۵ مهر ۱۳۹۵، ۱۶:۱۴
کد خبر: 82244598
T T
۰ نفر

كاش خواهر و برادر داشتم

۵ مهر ۱۳۹۵، ۱۶:۱۴
کد خبر: 82244598
كاش خواهر و برادر داشتم

روزنامه محلي سيستان وبلوچستان در شماره 19362 مورخ 5 مهر 95 مطلبي با عنوان 'كاش خواهر و برادر داشتم' منتشر كرده است.

در اين مطلب آمده است: پايش را به شدت بر زمين مي كوبد و با جيغ و داد فراوان سعي مي كند پدر و مادرش را مجاب به خريد اسباب بازي مورد علاقه اش كند. اين شگرد را مدتي بود آموخته بود و بسيار هم جواب مي داد. والدينش هم در مقابل خواسته هاي امير مقاومت چنداني نشان نمي دهند و خيلي زود آن ها را اجرا مي كنند. به قول خودشان بايد فرزندشان در رفاه كامل باشد زيرا تنها يك فرزند دارند و البته همين فرزند را هم در مرز 40 سالگي به دنيا آورده اند. رفاه كامل و تامين خواسته هاي پسر كوچولو هدف پدر و مادر امير است. خودشان كه مي گويند ديگر نمي خواهند فرزندي داشته باشند و از همان اول هم با هم قرار گذاشته اند فقط يك فرزند داشته باشند تا بتوانند نيازهايش را تامين كنند غافل از اينكه نيازهاي فرزندشان فقط مادي نيست. فرزند نياز به خواهر و برادري دارد كه چه در كودكي با او هم بازي شوند و چه در جواني و ميانسالي همدم، سنگ صبور و حامي اش باشند.
محروميت از داشتن خواهر و برادر
يكي از شهروندان زاهداني كه خانم 28 ساله اي است و تك فرزند خانواده محسوب مي شود به خبرنگار ما مي گويد: بسياري از پدران و مادران با اين ديدگاه كه بايد امكانات رفاهي را براي فرزندشان آماده كنند تصميم مي گيرند تنها يك فرزند داشته باشند و فرزند خود را از حق او كه داشتن خواهر و برادر است محروم مي كنند. من در خانواده اي بزرگ شده ام كه والدينم همين كار را كردند و اكنون كه در 28 سالگي به سر مي برم احساس تنهايي و نداشتن حامي از سوي خانواده پدري آزارم مي دهد. در حالي كه مي بينم فرزندان اقوام به راحتي با يكديگر در تعامل هستند و هر يك خواهران و برادراني دارند كه در هنگام مشكلات و سختي ها آن ها را حمايت مي كنند يا حداقل سنگ صبورشان هستند.او كه به تازگي ازدواج كرده مي افزايد: دلم مي خواهد 4 فرزند داشته باشم هم دختر و هم پسر تا فرزندانم در آينده همچون من احساس تنهايي نكنند و حضور آن ها در زندگي ام بتواند تنهايي من را نيز پر كند. يكي ديگر از شهروندان كه مرد 35 ساله اي است مي گويد: تك فرزند خانواده هستم و پدر و مادرم به علت ازدواج ديرهنگام و تمايل نداشتن براي بچه دار شدن مرا بزرگ كردند و اكنون به شدت احساس تنهايي مي كنم. به دليل شرايط كاري، دائم در ماموريت هستم، در حالي كه والدينم كه اكنون مسن شده اند به شدت به من نياز دارند و هر روز ابراز دلتنگي مي كنند. شرايط من به گونه اي است كه نمي توانم زود به زود به آن ها سر بزنم و اين موضوع دغدغه خاطر و عذاب وجدان زيادي را براي من به همراه دارد و آرامش را از من سلب كرده است.وي كه ازدواج كرده است ادامه مي دهد: يكي از معيارهاي من براي ازدواج وصلت با خانواده اي بود كه تعداد فرزندانش زياد باشد تا در مواقعي كه به كمك و حضور خانواده نياز داريم بتوانيم از جانب خانواده همسرم حمايت شويم. تك فرزندي در سنين پايين ممكن است مزايايي نظير فراهم بودن همه امكانات و شرايط رفاهي براي فرزند را داشته باشد، اما در دوران جواني و بعد از آن فرزند كمبود خواهر و برادر را حس مي كند و اين مي تواند باعث بروز افسردگي و پرخاشگري در او شود. يكي ديگر از شهروندان هم مي گويد: پسر 15 ساله اي هستم كه پدر و مادرم هر دو كارمند و از خانواده پرجمعيتي هستند. به همين دليل تصميم گرفتند خود خانواده كم جمعيتي داشته باشند. البته خاله ها و دايي هاي من هم همانند پدر و مادرم هر كدام يك و يا نهايتا دو فرزند دارند و اعتقادي به داشتن فرزند بيشتر ندارند. كارمند بودن پدر و مادرم باعث شده كه من اغلب در خانه تنها باشم و به همين دليل به شبكه هاي مجازي و اينترنت به شدت وابستگي دارم و اغلب در اتاقم مشغول كار با اينترنت هستم. حتي زماني كه والدينم به خانه مي آيند هنوز در اتاقم هستم. گاهي نيز با دوستانم بيرون مي روم و معمولا وقت زيادي را با پدر و مادرم نمي گذرانم. آن ها هم به دليل خستگي پس از كار اغلب به استراحت مي پردازند و من ساعت هاي زيادي را در اتاقم با دوستان مجازي و شبكه هاي اجتماعي سرگرم هستم.
