حضرت محمد (ص) در دوازدهمین روز از ماه مبارک رمضان اینگونه دعا کردند: اَللّهُمَّ زَینِّی فِیهِ بِالسِّتْرِ وَ الْعَفَافِ وَ اسْتُرْنِی فِیهِ بِلِبَاسِ الْقُنُوعِ وَ الْکفَافِ وَ احْمِلْنِی فِیهِ عَلَی الْعَدْلِ وَ الْإِنْصَافِ وَ آمِنِّی فِیهِ مِنْ کلِّ مَا أَخَافُ بِعِصْمَتِک یا عِصْمَةَ الْخَائِفِینَ خدایا مرا در این ماه به پوشش و پاکدامنی بیارای و به لباس قناعت و اکتفا به اندازه حاجت بپوشان و بر عدالت و انصاف وادارم نما، و مرا در این ماه از هرچه میترسم ایمنی بخش، به نگهداری‌ات ای نگهدارنده هراسندگان.
بیش از شش ماه است که مساله حجاب زنان و دختران به دغدغه افراد متدین و غیور این مملکت تبدیل شده و هر روز مطالبی مبنی بر نحوه پوشش بانوان در رسانه ها و فضای مجازی منتشر می شود. نمی خواهم به واکاوی و تحلیل مسائل گذشته بپردازم ولی به عنوان یک مسلمان که در این روز از خدا می خواهیم پاکدامنی را مایه آراستگی ما قرار دهد، توجه به نکاتی ضروری است.
قرآن کریم به مومنان سفارش می کند که خود و خانواده خود را از آتش دوزخ نجات دهید و در حدیثی از امام صادق (ع) نقل شده که خانواده خود را به آنچه خدا به آن امر کرده، امر کنید و از آنچه خدا از آن نهی کرده، نهی کنید که از دو حال خارج نیست. اگر تو را اطاعت کنند، آنان را حفظ کردهای و اگر از تو سرپیچی کردند، آنچه بر عهده تو بود، به انجام رساندهای.
نکته دیگر این که عفاف به معنای پارسایی، پاکدامنی و پرهیزکاری است و عفت یعنی پدید آمدن حالتی در نفس که آدمی را از غلبه شهوت باز می‌دارد. حضرت علی (ع) از عفاف به عنوان برترین عبادت یاد کردند و رسول خدا (ص) فرمود هر کسی که از شر شکم، زبان و مسائل جنسی در امان بماند، از همه بدی‌ها محفوظ مانده است. با این تعریف می توان گفت موضوع حجاب بخشی از مساله عفاف است و برخی معتقدند حجاب در حقیقت ارائه یک راهکار مهم برای پاسداری از عفاف جامعه است.
نکته مهم این که اگر در کوچه و خیابان با زنی بدون حجاب روبرو شویم، برافروخته می شویم و رگ غیرتمان باد می کند که چرا برخی دختران و زنان اینگونه در خیابان ها رفت و آمد می کنند و اگر شرایط، مهیا باشد، با تذکری تلاش می کنیم تا به حجاب و عفت آراسته شود ولی از طرف دیگر گاهی خودمان آتش بیار چنین معرکه هایی می شویم و خودمان هم خبر نداریم.
با جند نمونه می توانیم به عمق فاجعه پی ببریم. امروز فضای مجازی برای برخی از نان شب هم واجب تر شده و تمام فکر و ذکرشان در این فضا می چرخد. برخی ممکن است هر فعالیتی در عالم واقع را در این فضا منعکس کنند و حتی تصویری از مهمانی و مسائل خانوادگی خود را در این فضا منتشر کنند ولی توجه ندارند که گاهی انتشار همین تصاویر به قبح شکنی مسائل حجاب و عفاف دامن می زند.
آن بانویی که تصویری از خود را بدون حجاب در شبکه های اجتماعی قرار می هد، نمی داند آب به آسیاب دشمن می ریزد و آن خانمی که تصویر خود را با حجابی نصفه نیمه در نمایه (پروفایل) خود می گذارد، به صورت ناخواسته عفاف خود را زیر سوال برده است. چون نگاه دیگران را به سوی خود جلب کرده است. انتشار چنین تصاویری باعث می شود تا حیا و عفت در جامعه کمرنگ شود و به مرور زمان به عرف تبدیل شود؛ عرفی که فطرت و پاکی انسان ها را زیر سوال می برد.
