بنابراين همواره سهم زنان از دستاوردهاي جوامع و رعايت حقوق آنان از سوي مديران و مسئولان جوامع، مساله مهمي است كه بايد مد نظر قرار گيرد. سهم و حقي كه نه كاملا اما تا حدودي ناديده گرفته شده است.
در مورد ورود زنان به ورزشگاه، سخنان زيادي مطرح شده است اول به گفته يك زن عضو شوراي شهر اين درخواست نازل‌ترين مطالبه زنان است. در اين راستا «آرمان» با شهربانو اماني، عضو شوراي شهر و فعال سياسي اصلاح‌طلب گفت‌وگو كرده كه مي‌خوانيد:
**با توجه به افزايش حضور زنان در جامعه و برعهده گرفتن نقش‌هاي گوناگون آنها در بحث اشتغال، چرا حقوق زنان در بسياري زمينه‌ها تا حدود زيادي ناديده گرفته شده است؟
متاسفانه برخي مسائل در كشورهايي كه توسعه همه‌جانبه پيدا كرده‌اند اتفاقا روي آموزش زنان و توانمند‌‌سازي زنان سرمايه‌گذاري كرده‌اند و به نوعي اهميت و دستاورد آن را در كل كشور خود ديدند. با توجه به اينكه امروزه در هزاره سوم، رسانه، قدرت رسانه و توليد علم، اشتغال و حتي مرزهاي كشورها كاملا تعريف آنها جديد شده است. يعني اگر كشوري خبرنگار منتقدي را به دليل هر مسأله‌اي به قتل برساند.
همگان شاهد هستند كه به نوعي افكار عمومي جهان به آن جلب مي‌شود. حكومت و دولت‌ها را تحت فشار قرار مي‌دهند و به نوعي حتي حاميان آن دولت‌ها نيز به حقوق شهروندي و انساني توجه مي‌كنند. با توجه به اينكه در كشور طي 40 سال گذشته، زنان ايراني با توجه به تمام مسائل تلاش كردند با يك دست در امور اجتماعي، امور سياسي و تمام امور كشور وارد شوند و با دست ديگر، گهواره فرزندان خود و همچنين دانش خود را افزايش دهند و به تربيت نسل خود همت گمارند.
**حضور زنان در ورزشگاه‌ها چه فوايد مثبتي به همراه دارد؟
اگر ورزشگاه را همانند يك محيط اجتماعي بدانيم، ورود زنان به ورزشگاه نازل‌ترين مطالبه زنان است. خوشبختانه در اعتراضات بازار و فوران دغدغه‌هاي مردم، وقتي درب ورزشگاه آزادي در زمان برگزاري بازي‌هاي جام جهاني به روي خانواده‌ها و زنان باز شد، خانواده‌ها، مادران، خواهران و همسران يك درس بسيار بزرگي به سايرين دادند. بدين‌گونه كه هر جا نشستند به نوعي هم خانم‌ها و هم حاميان محيط زيست، حتي پسماند خوراكي‌هاي فرزندان خود را جمع‌آوري كردند.
خانم‌ها در هر جامعه‌اي باشند، آن جامعه به سمت اخلاقي شدن پيش مي‌رود، فضاي محاوره‌اي هم در محيط اجتماعي تلطيف مي‌شود. همچنين در كشوري مثل ايران، حرمت مادر، خواهر و همچنين همسر و در نتيجه حرمت جايگاه زن بسيار مهم است. براي مثال در تصادفات ترافيكي، وقتي يك خانم در داخل ماشين باشد آقاياني كه عصباني هستند به اين قضيه اشاره مي‌كنند كه يك زن در ماشين حضور دارد. بنابراين اين توهين نيست يعني به حرمت يك زن حتي آن خشم و بغض فروخورده مي‌شود.
**نظر علما و حوزويان و همچنين نهادهاي مرتبط با اين مسأله را چگونه مي‌بينيد ؟
انتظار اين است بنده چون با آقاي دادستان كل از نزديك آشنايي دارم. وي نگاه و توجه خاصي در مجلس پنجم داشتند كه با او هم‌دوره نيز بودم و وي همواره دغدغه سلامت جامعه را داشت. اتفاقا بايد به داد زنان برسد و تلاش كند كه محيط‌هاي اجتماعي را به گونه‌اي تنظيم كنند كه تمام خانواده‌ها بتوانند در كنار هم حضور پيدا كنند.بنابراين بنده چنين انتظاري ندارم.
بعضي از علماي حوزوي نيز تاكيد كردند كه اين مسأله به هيچ وجه حرام نيست. لذا با توجه به اينكه، نسل‌هاي اول و دوم انقلاب مي‌توانند با برخي محدوديت‌ها كنار بيايند، اما نسل جوان هر چند محدود شود، اتفاقا براي اينكه نشان دهد كه مي‌تواند ديده يا شنيده شود يا اينكه مي‌تواند خود را تحميل كند و به رسميت شناسانده شود، پافشاري مي‌كند.
