سينما با سلامت جسم و روان انسان ارتباط جدي و ذاتي دارد

مسعود اميني تيراني درباره كمك سينما به سلامت انسان‌ها و جامعه، اظهار داشت: يكي از وظايف و كاركردهاي سينما، كمك به حوزه‌هاي فرهنگي و علوم اجتماعي و انساني است. سينما امكان طرح معضلات و چالش‌ها و حتي فضيلت‌هاي انساني را دارد و به دليل قدرت و البته تاثيري كه بر مخاطبان خود مي‌گذارد مي‌تواند به حل مسائل و چالش‌هاي انساني در حوزه‌هاي مختلف كمك كند.
وي افزود: سلامت جسم و روان انسان از مهم‌ترين حوزه‌هايي است كه سينما ارتباط جدي و ذاتي با آن دارد چرا كه اساسا موضوع سينما را شايد با كمي اغماض بتوان انسان و مسايل رواني و جسمي او دانست.
تيراني با بيان اينكه سال‌هاي اخير تعداد فراواني از فيلم‌هاي كوتاه به شكل جدي و موثر به جنبه‌هاي مختلفي از موضوعات مرتبط با سلامت پرداخته‌اند كه از اين ميان مي‌شود به «سگ جون»، «ضدآب»، «بچه خو» و«تو هنوز اينجايي» و «مثل بچه آدم» اشاره كرد و افزود: در فيلم‌هاي كوتاه، فيلمسازان جسارت بيشتري در طرح مسائل دارند چرا كه بسياري از مشكلاتي و محدوديت‌هايي كه در اكران فيلم هاي بلند با آن روبه‌روييم در اين حوزه وجود ندارد و خود سانسوري‌هايي كه در فيلم بلند اتفاق مي‌افتد در اين حوزه كمتر ديده مي‌شود.
وي ادامه داد: فيلم كوتاه آزادتر و جسورتر و بي‌پرواتر با جامعه برخورد مي‌كند بنابراين مسائل را روشن‌تر بيان مي‌كند. فيلم‌هاي بلند معمولا بسيار ديرتر و با مجموعه‌اي از محدوديت‌ها به موضوعات مربوط به سلامت روح و روان و جسم مي‌پردازند ولي فيلم‌هاي كوتاه بدون حاشيه به اصل موضوعات مي‌پردازند.
مدير بخش فيلمنامه كوتاه جشنواره ادبيات سلامت، افزود: براي نمونه در فيلم‌هاي بلند موضوعي مثل فيلم كوتاه «سگ جون» كه با موضوع استفاده از هورمون‌ها در ورزش ساخته شده اساسا ديده نشده، و يا فيلمي مثل «روي بام» كه به رفتار مردم با مبتلايان «سندورم داون» پرداخته و يا فيلم «بچه خور» كه به شكل بي‌پروا و صريح به رفتار معتادان مي‌پردازد.
تيراني گفت: سينماگران بسيار زود مي‌توانند متوجه مشكلات شوند. شاخك‌هايشان خيلي زود جهت مشكلات را تشخيص مي دهد. براي نمونه سينماگران خيلي زودتر از بقيه جامعه به طرح اين نكته پرداختند كه «اعتياد يك بيماري است و نه جرم» بنابراين در ديگر مسايل هم جامعه بايد به سينماگران اعتماد كند. بخش‌هاي ديگر جامعه بايد پيام سينماگران را درك كنند و براساس آن به فكر چاره جويي باشند.
وي افزود: در مورد همين اعتياد، بخشي كه مي‌توانست اين موضوع را كنترل و رفع كند خيلي ديرتر از بقيه بخش‌هاي جامعه دست به كار شد و امروز به صورت يك چالش بزرگ با آن دست بگريبانيم.
مدير بخش فيلمنامه جشنواره سلامت در ادامه گفت: حوزه فرهنگ و سينما ، حوزه درمان نيست و بخش‌هاي مربوط بايد از پتانسيل تاثيرگذاري اين حوزه استفاده كرده و كار خود را انجام دهند.
تيراني درخصوص فيلم درماني اظهار داشت: فيلم‌ها امكان درد دل عمومي را فراهم مي‌كنند، و درددل باعث كاهش و التيام درد و معضل مخاطب مي‌شود. با همذات پنداري با آنچه در فيلم ها مطرح مي‌شود مردم مي‌توانند به تجربه‌هاي مشترك برسند و عملا در مسير درمان قرار گيرند.
وي تاكيد كرد: موضوع سلامت متوجه همه افراد جامعه و با هر وضعيت فرهنگي و يا اقتصادي است و بنابراين هر كسي در هر وضعيت نيازمند اين ارتباط خواهد بود. در واقع سينما امكان يك گفت و گوي عمومي را فراهم مي كند و هر چه اين گفت و گوها جدي تر و موثرتر باشد جامعه در مسير يك درمان عمومي قرار مي‌گيرد. هر چه قدر امكان انجام وظيفه هنرمندان در جامعه فراهم شده و به آنها آزادي و اختيار عمل بيشتري داده شود، امكان پيشگيري و درمان عمومي نيز بيشتر فراهم مي‌شود.
اميني تيراني در خصوص فيلمنامه هاي كوتاه ارسال شده به دبيرخانه جشنواره اظهار داشت: با توجه به اينكه اين جشنواره براي اولين بار برگزار مي‌شود استقبال قابل توجهي صورت گرفته و موضوعاتي در آثار مطرح شده كه جاي اميدواري است كه تا اين اندازه به موضوعات اين حوزه توجه مي شود.
وي درخصوص امكان توليد براي آثار ارسالي گفت: با قطعيت نمي‌توانم قولي بدهم ولي مذاكراتي انجام شده كه حداقل براي آثار برگزيده امكان توليد فراهم شود.
كارگردان «بيداري براي سه روز» در خصوص هدف اصلي اين جشنواره خاطرنشان كرد: توجه و تمركز بخش هنري و فرهنگي جامعه به حوزه سلامت دغدغه اصلي ماست، اين توجه موجب خلق آثار جديدي در اين حوزه خواهد شد.
فراهنگ**9246**1418