مباهله، روز ولایت و حقانیت علی(ع)

مباهله به عنوان نقطه عطفی در تاریخ اسلام است، چرا كه در این روز عظمت و برتری اسلام و شیعه، حقانیت نبوت خاتم الانبیاء (ص) و منزلت اهل بیت آن حضرت برای چندمین بار ثابت شد.

مباهله، به عنوان یكی از روزهای جشن و پیروزی و روز دعا وشكرگزاری در تاریخ اسلام به ثبت رسیده است.

نزول آیه مباهله، واضح ترین دلیل بر فضیلت و حقانیت باور شیعه در مورد جایگاه امامت بعد از رحلت پیامبر اكرم (ص) است.

در آیه مباهله، وجود مقدس حضرت علی (ع) به منزله جان پیامبر شناخته شده است و این واقعیت انكارناپذیر كه ازدید تمام دانشمندان شیعه و سنی جای تردید و شبهه در آن وجود ندارد، اثبات می كند كه دومین شخص در جهان هستی، علی (ع) است كه شایستگی جانشینی حضرت محمد (ص) را دارد، مباهله، روز ولایت و حقانیت علی(ع) و سند افتخار و عزت تشیع است.

مباهله روز اثبات نبوت پیامبر، روز ولایت، روز عزت اسلام و شیعه و روز اهتزاز پرچم ولایت علی(ع) بر مدار هستی است.

مباهله به عنوان یكی از ماندگارترین روزهای تاریخ اسلام شناخته شده است و از آن به عنوان روز شكرگزاری به درگاه حق و یادآوری عظمت اصحاب كساء در حافظه تاریخ نام برده می شود.

ماجرای مباهله سبب شد تا عظمت اسلام بر تمام مردم اثبات شده و صداقت گفتار پیامبر (ص) بیش از گذشته بر همگان آشكار شود، این واقعه یكی از دلایل نبوت آن حضرت به شمار می آید بی شك مباهله، در تقویت ایمان مسلمانان و تضعیف روحیه منافقان تاثیری بسزا داشته است.

مباهله نشان داد كه هر كه، به هر عنوان با دین اسلام مخالفت نماید، دچار شكست و ذلت ابدی خواهد شد، كه وعده الهی حق است و پیروزی حق بر باطل از سنت های تغییر ناپذیر اوست.

مباهله به مسلمانان آموخت كه هرگاه مخالفان با دلیل قانع كننده به سوی صراط مستقیم هدایت نشدند و به لجاجت پرداخته و از پذیرش حق امتناع ورزیدند، باید با مباهله به مقابله با آنان برخاسته و در برابر دشمنان، خود را عاجز و درمانده نشان ندهند.

جریان مباهله نقطه عطفی در تاریخ اسلام محسوب می‏شود؛ چرا كه در آن روز بار دیگر نور اسلام در آفاق هستی درخشیدن گرفت و عالمیان در سال نهم هجرت، حقانیت نبوت پیامبر خاتم (ص) و منزلت اهل بیت آن حضرت را برای چندمین بار به نظاره نشستند و روز مباهله، به عنوان یكی دیگر از روزهای جشن و پیروزی و روز دعا و شكرگزاری در تاریخ اسلام ثبت شد.

سند حقانیت شیعه

نزول آیه مباركه مباهله، واضح ترین دلیل بر فضیلت و عالی‏ترین مدرك برای حقانیت باورهای شیعه در مورد امامت و خلافت علی (ع) بعد از رحلت پیامبر اكرم (ص) است.

ذی الحجه آخرین ماه سال قمری و یكی از مبارك‏ترین، با شكوه‏ترین و پرخاطره‏ترین ماهها برای مسلمانان به ویژه شیعیان جهان می‏باشد. در این ماه برگهای زرین و مسرت بخشی در تاریخ اسلام رقم خورده و به عنوان میراث جاویدان برای جهان اسلام به یادگار مانده است. از مناسبتهای سرورآفرین این ماه می‏توان به اول ماه، روز ازدواج حضرت علی و فاطمه زهرا (ع) و تولد حضرت ابراهیم خلیل الرحمن اشاره كرد. روز نهم و دهم به ترتیب روزهای عرفه و عید قربان روزهای پر شكوه اعمال حج را در پی دارد. ولادت امام هادی علیه‏السلام در روز پانزدهم، حماسه جاویدان عید غدیر در روز هجدهم، ماجرای افتخارآفرین خاتم بخشی علی (ع) و نزول آیه ولایت در روز بیست و چهارم و اعطای مدال افتخار «هَل اَتی» از سوی خداوند متعال به اهل بیت (ع) به خاطر ایثار و فداكاری آن بزرگواران در روز بیست و پنجم این ماه، زینت بخش صفحات تاریخ اسلام گردیده است.

در این میان روز بیست و چهارم ذی الحجه، به مناسبت وقوع جریان مباهله، از اهمیت خاصی برخوردار است.شكوه و عظمت حادثه مباهله آن روز تاریخی را به عنوان یكی از ماندگارترین روزهای تاریخ اسلام قرار داد و آن روز به عنوان روز جشن و شادی وشكرگزاری به درگاه حق و به عنوان یادآور عظمت اصحاب كساء در حافظه تاریخ ثبت شد. به همین جهت در روز 24ذی الحجه، همانند عید غدیر آداب ویژه‏ای منظور شده است كه برخی از اعمال آن روز عبارتست از

روزه گرفتن، غسل روز مباهله، به جای آوردن نماز مباهله، خواندن دعای آن روز، تصدق بر فقرا، به عنوان شكرگزاری، قرائت زیارت جامعه كه جلوه هایی از عظمت اهل بیت (ع) را بیان می‏كند.

تهرام/687/