'مقام شهادت اوج بندگی و سیر و سلوك در عالم معنی است و ما خاكیان محجوب چه می دانیم كه این ارتزاق عند رب الشهدا چه است؟' امام خمینی(ره)
هرازگاهی چند از آنانی بنویسیم كه عشق را در مسیر رسیدن به معبود یافتند و این راه را به سبكی بال پرندگان طی كردند. آنان كه روشنی اندیشه پاك شان در دل تاریكی های زمان، مسیر هدایت و سخن شان پاسخ همه سوالات بی جواب است. دفتر پژوهش و بررسی های خبری به منظور پاسداشت مقام شهید با ارائه سلسله گزارشهای یادنامه سخن عشق همراه می شود با عاشقان حقیقی كه معرفت الهی را به حق درك كردند.
و امروز همراه با شهید علیرضا موحد دانش
'علیرضا موحد دانش'، در سال 1337 هجری خورشیدی در خانواده ای متدین در تهران پای بر این دنیای فانی نهاد. وی پس از سپری كردن دوران متوسطه موفق به اخذ مدرك دیپلم شد.
بعد از دریافت مدرك دیپلم، عازم سربازی شد و پس از آن به فرمان امام خمینی(ره)، مبنی بر فرار سربازان از پادگان ها، او نیز از پادگان خارج شد و به جمع انقلابیون پیوست.
وی پس از پیروزی انقلاب، در سال 1357به عضویت كمیته انقلاب اسلامی شمیران در آمد و یكسال پس از آن، به سپاه پاسداران پیوست و در همان ابتدا با پذیرش مأموریت حراست از بیت امام خمینی(ره)، نقش بارز خود را به عنوان مبارز و محافظی برجسته به همگان نشان داد.
پس از آغاز غائله كردستان، برای انجام ماموریت شجاعانه پای بر عرصه نبرد گذاشت و به كردستان رفت و توانست با شجاعت در چند عملیات پاكسازی علیه ضد انقلابیون شركت و نقش بارز خود را به عنوان مجاهدی نستوه در میدان مبارزه ایفا كند.
موحد دانش پس از مدتی به جبهه اعزام شد و توانست با موفقیت در عملیات های مختلف در جبهه نبرد به عنوان جانشین 'محسن وزرایی' فرمانده محور تیپ حمله در عملیات 'بازی دراز' در محور سر پل ذهاب، حضور یابد اما حضور برجسته او و شهامتی كه وی از خود نشان داد سبب شد تا در این عملیات یكی از دستانش را از دست دهد.
وی پس از حضور در عملیات 'مطلع الفجر' به مكه معظمه مشرف شد و قبل از عملیات فتح المبین، به تیپ 27 محمد رسول الله (ص) اعزام شد تا به عنوان معاون گردان حبیب بن مظاهر مأموریت مهم خود را انجام دهد.
موحد دانش بعد از خاتمه عملیات فتح المبین، فرماندهی گردان حبیب بن مظاهر را بر عهده گرفت و توانست به عنوان مجاهدی انقلابی در مراحل سه گانه 'عملیات بیت المقدس' و آزادی خرمشهر نقش موثری را ایفا كند.
وی بعد از این حضورموثر، به همراه قوای محمد رسول الله (ص) به لبنان اعزام شد و در آنجا برای پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی مجاهدت های بسیاری انجام داد.
او پس از مدتی از لبنان بازگشت و فرماندهی تیپ 10 سید الشهدا (ع) را بر عهده گرفت و توانست در عملیات 'والفجر 1' با این تیپ وارد عملیات شود اما با حضور در این عملیات مجددا مجروح شد.
سرانجام 'علیرضا موحد دانش' در سیزدهم مرداد 1362 هجری خورشیدی، به عنوان فرمانده تیپ 10 سید الشهداء، در عملیات والفجر 2 در منطقه حاج عمران، شربت شهادت را نوشید و برای همیشه به دیدار حق شتافت.
در پایان مروری داریم بر گل واژه های این شهید گرانقدر كه بر صفحات سرخ وصیتنامه اش نقش بسته است:
'...در زماني قلم به نیت وصیت بر كاغذ مي لغزانم كه هیچ‌گونه لیاقت شهادت را در خود نمي‌بینم. وقتي به قلبم رجوع مي‌كنم غیر از سیاهي و تباهي و معصیت چیزي نمي‌یابم و به همین دلیل است كه از پروردگار توانا عاجزانه می‌خواهم كه تا مرا نیامرزیده است از دنیا نبرد.
پروردگارا با گناهي زیاد از تو كه لطف و كرمت را نهایتي نیست، تقاضاي عفو و بخشش دارم و الهي بنده‌اي كه تحمل از دست دادن یك دست را ندارد چگونه بر آتش دوزخت توان دارد، خدایا توبه‌ام را بپذیر و از گناهانم بگذر كه غیر از تو كسي را ندارم و غیر از تو امیدي ندارم.
...مردم بدانید راهي را كه در آن گام نهاده‌ایم كه همانا راه حسین (ع) است و به اختیار انتخاب كرده و تا آخرین نفس و آخرین رمقي كه به تن داریم در سنگر رضاي خدا خواهیم ماند و به دشمن زبون كافر خواهیم فهماند كه ملتي كه پشتیبانش خداست و پیشاپیشش امام زمان في سبیل الله در مقابل تمامي متحدان كفر خواهد ایستاد و انشاء الله پیروز خواهد شد.
...اكنون به شما توصیه میكنم كه برادران عزیزم نكند در رختخواب ذلت بمیرید، كه حسین (ع) در میدان نبرد شهید شد مبادا در غفلت بمیرید كه علي (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در بي تفاوتي بمیرید كه علي‌اكبر حسین در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد...'
اطلاع**9128**1717
گروه اسناد و اطلاع رساني- شهيد موحد دانش، جانبازي كه با عشق به علمدار كربلا و با ايمان به راهي كه در آن گام نهاده بود تا آخرين نفس و رمق خود در سنگر رضاي خدا ماند و با قلمي پر از درك واحساس در صفحات زرين وصيت نامه اش جوانان در هر دوره را به پرهيز از غفلت، بي تفاوتي و ذلت توصيه و آنان را به زندگي هدفمند ، كه همانا رضاي خدا و اهل بيت در آن است، تشويق كرد.
