به گزارش ایرنا، آنچه امروز چالش برانگیز و نگرانی شماری از شهروندان و حامیان محیط زیست منطقه را به همراه داشته سرریز شیرابه های حاصل از زبال های تلنبار شده بیش از چهار دهه گذشته در محوطه نیروگاه زباله سوز نوشهر است که به گفته اهالی تاکنون فکری برای ساماندهی آن صورت نگرفته است.
روند فعالیت این نیروگاه با فرآوری زباله به درستی انجام می گیرد اما سرریز شیرابه حاصل از زباله های دپو شده مربوط ادوار گذشته به داخل رودخانه ماشلک و دریای خزر مساله ساز شده و باید هرچه زودتر جلوی این چالش زیست محیطی گرفته شود.
در برخی از روزهای هفته بوی تعفن ناشی از انباشت زباله بسیار نفس گیر بوده به طوری که جمعی از اهالی ساکن اطراف و شهروندان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا از انتشار بوی آزار دهنده انتقاد کرده و تاکید دارند که مسوولان هرچه سریعتر برای رفع این مشکل تدابیر ویژه ای اتخاذ کنند.
تکرار انتشار مشکلات این نیروگاه به ویژه ورود شیرابه های آن به رودخانه های اطراف در شبکه های اجتماعی در برخی از ایام سال پرونده این نیروگاه را بر سر زبان ها می اندازد که در واقع هشداری که به مسوولان منطقه بوده تا مساله آن را در اولویت کاری شان قرار دهند.
این نیروگاه در ۲۷ آذر ماه سال ۱۳۹۹ با هدف فرآوری ۲۰۰ تن زباله تولیدی شهرستان های نوشهر، چالوس و کلاردشت و تولید حدود سه مگاوات برق در ساعت در زمینی به گستره حدود ۲ هکتار در منطقه "پلنگ چال " مکان قبلی دفن سنتی و غیر بهداشتی زباله نوشهر افتتاح شد.
این نیروگاه از سال ۱۳۹۰ به کارفرمایی شهرداری نوشهر و مشارکت بخش خصوصی در این شهرستان اجرایی شد قرار بود مدت ۲ سال به سرانجام برسد اما در این سال ها بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد و در نهایت در آن سال با حضور رییس جمهور وقت به شکل ویدئو کنفرانسی افتتاح شد.
طبق عقد قرارداد میان شهرداری نوشهر و سرمایه گذار بخش خصوصی باید مدت هفت سال با فروش برق آن بابت جبران هزینه کردها در آمد کسب کند.
البته نواقص فنی نیروگاه فقط به تصفیه خانه آن بر نمی گردد چرا که طولی نکشید براساس شنیده ها نیروگاه با ظرفیت حدود ۵۰ درصد حتی کمتر از آن فعالیت دارد و علت آن هم تجهیز نبودن به برخی امکانات سبب شده تا نتواند حدود سه مگاوات برق تولید کند و به همین خاطر برای بهره بردار آن صرفه اقتصادی ندارد، افت فشار آب و اختلال در روند فعالیت نیروگاه مشکل دیگری بود که با مرور زمان گلایه بهره بردار را به همراه داشت.
افتتاح ناقص طرح در گذشته
بروز این مشکلات یکی پس از دیگری گویای آن بود که مسوولان امر در دولت گذشته در رفتاری شتابزده اقدام به افتتاح این طرح کردند و امروز مشاهده می شود با سرریز شیرابه های به داخل دریای خزر، سلامت آبزیان و مردم این خطه غربی استان مازندران به مخاطره انداخته شده و بسیار نگران کننده است.
اگرچه مساله تولید برق نیروگاه و افت فشار آب آن با تدبیر و پیگیری های مسوولان جهادی برطرف شده اما امروز آنچه چالش برانگیز و نگرانی خیلی از مردم، حامیان محیط زیست منطقه را به همراه داشته سرریز شیرابه های حاصل از زبال های تلنبار شده بیش از چهار دهه گذشته در محوطه نیروگاه است که تاکنون فکری برای ساماندهی آن صورت نگرفته است.
درحالی که بهره بردار نیروگاه پس از چهار ماه از راه اندازی آن در گزارشی به ایرنا گفته بود تمام تلاش ها آن است بتوان مقدار قابل توجهی از این زباله های تلنبار شده مربوط به بیش از چهار دهه گذشته سوزانده شود البته پیش از این اقدام باید با بهره گیری از فکر و اندیشه کارشناسان متخصص طرحی اجرا کرد که بشود گازهای متان نهفته این حجم زباله انباشته شده مهار نمود.
