من رزمنده دیار عشقم، رهرو راه حقیقت و مردانگی كه هر لحظه بودنم ، اندیشه هایم و رفتارهایم سرشار از مفاهیم و آموزه های انسانی و سازنده است و در دریای عشق بازی با معبود و همنوع ذوب شده ام.
اینجا جبهه است، دیار آفتاب و كارزاری از تقابل حق و باطل، هر گام، بر خاك تفتیده اینجا تداعی رسالتی آمیخته با خون و گلوله برای پاسداشت وطن و میثاقی با داستان سرخ حسینی است .
اینجا نه من، كه همه برادرانم بی هیچ ادعایی بر قطار ایثار و شهادت سوار شده اند، آنانی كه پر می گشایند به حریم نور با لبخندی به بلندای جاودانگی و تنها پلاكی از آنها برجاست ، اگرچه تكه فلزی بیش نیست اما نشانی است از مردانی كه تاریخ سازند و در قاب تصویر انسانیت همواره خواهند درخشید.
مسكنم سنگری است از كیسه های شن كه با عبادت همرزمان و ندای معنویت آنان زینت گرفته، هربار كه طنین اذان در میان بارانی از خمپاره و موشك در فضای جبهه می پیچد در وادی اثیری عشق فرقی نمی كند كه خلبانی باشی بر فراز آسمان آبی نیلگون یا غواصی در قعر آبهای جنوب، راننده یك نفربر زرهی به سنگینی كوه یا تك تیرانداز عاشقی در سنگر كمین، در این دیار تنها بوی بهشت به مشام می رسد ، مجاهدانی كه همه خواهششان گشوده شدن دری برای پیوستن به ابدیت و ملاقات یار است.
آن سوتر اردوگاه گردان تخریب مهندسی 42 قدر است، مردانی آهنین و دست از جان شسته كه هر روز با تكه كلام 'خداحافط رفقا' پای بر میدان مین می گذارند. اینجا اولین اشتباه آخرین اشتباه است و تخریبچیان با پذیرش این معنای بلند راهگشای معبر سپاه حق می شوند و می دانند كه پرگشودن در این وادی طلیعه ای از نور است، دروازه ای به سوی عرش خدایی و میهمانی یار.
در گوشه دیگر هنگامه جنگ به روایت دیگری برپاست اینجا خط مقدم جبهه است جایی كه ملایك بالهایشان را زیر پای رزمندگان پهن كرده اند، سجده گاه عاشقانی كه ارادتشان را در خاكریز مقدم و با صف آرایی در برابر دشمن به نمایش می گذارند.
اینجا عرصه دفاع جانانه و تمام عیاری از میهن است آرپی جی زن جوان ، تیربارچی، تك تیرانداز، بیسیم چی، امدادگر مسوول قبضه و بسیجیان عاشق، همه آمده اند تا خط به خط فرزانگی، واقعیت زندگی ، حقانیت و انسانیت را مهر تایید بزنند.
كبوتران خونین بال عاشقی كه در كوچ غریبانه خود حكایت ها ساخته اند و در هر زاویه آن سنگینی حكمت ، رشادت و قهرمانی موج می زند.
آن سوتر در گرگ و میش هوا غواصان عاشق تن به آبهای خروشان اروند می سپارند تا با حضور در اردوگاه دشمن و شناسایی موقعیت ها و رفع موانع راه را برای سپاه عشق باز كنند و در بازگشت یكی از پیش قراولان عشق با لبخندی بر لب به جرگه یاران ابدی می پیوندد.
درنگاهی متفاوت به سنگر دیگری از جبهه می رویم آنجا كه شیرزنان با تهیه آذوقه، لباس و مایحتاج ضروری برای رزمندگان فصل دیگری از عشق ورزی را در كتابچه دفاع مقدس به یادگار گذاشته اند، آنانی كه در دامان پرمهرشان فرزندان رشید و خوساخته را تربیت كرده اند و با اسفند دود و نثار گل آنها را در قالب كاروان عشق جاودانه كرده اند.
در گوشه دیگری از این قاب ، تصویری از مادر سه شهید نقش بسته كه با حضور بر مزار متبرك فرزندانش بوسه بر خاك می زند ، او دریادلی است كه از تقدیم جگرگوشه هایش در راه حق به خود می بالد و آرزو دارد كه در فردای قیامت رو سفید باشد.
آنچه گفته شد، در نمایشگاه دفاع مقدس كه در محوطه ورزشگاه امام خمینی ( ره ) اراك دایر شده به شكلهای گوناگون از جمله ماكت، عكس، پوستر، دل نوشته های شهدا و دیگر وسایل بیان شده است.
پایم را با افتخار از این نمایشگاه بیرون می گذارم چرا كه اینجا قطعه ای از بهشت است بر خود می بالم كه نسل پیشین، در سایه خودباوری و خودساختگی به اوج قله انسانیت رسیده اند ، كاش آغوش گرم عشق مرا نیز پذیرا باشد و فرصتی یابم تا در رای اعتلای وطن جانفشانی كنم و پاسدار حریم ولایت و ارزش های ناب نظام شوم.ك/4
گزارش از مژگان حیدری
560/559 /537
اراك - اینجا جبهه است، عرصه ای از وحدت، خلوص و عبادت كه در آن كلاس بندگی و دلدادگی دایر شده ، اینجا تجلی گاه عشق و كلاس بندگی و دلدادگی است.