در كنار خواهر و برادر
روانشناس و مددكار دفتر حمايت از حقوق زنان و كودكان دادگستري استان در اين باره به خبرنگار ما مي گويد: امروزه به دليل مشكلات اقتصادي، ازدواج در سنين بالا و گاه جدايي والدين قبل از به دنيا آمدن فرزند دوم، زن و مرد تمايل به داشتن يك فرزند دارند. در حالي كه اين موضوع معضلات زيادي دارد زيرا فرزندان ما هر آنچه در كودكي مي آموزند در كنار خواهر و برادر خود فرامي گيرند، رقابت، حس نوع دوستي، مهر و عاطفه از جمله آموزه هاي فرزندان در كنار خواهر و برادرشان است كه بسيار هم مهم است.«عادله صفت گل» مي افزايد: اگرچه به والدين توصيه هاي زيادي مي شود تا از تك فرزند داشتن خودداري كنند اما گاهي عنوان مي كنند كه فرزند خود را به مهد كودك مي برند و او در آن جا اين آموزه ها را مي تواند در كنار ساير همسن و سالان خود فراگيرد، در حالي كه اين گونه نيست. زيرا ارتباط بچه ها با همسن و سالان در مهد كودك با ارتباطي كه در خانواده با ساير فرزندان ايجاد مي شود تفاوت زيادي دارد. ارتباط بين فرزندان يك خانواده مهر و عاطفه بيشتري را در بر مي گيرد و بسياري از روابط قوي تر مي شود، مسائل براي فرزندان زودتر جا مي افتد، قابل حل مي شود و تجربه آن ها هم بيشتر مي شود.وي عنوان مي كند: فرزندان ما در دوران نخست كودكي خود به والدين احتياج دارند، اما در دوران دوم زندگي خود بيشتر به همسال و هم بازي احتياج دارند تا تجربيات جديدي به دست بياورند و در كنار اين ارتباط به پختگي برسند و با هم رقابت كرده و به تعامل مي رسند.
عواقب تك فرزندي
وي با اشاره به مشكلات تك فرزندي مي گويد: فرزند سالاري اولين معضل تك فرزندي است، در خانواده هاي تك فرزند بيش از حد به خواسته هاي فرزند توجه مي شود و والدين تلاش مي كنند خواسته هاي تنها فرزند خود را برآورده كنند كه اكثر اين خواسته ها غيرمنطقي و بلندپروازانه است و حتي ممكن است از توان مالي خانواده بالاتر باشد. اما والدين اين كار را انجام مي دهند كه اين اثر سوء بر شخصيت كودك دارد. وي ادامه مي دهد: فرزنداني كه در اين وضعيت بزرگ مي شوند حساس، زودرنج، پرتوقع و كم صبر هستند و مسئوليت پذير نيستند. علاوه بر آن اعتماد به نفس كمتري هم خواهند داشت. اين فرزندان وقتي به مقاطع بالاتر تحصيلي مي روند و رشد مي كنند دچار سرخوردگي مي شوند زيرا مي فهمند همه چيز بر وفق مراد آن ها نيست.صفت گل، عنوان مي كند: مشكل دوم تك فرزندي بلوغ زودرس است. در دوره دوم زندگي كه همان دوران بلوغ است خواهر و برادر بزرگ تر مي تواند مهارت هاي لازم براي اجتماعي شدن را براي فرزند فراهم كند. اما فرد اگر تك فرزند باشد به ناچار بايد در كنار بزرگسالان مثل پدر، مادر، خاله، عمه و ... پرورش يابد كه تجربه اي از دوران كودكي و نوجواني خود ندارد. تجربه هايي كه بايد با بازي و سرگرمي كودكانه در ارتباط باشد دست نمي يابد. در واقع با نقش گروه سني خود آشنا نيست و فرد ناگهان از دوران كودكي به دوران بزرگسالي و دنياي مسئوليت پذيري وارد مي شوند. اين افراد از لحاظ روحي و رواني هم سريع تر رشد مي كنند و دنيا را از ديد بزرگسالان مي بينند و چنين خانواده اي فرزند بالغي دارد كه به بلوغ زودرس رسيده است.وي اظهار مي كند: بلوغ زودرس براي بچه ها عواقبي دارد و نبايد اين اتفاق رخ دهد. زيرا ممكن است از لحاظ جسمي نشانه هاي بلوغ را داشته باشند اما تجربه كافي ندارند و اين باعث مي شود فرد تمايل به شهوت، رفتارهاي ناهنجار و وارد شدن به رفتارهاي خطرناك داشته باشند.
8006** 6081 خبرنگار: نرگس تيموري ** انتشار دهنده: حيدر سراياني
اخبار لحظه به لحظه را در كانال تلگرامي «اخبار ايرنا سيستان و بلوچستان» دنبال كنيد. @irnazahedan