مشکل پساب تاکنون حل نشد
این نیروگاه ظرفیت تصفیه مقدار ۴۰ متر مکعب شیرابه و تبدیل آن به آب کشاورزی را دارد و در آیین راه اندازی آن متولیان امر قول دادند که در آینده نزدیک با نصب حدود ۷۰ درصد تجهیزات و کانال کشی های انجام شده شیرابه زباله تلنبار شده را بتوان تصفیه کرد و پس از بازچرخانی از آب آن در بخش کشاورزی استفاده نمود که متاسفانه این وعده ها محقق نشد.
به عنوان نمونه شهردار وقت نوشهر در دی ماه ۲ سال پیش به ایرنا گزارش داد : ساخت تصفیه خانه نیروگاه برای تصفیه شیرابه زباله ها مراحل نهایی را سپری می کند و به زودی به بهره برداری خواهد رسید اما این وعده عملی نشد.
شیرابه زباله تهدیدی جدی به محیط زیست
در این پیوند، رییس اداره حفاظت محیط زیست نوشهر گفت : چالش سرریز شیرابه ناشی از دپوی زباله های قدیمی در منطقه پلنک چال نوشهر مربوط به چهار دهه گذشته بوده و برابر اسناد موجود چندین بار محیط زیست علیه نهاد متولی شکایت کرده منتهی کماکان این وضعیت ادامه دار است.
کامبیز محسن سلطانی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : در زمان بهره برداری نیروگاه هم یکی از دغدغه ها این بود هرچه زودتر ساماندهی زباله های تلنبار شده در محوطه نیروگاه تعیین تکلیف شود قول هایی داده شد به زودی انجام می گیرد تا اینکه پس از ۶ ماه اجرای طرح تصفیه خانه نیروگاه کلید خورد و روند اجرای آن در بازدیدهای صورت از دو سال گذشته تاکنون هر بار دچار وقفه می شد و مسوولان امر علت این وقفه را کمبود اعتبار گزارش می دادند.
این مسوول اظهار کرد : در روز های بارندگی و شرایط نامساعد جوی بوی تعفن و مشمئز کننده زبال های دپو شده در گوشه ای از محوطه نیروگاه بسیار آزار دهنده بوده و حتی نگرانی و گلایه خیلی از کارگران واحدهای تولیدی و عده ای از ساکنان پیرامون نیروگاه را به همراه داشته و چندین بار هم افزون بر نامه نگاری با محیط زیست بلکه مراجعه هم داشتند که هرچه زودتر برای رفع این چالش زیست محیطی اقدام شود.
رییس اداره حفاظت محیط زیست نوشهر ابراز امیدواری کرد : با بازدیدی که هفته گذشته به اتفاق معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران ازاین نیروگاه صورت گرفته به زودی این معضل زیست محیطی که تهدید جدی برای آبزیا دریای خزر و حتی سلامتی مردم پیرامون رودخانه ماشلک است برطرف شود.
باید جلوی سرریز شیرابه ها به رودخانه را گرفت
در مرداد ماه امسال سرپرست معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران پس از بازدید از این نیروگاه گفت : روند فعالیت این نیروگاه با فرآوری زباله به درستی انجام می گیرد و در تولید برق و آلاینده های زیست محیطی هم مشکلی ندارد اما سرریز شیرابه حاصل از زبال های دپو شده مربوط به ۴۰ سال پیش به داخل رودخانه ماشلک و دریای خزر مساله ساز شده و باید هرچه زودتر جلوی این چالش زیست محیطی گرفته شود.
احمد توکلی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : متاسفانه زباله های تلنبار شده و بوی تعفن ناشی از آن بسیار آزار دهنده است و افزون بر چالش های زیست محیطی طبیعت آن منطقه را هم شکننده نموده است و زیبنده نیست پس از سال ها از بهره برداری نیروگاه کماکان شیرابه زباله به داخل دریای خزر هدایت شود.
وی اظهار کرد : براساس گزارش ها، از مقدار ۲۰۰ تن زباله ای که در روز در این نیروگاه فرآوری می شود شاید حدود ۴۰ مترمکعب شیرابه آن مربوط به نیروگاه و مقدار ۹۰ مترمکعب هم مربوط به زباله های فاسد شده اطراف نیروگاه است و در این بازدید تاکید و توصیه فراوانی برای به سرانجام رساندن طرح تصفیه خانه نیروگاه صورت گرفت.
تماس خبرنگار ایرنا با شهردار فعلی و رییس اداره محیطی زیست نوشهر برای کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با نیروگاه زباله سوز این شهرستان به نتیجه نرسید.
در همین پیوند شماری از شهروندان در گفت و گو با ایرنا با اشاره پیامدهای افتتاح ناقص نیروگاه زباله سوز این شهرستان بر ضرورت رفع مشکلات اکنون آن از سوی استانداری مازندران تاکید کردند.