**نقش ورزشگاه‌ها و همچنين حق ورود زنان به ورزشگاه تا چه حد مي‌تواند در اميدآفريني در جامعه اثرگذار باشد؟
ورزشگاه‌ها مي‌توانند به عنوان يكي از مراكز اجتماعي مهم باشند. در حال حاضر راهپيمايي بسيار گسترده اربعين در راه است كه خانم‌ها و آقايان در كنار هم هستند. وقتي براي عزاداري سالار شهيدان در يك راهپيمايي بسيار وسيع، زنان و مردان شانه به شانه يكديگر مي‌روند، بنابراين در زمان شادي نيز با رعايت اصول و فرامين شرعي مي‌توانند كنار هم باشند. تاكيد بر سالم‌سازي محيط‌هاي اجتماعي و زنانه شدن محيط‌هاي اجتماعي و تلطيف‌شدن محيط‌هاي عمومي مي‌تواند به بازآفريني اميد در افكار عمومي به ويژه در ميان نسل جوان دختران كمك كند.
**به نسل اول و دوم اشاره كرديد، آيا شكاف بين نسلي در تصميم‌گيري مديران در اين زمينه تاثيرگذار است؟
در همه جوامع و همه كشورها به نوعي شكاف بين نسلي به ويژه در حوزه فرهنگي و اجتماعي جدي است. در بسياري از كشورها به زيرساخت‌ها توجه مي‌كنند به‌گونه‌اي كه مي‌توانند پاسخگو باشند و همچنين مي‌توانند تحمل كنند، زيرا آستانه تحمل تصميم‌گيران و تصميم‌سازان جامعه يا نسل قبلي بالاست ومديريت عاطفي آنها نيز بالاست. منتهي بعضا با نسل جوان لجبازي مي‌شود.
نسل اول و دوم توجه به مطالبات و خواسته‌هاي نسل سوم نمي‌كند. همچنين به گفت‌وگو نيز نمي‌پردازد. بنابراين در تصميم‌گيري‌ها و تصميم‌سازي‌ها در كشور چون براساس مطالبات و آمار نيست، در واقع خواسته‌هاي نسل سوم وچهارم در برنامه‌ريزي‌هاي كلي بلند مدت و كوتاه مدت، برنامه‌هاي فرهنگي، اجتماعي و مديريتي لحاظ نمي‌شود در نتيجه اين شكاف عميق و عميق‌تر مي‌شود. فاصله هر دو نسل اول و دوم با نسل دوم و سوم عميق‌تر مي‌شود. در واقع كشور بايد هزينه زيادي در جاهاي ديگر مثل آسيب‌هاي اجتماعي پرداخت كند. لذا با سعه صدر با جواناني كه علاقه‌مند به كشور و فرهنگ خود هستند و همچنين دينداري مي‌كنند. با باورهاي خود در ايام سوگواري شركت مي‌كنند.
بايد به جوانان اجازه داد كه در روزهاي شادي نيز به شادي بپردازند. همچنين براي جوانان، شرايط اجتماعي و فرهنگي را فراهم كرد تا در مناسبت‌هاي ملي و شادي آفرين و همچنين جشن‌هاي مذهبي ولادت ائمه و در نهايت ولادت چهره‌هاي ملي و مذهبي به جشن و شادي بپردازند. در شرايطي كه اشتغال دچار مشكلات زيادي است بايد فرصت آزمون و خطا را به جوانان بدهيم، چون مهم‌ترين سرمايه‌هاي كشور، جوانان باهوش، با ذكاوت و دانش‌آموخته هستند كه از كشور كوچانده مي‌شوند.
**هنجارهاي عرفي تا چه اندازه در عدم ورود زنان به ورزشگاه و به طور كلي در دستيابي زنان به حقوق شهروندي موثر است؟
از لحاظ عرفي همگان شاهد بودند كه در روستاها، جامعه بسيار سالم بود و مسئوليت‌هاي اجتماعي بسياري بر عهده تشكيل‌دهندگان آن اجتماع بود. در روستاها اگر زن و مرد به هم دست مي‌دادند هيچ اتفاقي نمي‌افتاد. همچنين پوشش زنان نيز به گونه‌اي بود كه عرف و مذهب رعايت مي‌شد. فرهنگ عرفي كشور ايران بسيار زيباست و اتفاقا مبتني بر سالم سازي جامعه است. هر چه محدوديت در جامعه زياد باشد در نتيجه مشكلات بيشتر مي‌شود و هزينه كنترل و نظارت بسيار زياد است.
بنابراين بايد به آموزش حقوق شهروندي در زمينه‌هاي گوناگون اقدام كرد. ورود زنان به ورزشگاه مي‌تواند به نوعي آشتي عمومي و اجتماعي را رقم بزند. شهرداري با تمهيداتي كه در تابستان داشت، هرچند در برگزاري اين مراسم‌ها نقدهايي نيز وارد است ولي براي نهادينه‌ساختن برخي موضوعات نياز است. خط‌‌‌كشي‌هاي فرهنگي بين مردم، ضرر و زيان به همراه دارد، مردم مسير و راه خود را مي‌دانند.
منبع: روزنامه آرمان؛ 1397.8.3
گروه اطلاع رساني**9370**9131
نقش زنان در رشد و پيشرفت جوامع گوناگون را نمي‌توان ناديده گرفت. اگر در گذشته زنان نقش و سهمي در جامعه و توسعه آن نداشتند اما امروزه اين سهم و نقش بسيار چشمگير شده است و هيچ‌كس نمي‌تواند زنان را ناديده بگيرد.
