به گزارش ایرنا، این نیروگاه در ۲۷ آذر ماه سال ۱۳۹۹ با هدف فرآوری ۲۰۰ تُن زباله تولیدی شهرستان های نوشهر، چالوس و کلاردشت و تولید حدود سه مگاوات برق در ساعت در زمینی به گستره حدود ۲ هکتار در منطقه "پلنگ چال " مکان قبلی دفن سنتی و غیر بهداشتی زباله نوشهر افتتاح شد.
برابر قرارداد، شهرداری نوشهر در اجرای این طرح ملی به عنوان کارفرما معرفی شد منتهی سرمایه گذار بخش خصوصی با سرمایه گذاری در حوزه تجهیزات و ابنیه باید مدت هفت سال سود حاصل از فروش برق فعالیت نیروگاه که بابت آن سرمایه گذاری کرده بود باید در آمد کسب کند.
کوتاهی در رفع اختلال سامانه پایش لحظه ای دود خروجی ناشی از دودکش ها، تجهیز نبودن به سیستم تصفیه خانه، انتقال پسماندهای خطرناک دپو شده با ثبت درخواست در سامانه جامع محیط زیست مجهز نشده، عدم ساماندهی زباله های دپو شده مربوط به چهار دهه گذشته در پیرامون نیروگاه و شکایت اهالی به ویژه حامیان محیط زیست نسبت به آلودگی هوا ناشی از فعالیت نیروگاه از مهم ترین دلایل شکوائیه حفاظت محیط زیست نوشهر علیه کارفرمای این نیروگاه بوده است.
کامبیز محسن سلطانی رییس اداره حفاظت محیط زیست نوشهر روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : مدت یک هفته ای است که نیروگاه از سوی کارفرما بابت انجام عملیات" اورهال " یا به عبارتی تعمیرات اساسی و نسبت به تعهداتی که پیش از راه اندازی نیروگاه داده بود اقدام به تعطیلی آن کرده است.
وی اظهار کرد : به هر شکل شکایت علیه کارفرما و ورود دستگاه قضا به ویژه بازدید سرزده دادستان کل مازندران از روند فعالیت نیروگاه در تحقق این مهم بی تاثیر نبوده است و برابر گزارش ها، کار فرما وعده داده تا پیش از سال جدید بیشتر نواقص نیروگاه را برطرف کند و البته قرار است به زودی در دفتر استانداری مازندران - نوشهر هم نشستی با موضوع کارگروه مدیریت پسماند برگزار شود.
این مسوول خاطرنشان کرد : هم اینک فرآیند امحای زباله همانند سه سال پیش به شیوه سنتی در پیرامون نیروگاه زباله سوز نوشهر رهاسازی می شود و نکته دیگر آنکه کارفرما و سرمایه گذار به تازگی نامه نگاری کردند که این نیروگاه توان امحای بیش از ۲۰۰ تن زباله را ندارد چرا که تجهیزات آن به علت فرسودگی توان بیش از این حجم زباله را ندارد.
برابر گزارش ها، زباله شهرهای چالوس و عباس آباد هم تا پیش از هفته گذشته برای امحا به نیروگاه زباله سوز نوشهر آورده می شد هم اینک به علت تعطیلی این مجموعه شنیده شده در مکان های قبلی به شیوه کامل سنتی دفن می شود که چنین وضعیتی با معضلات زیست محیطی فراوانی همراه بوده است.
طبق اعلام اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، روزانه مقدار سه هزار تن زباله و یکهزار و ۲۰۰ متر مکعب شیرابه تولید می شود و بسیار فاجعه بار است و بنا به گفته معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست، متوسط سرانه تولید زباله در کشور ۶۰۰ گرم است در حالی که این آمار در مازندران به یک کیلو گرم می رسد.
بنا به گفته کارشناسان و صاحب نظران، شیرابه حاصل از زباله های مختلف به دلیل آلودگی زیاد ناشی از ترکیبات و مواد سمی که در آن وجود دارد یا در واکنش با مواد دیگر موجود در طبیعت به وجود می آید، اثرات نامطلوب فراوانی بر سلامت انسان و محیط زیست می گذارد.
این کارشناسان معتقدند : نفوذ شیرابه ناشی از زباله های دفن شده به طور غیر اصولی به آب های زیرزمینی سبب آلودگی آب چشمه ها، چاه ها و ذخایر آبی مجاور محل دفن زباله می‌شود.
همچنین شیرابه های ناشی از دفنگاه زباله‌ها از عوامل آلوده سازی تالاب ها، دریاچه ها و دریاها به شمار می‌روند که از طریق رودخانه های سطحی و زیرزمینی به این آب ها راه پیدا می کنند و این آلاینده های آلی و معدنی، فلزات سنگین و آلاینده های شیمایی خطرناک ممکن است در شیرابه محل های دفن وجود داشته باشند و آلاینده های ناشی از شیرابه با نفوذ به آب های سطحی در حقیقت می تواند سبب عدم کارایی این منابع، از بین رفتن جانواران آبزی، اختلال در کار اکوسیستم آبی و انتشار انواع بیماری ها شوند.
غرب مازندران با برخورداری از بیش از ۲۰ نقطه شهری و بیش از هزار نقطه روستایی به علت برخورداری از موقعیت های ممتازی مانند همسایگی با جنگل های هیرکانی، دریای خزر، جاذبه های گردشگری نظیر بوستان های جنگلی و منحصربفرد سی سنگان و پارک جنگلی نور، ظرفیت های بندر، گمرکات و فرودگاه از دیرباز تاکنون خاستگاه میلیون ها مسافر و گردشگر داخلی و خارجی بوده به گونه ای که هر ساله در نیمه نخست سال با ورود گردشگران و مسافران میزان تولید حجم زباله به ۲ برابر تا سه برابر افزایش می یابد.
نور، نوشهر، چالوس، کلاردشت، تنکابن، عباس آباد و رامسر با جمعیتی دست کم یک میلیون نفر جزو شهرستان های غربی مازندران محسوب می شود.
نظر شما