پاكستان كشوري پرخطر براي روزنامه نگاران و فعالان رسانه

به گزارش ايرنا و بر اساس گزارش اعلام شده از سوي 'شاخص آزادي مطبوعات جهان'، پاكستان در كنار كشورهاي فيليپين و بنگلادش يكي از كشورهاي خطرناك براي خبرنگاران اعلام شده است.
بر اساس اين گزارش كه از سوي گروه گزارشگران بدون مرز و به مناسبت روز جهاني پايان جنايت عليه روزنامه نگاران تهيه و منتشر شده است، كشور پاكستان در سال 2017 ميلادي از ميان 180 كشور جهان در جايگاه 139 قرار دارد.
اين در حالي است كه پاكستان در سال 2016 ميلادي در جايگاه 146 قرار داشت .
فيليپين در جايگاه 127 و بنگلادش در جايگاه 146 قرار دارد و جايگاه هند رقيب سنتي پاكستان نيز در 136 است.
گروه روزنامه نگاران بدون مرز كه مقر آن در نيويورك قرار دارد، اسامي 60 تن از روزنامه نگاران پاكستاني كه از سال 1994 تاكنون كشته شده ان را نيز منتشر كرد با اين حال اين گروه پاكستان را جزو كشورهاي پرخطر براي روزنامه نگاران قرار نداده است .
عراق، سوريه، افغانستان و مكزيك، جزو كشورهاي پرخطر براي روزنامه نگاران و فعالان رسانه هستند .
كشور چين و ويتنام نيز به عنوان دو كشور پرخطر براي روزنامه نگاران زنداني به ترتيب در جايگاه176 و 175 هستند .
پيش از اين نيز، تارنماي روزنامه پر تيراژ « داون» پاكستان، خبري به نقل از كميته جهاني حمايت از خبرنگاران (CPJ) منتشر كرد.
اين كميته كه از خبرنگاران سراسر جهان حمايت مي كند در گزارشي ويژه اعلام كرد:برخي سازمان هاي مسئول پاكستان، كاملا بي سروصدا اما موثر براي جلوگيري از انتشار برخي خبرها و گزارش ها دست به كار مي شوند.
بر اساس اين گزارش، اين سازمان ها از راه هاي مختلف به صورت مستقيم يا غير مستقيم همراه با تهديد و ارعاب براي سانسور خبرها كوشش مي كنند و سازمان هاي امنيتي حتي با فراخواندن دبيران خبر آنها را نسبت به عواقب انتشار گزارش ها آگاه مي كنند.
بر اساس اين گزارش، افول وضع آزادي هاي رسانه در پاكستان پس از حمله تروريست ها در سال 2014 به يك موسسه آموزشي متعلق به نظاميان در شهر پيشاور بود كه به كشته شدن ده ها كودك و دانش آموز نظاميان منجر شد.
در گزارش كميته حمايت از خبرنگاران آمده است:هر چند تعداد تلفات جاني خبرنگاران در پاكستان از چند سال گذشته تاكنون كاهش يافته است، تهديد و ارعاب عليه آنها همچنان ادامه دارد.
بر اساس اين گزارش، بسياري از خبرنگاران و دبيران ارشد حوزه خبر و رسانه از اينكه ممكن است جانشان تهديد شود، اجباري دست به سانسور خبر مي زنند و از گفتن و نوشتن حقايق خودداري مي كنند.
به گفته خبرنگاران مرعوب شده تهيه گزارش و انتشار خبر درباره «موضوعات مذهبي، تصرف اراضي، گروه هاي مسلح و برخي موضوعات اقتصادي حساسيت زا» خط قرمز براي آنها تصور مي شود زيرا كه ممكن است از سوي گروه هاي افراطي مذهبي، گروه هاي مافيايي، سازمان هاي امنيتي و دولت تهديد به مرگ شوند.
در اين گزارش آمده است:برخي اختيارات ويژه قانوني به نهادهاي امنيتي از جمله ' فرمان حمايت پاكستان' كه بر اساس آن به سازمان هاي امنيتي و اطلاعاتي اجازه بازداشت 90 روزه متهمان داده مي شود باعث شده تا زمينه براي تهديد و ارعاب فعالان رسانه و مطبوعات از قبل فراهم شود.
اسد بيگ مدير و باني تشكيلات 'موضوعات رسانه براي دمكراسي' مي گويد:از چهار پنج سال اخير تاكنون تعداد قربانيان رسانه در پاكستان كاهش يافته است زيرا كه امروز همه فعالان رسانه برخلاف سالهاي گذشته به خوبي از شرايط موجود آگاه هستند و مي دانند كه چه بگويند و چه بنويسند.
حمله به احمد نوراني از خبرنگاران ارشد، قطع برنامه هاي شبكه جيو از آنتن پخش و فشارهاي مضاعف عليه شبكه داون از سوي سازمان هاي امنيتي و دولت از جمله مثال هاي واضح مبني بر بدتر شدن اوضاع عليه رسانه ها در پاكستان تنها در يكسال گذشته است.
در گزارش حمايت از خبرنگاران به چاپ گزارشي كه در روزنامه داون در سال 2016 منتشر شد، آمده است: بسياري از رسانه هاي پاكستاني در پوشش رويدادها و تحولات سياسي اين كشور قرباني اختلافات ژنرالهاي و سياستمداران مي شوند.
در اين گزارش به نقل از ظفر عباس دبير روزنامه داون آمده است:پس از اينكه خبر ديدار محرمانه برخي سياستمداران و نظاميان ارتش در اين روزنامه منتشر شد ماموران امنيتي اعتقاد داشتند كه اين خبر باعث تضعيف جايگاه ارتش و سازمانهاي امنيتي پاكستان شده است، آنها تنها به دليل اختلافاهايي كه هميشه بين اين دو نهاد حكومتي وجود داشته ما را تحت فشار قرار مي دادند.
در اين گزارش همچنين آمده است: نهادهاي امنيتي و قدرتمند در پاكستان هميشه براي خود خطوط قرمز وضع مي كنند و مقابل هر نوع اقدام كه اين خطوط را رد مي كنند واكنش نشان مي دهند، به همين دليل است كه رسانه ها و مطبوعات براي دوري از خطرات به خودسانسوري روي آورده اند.
آساق**6125**