مرضیه اکبری روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: پدیده جهانی شدن و گسترش رسانه‌های جمعی که به بازتولید فرهنگ منتهی می‌شود، بین ارزش‌های سنتی و جدید مرتبط با فرزندآوری نوعی تضاد ایجاد کرده است.
وی افزود: اکنون رفتار افراد در ازدواج و فرزندآوری و چگونگی تصمیم سازی در این مراحل، تحت تاثیر همین جریان تغییر یافته است.
این جامعه شناس ادامه داد: گسترش آزادی‌های فردی در تصمیم گیری برای فرزندآوری چنانچه مدیریت و برنامه ریزی نشود ممکن است کاهش فرزندآوری در خانواده را به یک هنجار در فرهنگ ایرانی تبدیل کند.
اکبری خاطر نشان کرد: به‌دلیل عمق باورهای فرهنگی اکنون جامعه ایرانی هنوز به آن مرحله نرسیده که بی فرزندی قطعی در آن اتفاق بیفتد و افراد به طور خودخواسته تا پایان سن باروری به فرزندآوری اقدام نکنند و علاقه به فرزند خانواده‌ها را به کم فرزندی یا اکتفا به تک فرزندی سوق داده است.
وی ادامه داد: تلفیق ارزش های بومی و مدرن اکنون خانواده کم جمعیت را به جای خانواده پرجمعیت، تاخیر در فرزندآوری و تصمیم گیری برای آن بر اساس شرایط فردی و اجتماعی را نهادینه کرده است.
اکبری با بیان اینکه ارزش‌های نو بر مردان و زنان به یک اندازه تاثیر گذاشته است، افزود: اولویت دادن برنامه‌هایی از جمله تحصیل، شغل و مسافرت بر مقوله فرزندآوری اکنون مشهود است و چنانچه سایر تحولات خانواده مانند ازدواج و طلاق نیز تحت تاثیر الگوهای مدرن و غربی قرار بگیرد پیش بینی می شود جامعه ایرانی در دهه‌های آینده بی فرزندی قطعی و ارادی را بطور محسوس‌تر تجربه کند.
پژوهشگر خانواده افزود: تغییرات گوناگون در عرصه اجتماعی و شخصی شرایطی ایجاد کرده که قدرت کنشگری فردی را در زندگی بیشتر کرده و تاثیر این فردگرایی بر مقوله فرزندآوری مشهود است.
وی گفت: از آنجا که از مدرنیته گُریزی نیست؛ برنامه ریزی برای انطباق سبک های جدید زندگی فردی و اجتماعی با ریشه های سنتی و فکریِ فرزندآوری راهکار دیگر برای پیشگیری از این مخاطره اجتماعی است.
اکبری افزود: با توجه به پیوندهای فرهنگی در بطن خانواده و جامعه ایرانی نیازمند برنامه ریزی برای رفع آثار ناشی از مدرنیته بر تصمیم سازی در خصوص فرزندآوری هستیم و در این زمینه بهره مندی از نتایج پژوهش های کارآمد و به روز ضروری است.
به گزارش ایرنا؛ در تدوین بوم جمعیتی استان اصفهان؛ ازدواج، سقط جنین و ناباروری سه چالش مهم جوانی جمعیت است که بر مبنای آمار و بررسی های انجام شده به دست آمده است.
استان اصفهان اکنون با بیش از پنج میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از لحاظ شاخص جمعیتی روند کاهشی دارد.حدود ۱۲ درصد از جمعیت استان سالمند و بالای ۶۰ سال هستند و شیب سالمندی در این خطه تندتر ازمیانگین کشور است.
به گفته مسوولان اگر هفت یا هشت سال آینده نرخ رشد منفی جمعیت جبران نشود، بین سال‌های ۱۴۲۵ تا سال ۱۴۳۰، یک سوم جمعیت استان در سن سالمندی قرار می‌گیرند.