امام حسين (ع)؛ نگهبان وحي و ابقا كننده دين نبوي

در قرآن كریم آیات بسیاری وجود دارد كه مفهوم آنها به سالار شهیدان امام حسین (ع) باز می گردد از جمله آن، آیه تطهیر است كه به اتفاق علمای شیعه و سنی مفهوم اهل بیت در آیه 'انما یرید الله لیذهب عنكم الرجس اهل البیت و یطهركم تطهیرا' شامل امام حسین علیه السلام نیز می شود.

علامه 'بهجت افندی' از علمای اهل سنت در این باره می نویسد: 'امت اسلامی بر این مطلب متفقند كه این آیه در شان پیامبر اكرم (ص)، فاطمه (س)، حسن (ع) و حسین (ع)نازل شده است.

از ام سلمه نقل می كنند كه گفته است: 'این آیه در منزل من بر پیامبر اكرم (ص) نازل شد و رسول خدا (ص) مصداق آن را علی و فاطمه و حسن و حسین علیهماالسلام ذكر كردند. من عرض كردم آیا من نیز مصداق این آیه هستم؟ حضرت فرمودند: تو در طریق خیر و منزلت خاص خودت قرار داری؛ اما مصداق اهل بیت نیستی.

در تفسیر آیه 69 سوره نساء كه می فرماید: '... پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان كسانی هستند كه خداوند متعال نعمت خود را بر آنان تمام كرده است' پیامبر اكرم (ص)فرمودند: 'منظور از پیامبران در این آیه منم و منظور از صدیقان برادرم علی علیه السلام و منظور از شهدا عمویم حمزه و منظور از صالحان دخترم فاطمه علیه السلام و فرزندانش حسن و حسین علیه السلام است.'

خداوند متعال در قرآن كریم به پیامبر اكرم (ص) چنین دستور می دهد: 'به مردم بگو در امر رسالت مزد و اجری از شما نمی خواهم، جز این كه به ذوی القربی مودت و محبت داشته باشید.'

مفسران در تفسیر 'ذوی القربی' می نویسند: منظور از 'ذوی القربی' علی و فاطمه علیه السلام و فرزندان آن دو هستند. حتی از بسیاری از علمای اهل سنت نقل شده كه منظور پیامبر از 'قربی'، علی علیه السلام و فاطمه (س) و دو پسر آن دو است و پیامبر این عبارت را برای آن كه كاملا در اذهان بماند سه مرتبه تكرار كردند.



* امام حسین(ع) مصباح هدایت و كشتی نجات

قرآن كریم، انبیای الهی را هدایت گر مردم به امر الهی در پرتو صبر و یقین و عبادت معرفی كرده و می فرماید: 'وجعلناهم ائمه یهدون بامرنا و اوحینا الیهم فعل الخیرات ... و كانوا لنا عابدین' و در جای دیگر می فرماید: 'و جعلنا منهم ائمه یهدون بامرنا لما صبروا و كانوا بأیاتنا یوقنون'، امام حسین(ع) مظهر این وصف برجسته انبیای الهی است از این رو پیامبر اكرم(ص) او را مصباح و چراغ فروزان هدایت معرفی كرده و فرموده است: 'ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه.'



* امام حسین(ع) و امر به معروف

قرآن می فرماید: شما بهترین امت هستید، در صورتی كه امر به معروف و نهی از منكر كنید، امام حسین(ع) نیز در هدف از قیام خود می فرماید: من برای احیای امر به معروف و نهی از منكر خروج كردم.



* امام حسین(ع) معلم عزت و عمل صالح

قرآن مجید می فرماید: هركس خواهان عزت است، عزت در پرتو ایمان و عمل صالح است و امام حسین (ع) در قیام خود در كربلا، طالب عزت بود و گریزان از ذلت و می فرمود: 'هیهات منی الذله'





* امام حسین(ع) معلم ایثار و انفاق

در قرآن كریم آمده است كه 'لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون' به این معنا كه به مقام ابرار نایل نمی شوید، مگر با انفاق برخی چیزهایی كه دوست دارید. امام حسین (ع) نیز در روز عاشورا تمام آن چه را كه در اختیار داشت و همه آن ها محبوب او بود، در راه خدا انفاق كرد.



* امام حسین (ع) دوست دار واقعی قرآن

امام حسین(ع) می فرماید: 'خدا می داند كه من نماز و تلاوت قرآن را دوست می دارم.'

در شب عاشورا كه امام حسین(ع) به تلاوت قرآن مشغول بود، گروهی از لشگریان پسر سعد برای اطلاع از احوال امام حسین(ع) و یاران او نزدیك خیمه ها آمدند و ملاحظه كردند كه امام با یك صورت ملكوتی و جذاب؛ آیاتی از سوره آل عمران را تلاوت می كند. امام حسین (ع) در ظهر عاشورا نیز در بحبوحه جنگ، نماز را به همراه یارانشان در كربلا اقامه كردند.



* امام حسین (ع) احیاگر قرآن

از آن جا كه قرآن كریم این كتاب نجات بخش الهی بعد از پیامبر به دست امویان و عوامل آن ها مطابق میل و منافعشان تفسیر می شد؛ امام حسین(ع) رسالت احیای قرآن را با پیام بلند عاشورا آغاز كرد.

این بار قرآن از حنجره امام حسین (ع) تلاوت شد و رسوم جاهلیت را در هم شكست و خفقان جامعه آن روز مسلمانان را از بین برد و ایشان را از خواب غفلت بیدار كرد. ایشان درباره احیاگری قرآن می فرماید: 'شما را به زنده ساختن آیات قرآن و از میان بردن بدعت ها فرا می خوانم، اگر دعوت مرا بپذیرید، به راه راست و هدایت خواهید رسید.'



* امام حسین (ع) و خوف و خشیت الهی

قرآن مجید در وصف انبیا می گوید: پیامبران پیشین كسانی بودند كه در تبلیغ رسالت الهی، از خدا می ترسیدند و از هیچ كس دیگر هراسی نداشتند 'الذین یبلغون رسالات الله و یخشونه و لایخشون احدا الا الله' و امام حسین (ع) نیز دارای این دو خصیصه برجسته است: تنها از خداوند می ترسید و در دعای عرفه می فرماید: 'خدایا مرا آن گونه قرار ده كه از تو بترسم، آن سان كه گویی تو را می بینم.' و از غیر خدا نمی ترسید و می فرمود: اگر در دنیا، هیچ پناهگاهی نداشته باشم و كسی مرا حمایت نكند، من با یزید بن معاویه بیعت نخواهم كرد.



* امام حسین (ع) صاحب نفس مطمئنه

امام صادق(ع) فرمودند: 'سوره مباركه فجر را در نمازهای واجب و مستحب بخوانید. زیرا این سوره مباركه در شان امام حسین (ع) است. شخصی علت آن را جویا شد، حضرت در پاسخ فرمودند: به دلیل آن كه امام حسین (ع) صاحب نفس مطمئنه بود كه خداوند از او راضی و او از خداوند راضی بود. (ویكی از مصادیق بارز این آیه شریفه، امام حسین(ع) است.)

فراهنگ (2)**1883