اینجا امید ادامه دارد...

به گزارش ایرنا، سالن انتظار بیمارستان شلوغ است و مراجعه‌کنندگان یکی پس از دیگری در هیاهوی اتفاقات تلخ و شیرین خود در حال تردد هستند، هر کس در حال و هوای خود از درازنای سالن عبور می‌کند و در این میان صدای گریه و ناله نوزادان بلند است.

مرد جوانی در حال عبور؛ نگاهش را به محل اخذ رای می‌اندازد و با کمی مکث می‌گوید: من شناسنامه همراه ندارم، آیا می‌توانم رای بدهم؟

از چهره‌اش نشاط می‌بارد؛ پرستاران خبر پدر شدنش را به او داده‌اند، در همین حال از راهروئی باریک و طولانی همسر تازه فارغ شده‌اش از راه می‌رسد، موج درد در چشمانش می‌پیچد، کمی رو به جلو خم شده و دستش را به شکم گرفته است، زن همراهش نوزاد او را به بَغل گرفته، انگار مادربزرگ نوزاد است، به مرد جوان اصرار می‌کند که زودتر باید برویم؛ اما پدر می‌خواهد تا از بیمارستان خارج نشده، رای خود را به صندوق سیار در این محل بیندازد.

پدر نوزاد بالاخره تصمیم می‌گیرد رای خود را در صندوق دائر شده در بیمارستان «شهید بهشتی» اصفهان به صندوق بیندازد و می‌اندازد، چند پرستار و دیگر اعضای کادر پزشکی در صف رای‌گیری ایستاده‌اند، یکی از آنها به دیگری می‌گوید: چه خوب شد که امروز شعبه سیار را به بیمارستان آورده‌اند وگرنه با این حجم کار اصلاً مقدور نبود از بیمارستان بیرون برویم.

«صالحی» پرستار بخش نوزادان به عوامل برگزاری انتخابات سیار می‌گوید: برخی از همکاران ما در بخش نوزادان نمی‌توانند به این محل مراجعه کنند، اگر امکانش هست، صندوق رای‌گیری را به بخش ببرید و بدین ترتیب لحظاتی بعد صندوق «۸۴۴ شعبه سیار اصفهان» که همه عوامل اجرایی آن را بانوان بر عهده دارند؛ به بخش نوزادان این مرکز درمانی که ویژه بانوان است، منتقل می‌شود.

کم‌کم صف بسته شده رای دهندگان در طبقه همکف بیمارستان شهید بهشتی خلوت می‌شود و عوامل اجرایی صندوق سیار بساط خود را جمع می‌کنند و به طبقه دوم و بخش نوزادان می‌روند، جایی که ثانیه‌های حیات برای آینده‌سازان کشور رقم می‌خورد، نوزادانی که شاید با خوش شانسی بمانند یا به فرشتگان آسمانی بپیوندند.

هرچند حضور در بخش عفونی نگران‌کننده است اما حسِ خوبی در این مکان حاکم است؛ صدای نوزادان از درون دستگاه‌های شیشه‌ای بیرون می‌آید، برخی تک و برخی چند قلو هستند، نام دختر و پسر و مشخصات مادرانشان بالای هر دستگاه حک شده است. بیشتر این نوزادان، نارس یا دچار بیماری عفونی هستند.

پرستار بخش می‌گوید: زنده ماندن یا نماندن آنها به خدا و طاقت خودشان بستگی دارد و ما مادرانشان را هر دفعه فرا می‌خوانیم تا به فرزندان خود شیر بدهند.

خانم «عزتمند» سوپروایزر بخش نوزادان می‌گوید: بسیاری از این مادران کسانی‌اند که بچه‌دار نمی‌شدند یا از بارداری خود پیشگیری می‌کردند و اکنون پس از سال ها صاحب اولاد شده‌اند.

وی در عین پُر کردن تعرفه رای خود تصریح می‌کند: بیمارستان شهید بهشتی یک بیمارستان دولتی است و بیشتر مراجعانش از قشر کم درآمد هستند و ای کاش افراد مُنتخبی که از صندوق‌های رای بیرون می‌آیند، به فکر این قشر و هزینه‌های سرسام‌آور فرزندآوری آنها باشند و به تامین امکانات بیمارستان‌های دولتی نیز کمک کنند.

ثانیه‌ها در گذر رای دادن مادران و پرستاران بخش نوزادان بیمارستان در حال گذر است که صدای مسوول صندوق سیار برمی‌خیزد که با نشان دادن ساعتش هشدار می‌دهد که وقت تمام است و باید به بیمارستان دیگری برویم.