برخی از مردان هنگام دیدن تصاویری از زنان نامحرم با این استدلال که دیدن چنین تصاویری هیچ تاثیری بر روحیه آنان نمی گذارد، وجدان و عقل خود را مجاب می کنند درحالی که دیدن هر تصویری تاثیر خود را خواهد داشت. اگر رسول خدا (ص) فرمود نگاه به نامحرم همچون تیری از تیرهای مسموم شیطان است؛ تفاوت نمی کند این نامحرم در کوچه و خیابان و اداره باشد یا در فضای مجازی. دیدن نامحرم یا تصویر نامحرم در رسانه ها و فضای مجازی به روح و روان انسان آسیب می رساند، هرچند ممکن است انسان تا مدت ها متوجه این آسیب نشود.
حضرت عیسی (ع) در این زمینه تشبیه جالبی دارد که به پیروان خود فرمود موسی بن عمران به شما دستور داد زنا نکنید، اما من به شما سفارش می کنم فکر زنا را هم نکنید؛ زیرا کسی که به زنا بیاندیشد، مانند کسی است که در اتاق زیبا و رنگ آمیری شده ای، آتش روشن کند. در این صورت، هر چند ممکن است؛ خانه در آتش نسوزد، اما دست کم دود، آن را سیاه و خراب می کند.
یکی از مشکلاتی که در جامعه امروزی وجود دارد، گرایش برخی بانوان با حجاب در فضای مجازی به روش غربی است. به عبارت دیگر این بانوان با داشتن چادر تلاش می کنند تا به خودنمایی در فضای مجازی بپردازند که در قرآن از آن به تبرج یاد شده است.
گاهی مساله عفاف علاوه بر فضای مجازی در سینما و تلویزیون هم به فراموشی سپرده می شود و گویی مسئولان چشمان خود را به روی آن بسته اند. ما هم تصور می کنیم هر تصویری از شبکه های داخلی یا حتی خارجی پخش شود، هیچ خللی در اراده ما ایجاد نمی کند و دچار گناه نخواهیم شد در حالی که شیطان آرام آرام انسان را به گناه دعوت می کند. به همین دلیل در قرآن سفارش شده که به زنا نزدیک هم نشوید و نفرمود زنا نکنید.
مرحوم علامه طباطبایی در تفسیر المیزان نوشت: خدا از جهت مبالغه در حرمت و نهی از زنا فرموده است نزدیک آن نشوید و در تعلیل آن فرمود که این عمل فاحشه است. یعنی معصیت قبیحی است که زشتی آن هرگز از آن منفک نمی شود و روش زشتی است که به فساد جامعه و هلاک انسانیت و بطلان نسب ها منجرمی شود و باعث می گردد رابطه زوجیت از بین رفته و به جای زندگی خانوادگی، انسان برای اطفای شهوت خود از هر راهی اقدام کند و هیچ حد ومرزی نشناسد و در این صورت مردها هرگز تن به ازدواج و مشقت نفقه نداده و زن ها نیز زیر بار بچه دار شدن نخواهند رفت و مسلما نسل بشر به انقراض خواهد انجامید.
کاری به ۲۶ نهاد و وزارتخانه ای که برای ترویج و فرهنگسازی حجاب و عفاف در کشور مسئولیت دارند، ندارم ولی اگر هر مسلمانی مواظب خود و خانواده خود باشد، کار این نهادها نیز راحت تر خواهد شد. متاسفانه برخی از سکوهای داخلی هم امروز به حیاط خلوتی تبدیل شده اند که به راحتی تبلیغات محصولات مختلف را با چاشنی بی عفتی به خورد مردم می دهند.
ناآگاهی مردان و زنان از احکام شرعی حجاب و عفاف یکی از مسائلی است که بیش از گذشته باید مورد توجه قرار گیرد. شاید شما هم برخی بانوان را دیده باشید که با پوشش نامناسب در تلویزیون به سوال خبرنگار پاسخ می دهند؛ آن هم هنگامی که خبرنگار از او می پرسد شما به حجاب اعتقاد دارید و او قرص و محکم پاسخ می دهد که بله و خود را مقید به رعایت عفاف و حجاب می داند. مشکل این دسته از بانوان آگاهی نداشتن از احکام شرعی پوشش و حجاب است. آن خانمی که با آرایش در محل کار خود حاضر می شود یا بیرون بودن بخشی از موهای خود را از نظر شرعی مساله ای عادی می داند، از همین افرادی باشد که ممکن است در اطراف ما و حتی در خانه خود ما هم زندگی کند و به دلیل کوتاهی های ما در ترویج این فرهنگ، آگاهی لازم را نداشته باشد. قبلا هم گفتیم که حجاب فاطمی داریم تا حجاب فاطمی و فرهنگسازی در این زمینه وظیفه ای است که بر دوش مردان به عنوان غیرت معنی پیدا می کند و در زنان به عنوان حیا و عفت.