به گزارش خبرنگار ایرنا، بافت قدیمی شیراز دارای کوچه های تنگ و باریکی است که می توان به کوچه قهرو آشتی که شهرت زیادی دارد، هفت پیچ، دوشنبه،کوچه ذغالی ها، کوچه صابونی ها و گذرهای تاریخی مانند قشو رشو و طاق اسکرو اشاره کرد که جذابیت های گردشگری زیادی دارند.
کارشناسان میراث فرهنگی بر این باور هستند که بدون تردید هریک از این کوچه ها و گذرها دارای حکایت ها و داستان های متعددی است.
فلسفه وجودی کوچه قهر و آشتی، رفع کدورت
قهر و آشتی، نام کوچه‌ای در شیراز است که در خیابان آستانه و در جوار آرامگاه سید علاالدین حسین( ع ) قرار دارد، باریکی عرض این کوچه و دیوارهای بلند کاه گلی جذابیت این کوچه را دوچندان کرده است.
کوچه قدیمی قهر و آشتی شیراز بیانگر صمیمیت و دوستی گذشتگان است که در کنار هم زندگی می کردند و برای عبور از این کوچه کاه گلی اگر چنانچه کدورتی میان آنها بود خواسته و یا ناخواسته با هم روبرو می شدند و از بین می رفت و زمینه آشتی فراهم می شد.
معماری کوچه قهر و آشتی
از ویژگی های معماری این کوچه باریک و بلند بودن دیوارهای آن است طوری که حتی ۲ نفر بدون توجه و روبرو شدن با یکدیگر نمی توانند از این کوچه عبور کنند.
کوچه صابونی ها
این کوچه بسیار قدیمی که قدمت آن مشخص نیست در خیابان آستانه شیراز واقع شده و از آنجا که در گذشته در این کوچه کارگاه صابون سازی وجود داشته از این رو نام این کوچه را صابونی ها گذاشته اند اما دیگر از کارگاه صابون سازی خبری نیست.
طاق اُسکرو
همچنین در ضلع شرقی بازار وکیل شیراز کوچه یا طاقی به نام اسکرو وجود دارد که فلسفه آن کفاش نابینا و یا کم بینایی بوده که نامش استاد کفاش کور بوده و برای همین هم به طور عامیانه به طاق استاد کور و بعدها به اُسکرو معروف می شود.
کوچه ذغالی ها
در این کوچه هم دکان هایی وجود داشته که زغال می فروختند به همین جهت نام کوچه ذغالی ها بر آن نهاده شد.
همچنین در بافت تاریخی شیراز گذر و یا کوچه هایی دیگری وجود دارد به نام گذر دوشنبه که مشخص نیست به چه علت نام گذاری شده و برخی از مردمان این گذر از علت نام گذاری آن بی خبرند.
کوچه قَشو رَشو
کوچه‌ای در بافت قدیم شیراز و در همسایگی مسجد صورتی وجود دارد که در گذشته جزئی از بازارچه قَشوُ رَشو بوده و حکایت‌های بسیاری در پس آن نهفته که بخشی از هویت تاریخی این شهر به شمار می‌رود اما اکنون تنها یک حجره عطاری و نام بی‌نشانی از آن باقی مانده است.
یکی از محل‌هایی که با فرهنگ شیرازی‌ها عجین شده و از نظر وزنی هم خوش آواست کوچه قَشوُ رَشو نام دارد.
قَشوُ رَشو نیز از جمله نام‌هایی است که اکنون تنها در خاطر برخی از اهالی شیراز نقش بسته و فرهنگی غنی در پس آن نهفته که بسیاری از آن بی اطلاع هستند.
حکایت نامگذاری قَشوُ رَشو
سید مصطفی راحمی یکی از اهالی این محل به خبرنگار ایرنا گفت: در گذشته‌های دور در این منطقه ارگ و عمارتی متعلق به خشایارشاه قرار داشته که به دست تیمور لنگ تخریب شد و دلیل نامگذاری این کوچه را اینگونه شرح می‌دهد که قشو کردن کاری است که برای تمیزکردن حیوانات انجام می‌شده و آلتی فلزی دندانه دار را به بدن چهارپایانی مانند اسب و الاغ می کشند تا از ناپاکی و گرد و خاک پاک شود و کلمه رشو نیز به معنای صاف شدن است.
کوچه هفت پیچ
کوچه هفت پیچ یکی از گذرهای بافت قدیمی شیراز است که به دلیل پیچ و خم‌های زیاد به کوچه هفت پیچ شهرت دارد.
این کوچه محله ای مناسب برای توسعه گردشگری و زنده نگه داشتن بافت تاریخی شیراز است که در آن آثار معماری ارزنده‌ای همراه با خانه های قدیمی دیده می شود.