کمی بعد تیم صندوق سیار، تعرفه‌ها و صندوق‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و بسرعت عازم بیمارستان سیدالشهدا(ع) می‌شوند.

تیم خبرگزاری جمهوری اسلامی نیز همراه عوامل اجرایی صندوق سیار راهی بیمارستان سیدالشهداء(ع) اصفهان می‌شوند، جایی که بیماران صعب‌العلاج به امید درمان به آنجا مراجعه می‌کنند تا شاید هاله شب سیاه خود را به روز سپید صحت و سلامت گره بزنند.

محلی را در نزدیک اورژانس این بیمارستان برای استقرار عوامل اجرایی صندوق سیار پیش‌بینی کرده‌اند.

در این مرکز درمانی، جمعیت بیشتری در حال رفت و آمدند، زمان ملاقات همراهان بیماران با زمان رای‌گیری همزمان شده است، دربان درب اورژانس هر دفعه نام یک فامیل را برای ملاقات صدا می‌زند، تیم اجرایی نیز در حال آماده کردن فرایند رای‌گیری و چسباندن نام نامزدان دوازدهمین انتخابات مجلس شورای اسلامی و فهرست ششمین دوره شورای نگهبان به دیوار هستند، در این اثنا صدای گریه مرد جوانی، سالن انتظار را فرامی‌گیرد، مرتب دستانش را بهم می‌مالد و مسیر سالن را با قدم‌های شتابناکش گَز می‌کند. اصلاً در حال و هوای خودش نیست و زاریش، توجه تمام حاضران متاثر در سالن را به سمت خود جلب کرده است.

کمی آنسوتر، چشمم به شیشه پذیرش بیمارستان می‌افتد که رویش نوشته قرمز رنگ توی چشم می‌زند: «اینجا امید زنده است» و من نیز ناخودآگاه هی با خودم زمزمه می‌کنم، «اینجا امید زنده است، فردا امید زنده است و تو و ما باید در تعیین سرنوشت سرزمینمان، شریک و یار و غمخوار هم باشیم.

در حال و هوای به هم بافتن اعداد و ارقام و اقدامات نمایندگان مجلس قبلی در تامین خدمات و امکانات بیمارستانی و کمبودهای مراکز درمانی شهرم غوطه‌ورم که گریه‌های جانسوز مردِ جوان در حالی که روی زمین نشسته و ضجه می‌زند، کُل محوطه را پُر می‌کند و از نگاه اشکبار همراهانش و به آغوش کشیدنشان پیداست که در همین لحظه، عزیزشان از دنیا رفته است.

همدردی مراجعان با مرد داغدیده، هوش و حواسم را برای لحظاتی با خود می‌بَرد و اگر پرسش یکی از بیماران نبود از حال و هوای انتخابات دور شده بودم.

وی با راهنمایی عوامل اجرایی تیم سیار تعرفه‌اش را می‌گیرد و در گوشه‌ای دِنج و در حالی که سِرم به دست دارد، با تانی و حوصله، اسم افراد مُنتخبش را از داخل گوشی خود روی برگه می‌نویسد و داخل صندوق سیار می‌اندازد و می‌گوید: «خدایا امیدمان فقط به توست و امید در زندگی همچنان ادامه دارد» .

به گزارش ایرنا، سه هزار و ۱۶۱ شعبه اخذ رای ثابت و سیار در استان اصفهان پیش بینی شده که ۲ هزار و ۴۸۶ شُعبه شهری و ۶۷۵ شعبه روستایی است، از این تعداد ۲ هزار و ۷۶۸ شُعبه از مجموع شُعبه‌های اخذ رای، ثابت و ۳۹۳ شُعبه سیار است.

این نخستین بار است که در انتخابات استان اصفهان عوامل اجرایی شُعبه سیار، همگی از بانوان هستند که در بیمارستان حضور می‌یابند.

طبق برنامه‌ریزی‌ انجام شده از سوی نهادهای نظارتی همچون استانداری و فرمانداری، صندوق‌های سیار أخذ رأی برای مراکز درمانی در نظر گرفته شده است که از مهمترین آنها می‌توان به صندوق‌های سیار أخذ رأی در بیمارستان‌های بهشتی، امید،امیرالمؤمنین(ع)، شریعتی ، امین و آسایشگاه جانبازان واقع در خیابان مطهری اصفهان اشاره کرد.