به گزارش ایرنا، امام موسی كاظم (ع)، هفتمین ستاره هدایت در آسمان امامت و نهمین گل از شاخسار عصمت است و ایشان در سال 128 ه ق در سرزمین ابواء در نزدیكی شهر مدینه از مادری به نام حمیده متولد شدند و جهان را به نور حضور خود منور ساختند.
آن حضرت در بیست سالگی با شهادت جانسوز پدر بزرگوار خود امام جعفر صادق (ع) ردای امامت را بردوش گرفتند و مدت امامت آن امام همام 35 سال بود كه سرشار از فشارها و آزار حاكمان جابرپیشه آن زمان بود.
از سال 148 هجری و با شهادت پدر بزرگوارش صادق آل محمد (ع) دوران امامتش آغاز شد و در سال 183 هجری به دستور هارون‌الرشید خلیفه ملعون عباسی، به شهادت رسید.
حضرت موسی بن جعفر (ع) پیشوای هفتم مسلمانان به القابی چون كاظم، صالح، صابر و امین لقب یافته بود، ولی مشهورترین لقب ایشان كاظم، یعنی فروبرنده خشم است.
آن حضرت در طول دوران امامت و ولایت خویش، چهار خلیفه مكار بنی عباس به نام‌های منصور دوانیقی، محمد مشهور به مهدی، هادی و هارون‌الرشید را درك كرد و در تمام این سال‌ها با روش‌های مختلف در مقابل این حكام ستم پیشه و ظالم ایستادگی كرد.
امام هفتم شیعیان ابتدا با دركی عمیق از اوضاع آن روز جامعه مسلمین از هر گونه اقدام تحریك‌آمیز علیه دستگاه حكومتی جبار و ستمگر منصور پرهیز و تلاش كرد تا حركت علمی را كه به‌وسیله پدرش امام صادق (ع) به اوج خود رسیده بود، ادامه دهد و توانست حوزه علمی وسیع و اثرگذاری را تشكیل دهد و به تربیت شاگردان و شیعیان بپردازد.
وی درسایه عفو و گذشت و بردباری فوق‌العاده‌ای كه از خود نشان داد، كاظم لقب یافت و در عصر او هیچ كس در معارف الهیه و دانش و بخشش به جایگاه او نمی‌رسید.از این رو هارون‌الرشید بیش از پیش با هر وسیله‌ای تلاش می‌كرد نفوذ و جایگاه معنوی امام علیه‌السلام را در جامعه مسلمین تخریب كند و به همین دلیل بارها آن حضرت را زندانی كرد.
هارون تصمیم داشت تا فرزندش امین را به عنوان جانشین و ولی عهد خویش معرفی كند و در این راه امام كاظم (ع) را مزاحم كار خود می‌دید، زیرا همه مردم و بزرگان به فضیلت و علم و شایستگی و جایگاه والای امام آگاه بودند و جانشینی فرزند هارون هیچ گونه توجیه عقلانی و دینی نداشت و به همین سبب هارون اقدامات خود را علیه حضرت آغاز كرد.
در میان خلفای عباسی، هارون و مامون از علم و دانش قابل توجهی بهره می‌بردند و جایگاه علمی این دو خلیفه مزور و مكار باعث شد تا برخی نسبت به جنایات این دو شك و تردید كنند، در اینجا بود كه ائمه معصومین (ع) در جهت پرده‌برداری از این چهره دروغین و رسوا سازی دشمنان نقش‌آفرینی می‌كردند.
امام كاظم (ع) اگرچه همواره با نیرنگ‌های دشمنان مواجه بود و بخش قابل توجهی از دوران امامت خویش را در زندان‌های حكومت جابر بنی‌عباس به سر برد، اما در چنین شرایطی نیز هدایت و زعامت معنوی جامعه را رها نكرد و در نهایت در اوج مظلومیت به شهادت رسید.
7389/ 1644
بيست وپنجم ماه رجب، سالروز شهادت امام موسي كاظم (ع) رادمرد عالم اسلام و اسطوره صبر و پايداري در راه حق است.