رضا ساداتی اصل یکی از اهالی روستاهای همجوار نیروگاه زباله سوز نوشهر با انتقاد شدید از بوی تعفن آن گفت : بوی تعفن ناشی از انباشت زباله شبانه روز روستاییان نه تنها اطراف بلکه شهروندان ساکن تا مرکز شهر را آزار می دهد.
ساداتی اصل در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : مسوولان ذیربط استانی باید برای حل مشکلات این نیروگاه تصمیم اصولی اتخاذ کنند و گلایه های مردمی در این ارتباط جدی بگیرند.
وی ورود شیرابه های زباله انباشت شده این نیروگاه به رودخانه را از دیگر دغدغه برشمرد و خاطرنشان کرد : این مشکل زیست محیطی هم حل نشده که در صورت ادامه آن باید شاهد چالش های مهمتر از آن هم باید بود چرا که نفوذ شیرابه ها و پساب ها به داخل زمین آب زیر زمینی را آلوده می کند.
وی از مسوولان شهرستان خواست تا نسبت به این موضوع مهم برنامه ریزی اصولی داشته باشند و بوی تعفن و آزاردهنده آن را زیبنده شهرستان گردشگرپذیر نوشهر ندانسته است.
بهرام خدامراد دیگر شهروند نوشهر هم در گفت و گو با ایرنا گفت : حل مشکل نیروگاه زباله سوز نوشهر نیاز به همگرایی و حمایت و برنامه ریزی بین سرمایه گذار و نهادهای مربوط دارد که متاسفانه این وحدت رویه به احتمال برای حل مشکل وجود ندارد.
وی یادآور شد : وقتی استاندار در بازدید از این نیروگاه دستور بر حل مشکلات آن داده چرا نباید بندبند دستور این مقام عالی دولت در استان مازندران اجرایی بشود و هر فرد خاطی فراروی این طرح باید پاسخگوی خسارت های این بخش باشد.
این شهروند نوشهر همچنین بر ضرورت بازنگری شناسنامه این نیروگاه تاکید کرد و گفت : مسوولان امر و سرمایه گذار باید در کوتاه ترین زمان نسبت به حل مشکل این نیروگاه چاره ای بیندیشند در غیر این صورت چالش های زیست محیطی ناشی از آن معضلات را بیشتر خواهد کرد.
برابر آمار در مازندران روزانه مقدار سه هزار تن زباله و یکهزار و ۲۰۰ متر مکعب شیرابه تولید می شود و بسیار فاجعه بار است و بنا به گفته معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست، متوسط سرانه تولید زباله در کشور ۶۰۰ گرم است در حالی که این آمار در مازندران به یک کیلو گرم می رسد.
بنا به گفته کارشناسان و صاحب نظران، شیرابه حاصل از زباله های مختلف به دلیل آلودگی زیاد ناشی از ترکیبات و مواد سمی که در آن وجود دارد یا در واکنش با مواد دیگر موجود در طبیعت به وجود می آید، اثرات نامطلوب فراوانی بر سلامت انسان و محیط زیست می گذارد.
این کارشناسان معتقدند : نفوذ شیرابه ناشی از زباله های دفن شده به طور غیر اصولی به آب های زیرزمینی سبب آلودگی آب چشمه ها، چاه ها و ذخایر آبی مجاور محل دفن زباله می‌شود. همچنین شیرابه های ناشی از دفنگاه زباله‌ها از عوامل آلوده سازی تالاب ها، دریاچه ها و دریاها به شمار می‌روند که از طریق رودخانه های سطحی و زیرزمینی به این آب ها راه پیدا می کنند و این آلاینده های آلی و معدنی، فلزات سنگین و آلاینده های شیمایی خطرناک ممکن است در شیرابه محل های دفن وجود داشته باشند و آلاینده های ناشی از شیرابه با نفوذ به آب های سطحی در حقیقت می تواند سبب عدم کارایی این منابع، از بین رفتن جانواران آبزی، اختلال در کار اکوسیستم آبی و انتشار انواع بیماری ها شوند.
غرب مازندران با برخورداری از بیش از ۲۰ نقطه شهری و بیش از هزار نقطه روستایی به علت برخورداری از موقعیت های ممتازی مانند همسایگی با جنگل های هیرکانی، دریای خزر، جاذبه های گردشگری نظیر بوستان های جنگلی و منحصربفرد سی سنگان و پارک جنگلی نور، ظرفیت های بندر، گمرکات و فرودگاه از دیرباز تاکنون خاستگاه میلیون ها مسافر و گردشگر داخلی و خارجی بوده به گونه ای که هر ساله در نیمه نخست سال با ورود گردشگران و مسافران میزان تولید حجم زباله به ۲ برابر تا سه برابر افزایش می یابد.
نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت، تنکابن، عباس آباد و رامسر با جمعیتی دست کم یک میلیون نفر جزو شهرستان های غربی مازندران محسوب می شود.