتار از شن زارهای خوزستان به جنگل های دست کاشت را دلیلی بر موفقیت اجرای مالچ پاشی در استان می دانند و مخالفان نیز تثبیت خاک به بهای سنگین از بین رفتن اکوسیستم طبیعی شن زارها و آسیب به محیط زیست را غیرقابل توجیه می دانند. کارشناسان حوزه بیابان و منابع طبیعی معتقدند مالچ پاشی به همراه تثبیت بیولوژیک یکی از روشهای موفقیت آمیز تثبیت ماسه های روان است و مخالفان بر این باروند که آثار و پیامدهای منفی مالچ پاشی بیشتر از نتایج مثبت است و به دلایلی انجام این کار را لازم نمیدانند.
برخی فعالان و کارشناسان محیط زیست از بین رفتن اکوسیستم تپه های شنی و ماسه ای و متعاقب آن گیاهان و جانوران منحصر به فرد و کمیاب مناطق شنی و مهاجرت گونه های کمیاب جانوری بومی را از جمله نتایج منفی مالچ پاشی می دانند و از طرفی در دفاع از مالچ پاشی، تثبیت ماسه های روان، افزایش تولید علوفه در هکتار و توسعه دامداری، جلوگیری از هجوم ماسه های روان به مناطق مسکونی و در نهایت جلوگیری از مهاجرت روستاییان را دستاوردهای مثبت مالچ پاشی می دانند.

۲۷ دی ۱۴۰۲، ۱۳:۴۸

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • IR ۱۴:۰۳ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۷
    0 3
    آدم باورش نمی شه که این توی خوزستانه. خوزستان از کی تا حالا بیابان داشت...
  • مریم IR ۰۳:۲۴ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۸
    2 1
    مخالفان تثبیت شن تا بحال راهکار مثبتی در خصوص جایگزین ندادن هنوز هم مشخص نشده که علت مخالفتشون چی بوده در ضمن یاداور بشم که بشر وقتی پا به این کره گذاشت همه جا سرسبز بوده و خود بشر باعث بیابان شده ضمنا بشر برای زندگیش به سرسبزی بیشتر از بیابان نیاز داره
    • شبنم قنواتی زاده IR ۲۰:۱۹ - ۱۴۰۲/۱۰/۲۸
      3 0
      در پاسخ به نظر دوست عزیز، عرض کنم کاملا نظر شما غیر علمی است. اکوسیستم ها یا زیست بوم ها تعاریف خود را دارند. مثلا زیست بوم شنزار تنوع زیستی (فون و فلور) مختص به خود را دارد. و اما راهکار؛ برای پیشگیری از حرکت شنها به سمت اماکن مسکونی، می توان با عدم ورود دام به این مناطق به رویش بانک بذر موجود در این شنزارها با نزولات جوی محدود اجازه رشد داد و این کار با استخدام قرق بان های محلی با هزینه هایی به مراتب کمتر، امکان پذیر است. همه باید به الودگی خاکهای ارزشمند کشور به مالچ نفتی معترض باشیم و مطالبه گر باشیم. همچنین با ایجاد دیوار سبز بصورت نواری در حاشیه این شنزارها که اغلبشان در محدوده سکونتگاه های انسانی نیستند نیز می توان از حرکت این شنزارها جلوگیری کرد. هر چند طبق نظر متخصصین جهت غالب باد در استان خوزستان متغیر و چرخشی است و اصولا این شنزارها اصلا حرکت یک جهته ندارند. مضافا این ماده سیاهرنگ در تابستان سبب افزایش تابش گرمایی شده و به افزایش دمای بیشتر در منطقه منجر می گردد. تحت تاثیر تابش آفتاب ماده ای سرطانزا همچون تیرول آزاد شده و همچنین این ماده نفوذناپذیر بوده و سبب تشدید سیل میگرد
  • لیلا رسولی نژاد IR ۲۰:۵۸ - ۱۴۰۲/۱۰/۳۰
    2 0
    وقتی کاشت و نگهداری گونه های گیاهی می تواند حرکت شن زار را متوقف کند چرا با ابزار غیر طبیعی یه جنگ طبیعت برویم ؟؟؟ کاشت گونه های بومی و نگهداری آنها و اگاه سازی جوانع محلی می تواند در طولانی مدت این عرصه های طبیعی را مکانی برای جذب گردشگران و حفظ گوته های جانوری حفط کرد