چاقی و دیابت زنان احتمال ابتلا به اوتیسم در نوزاد آنها را افزایش می دهد

به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی هلث دی، محققان وضعیت بیش از 2700 مادر و فرزند را بررسی كردند كه نشان داد تركیبی از دیابت و چاقی مادر احتمال خطر ابتلای كودك به اوتیسم را چهار برابر افزایش می دهد.
این مطالعه نشان داد كه وجود هر یك از دو فاكتور دیابت و یا چاق در زنان به تنهایی احتمال تولد نوزاد مبتلا به اوتیسم را دو برابر می كند.
دكتر وانگ نویسنده تحقیق، مدیر مركز Early Life Origins of Disease از دانشگاه جانز هاپكینز در بالتیمور گفت: این نتایج تعجب آور نیست. بسیاری از مطالعات نشان داده اند كه ابتلای مادران به دیابت و چاقی تاثیر منفی در رشد جنین و سلامت متابولیك آنها در طولانی مدت دارند و نتیجه مطالعه ما نیز موید این است كه چاقی و دیابت مادر در رشد عصبی فرزندان آنها تاثیر منفی دارد.
این مطالعه كه در مجله Pediatrics منتشر شد، همچنین مدرك دیگری در این زمینه است كه ابتلا به اوتیسم احتمالا می تواند به پیش از تولد برگردد.
تركیب دو فاكتور چاقی و دیابت در مادران علاوه بر چهار برابر كردن احتمال خطر ابتلای نوزاد به اوتیسم، می تواند به همان میزان با خطر تولد نوزاد مبتلا به ناتوانی ذهنی ارتباط داشته باشد.
با این وجود، محققان گفتند كه افزایش اخطر ابتلا به ناتوانی ذهنی عمدتا در كودكانی مشاهده شد كه همزمان اوتیسم هم در آنها تشخیص داده شد.
محققان همچنین تصریح كردند كه برای اعلام قطعی نقش تركیب چاقی و دیابتی بودن مادر در ابتلای نوزاد به اوتیسم، باید بررسی بیشتری انجام شود.
با این همه، برخی از محققان معتقدند كه دیابت و چاقی همزمان مادر می تواند یك دلیل برای اوتیسم فرزند باشد، به این معنی كه اگر زنان بتوانند وزن خود را كاهش دهند و به دیابت مبتلا نشوند، احتمالا از افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در فرزندشان جلوگیری می كنند.
اوتیسم نوعی اختلال رشد است كه علائم آن در سال های اول عمر بروز می كند و علت دقیق بروز آن همچنان ناشناخته است. این اختلال در پسران شایعتر از دختران است و بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تاثیر می گذارد؛ كودكان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات كلامی و غیركلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی، مشكل دارند. اوتیسم، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای مبتلایان دشوار می كند و در برخی موارد رفتارهای خودآزاردهنده و پرخاشگری نیز از آنان مشاهده می شود.
انجام حركات تكراری مانند دست زدن و پریدن، پاسخ های نامعمول به افراد، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز از دیگر رفتارهای نامعمول مبتلایان به اوتیسم به شمار می رود.
علمی **1311**2017