به گزارش روز پنجشنبه گروه اخبار علمي ايرنا از نيچر، معمولا پس از حمله قلبي با توجه به شدت حمله، بخشي از عضلات قلب آسيب مي‌بيند و كارايي خود را از دست مي‌دهد. تقريبا هدف تمام درمان‌هاي كنوني موجود، كاهش آسيب‌هاي ناشي از سكته است ولي هيچ روشي نمي‌تواند عضلات از دست رفته را جايگزين كند.
در حال حاضر آزمايش‌هاي باليني روي انسان به‌گونه‌اي است كه سلول‌هاي بنيادي به ناحيه آسيب‌ديده تزريق مي‌شود. در اين روش كمتر از يك درصد از سلول‌هاي تزريق‌شده در قلب زنده مي‌مانند و از اين ميان نيز تعداد اندكي به سلول‌هاي عضلاني قلبي تبديل مي‌شوند.
محققان دانشگاه دوك به راهكار ديگري انديشيده‌اند. در اين روش يك وصله زيستي در محيط آزمايشگاهي رشد داده مي‌شود. اين وصله داراي دو ويژگي است؛ ويژگي اول اندازه وصله است، به گونه‌اي كه تمام محل آسيب‌ديده را پوشش مي‌دهد و مورد دوم قابليت تحريك‌پذيري الكتريكي آن است. اين وصله پس از قرار گرفتن روي بافت آسيب‌ديده قلب، مانند بافت زنده فعاليت مي كند. نتايج اوليه اين آزمايش روي جوندگان موفقيت‌آميز گزارش شده است؛ ولي ممكن است در انسان نتايج مشابهي گزارش نشود و بايد مورد بررسي و مطالعه بيشتر قرار گيرد. محققان معتقدند وصله قابل استفاده در انسان بايد ضخيم‌تر از چيزي باشد كه در نمونه‌هاي حيواني استفاده شده است.
نتايج اين مطالعه در نشريه Nature Communications منتشر شده است.
علمي (6) ** 9259
مترجم: سپيده كاشاني*انتشار: محتشمي پور
تهران – ايرنا – مهندسان پزشكي دانشگاه دوك موفق به ساخت يك وصله از جنس ماهيچه شده‌اند كه روي عضلات قلبي آسيب‌ديده ناشي از حمله قلبي قرار مي‌گيرد و بافت آسيب‌ديده را ترميم مي‌كند.
