المپیک مهم‌ترین جشنواره ورزشی جهان است که کشورها برنامه ویژه‌ای برای حضور در آن دارند. این برنامه‌ها با کمک فدراسیون‌های مختلف ورزشی در رشته‌های گوناگون اجرایی می‌شود. یکی از رشته‌های پرمدال بازی‌های المپیک، دو و میدانی است.
عمده کشورهای جهان در این رشته سرمایه گذاری‌های کلانی انجام می‌دهند. با این وجود این، از مدالهای پرشمار، سهم ایران از بازی‌های المپیک تنها یک مدال نقره است که توسط احسان حدادی در المپیک ۲۰۱۲ لندن بدست آمد.
دست خالی ایران از مدالهای این رشته المپیکی نشان می‌دهد با وجود آنکه در اکثر ادوار نمایندگان دو و میدانی ایران در المپیک‌ها حضور داشتند اما افتخارات چشمگیری از این بازی‌ها کسب نکردند و طی این سالها حتی برای کسب سهمیه المپیک نیز با مشکلات زیادی روبرو بودیم.
هر چند حدادی به عنوان یکی از مدال‌آوران باید مورد توجه ویژه قرار بگیرد اما سرمایه گذاری تک ستاره‌ها کوتاه مدت است. این نخبگان پس از مدتی جای خود را به ورزشکاران دیگری می‌دهند. دو و میدانی کاران در ماده‌های مختلف زمانی حدادی افتخار المپیکی کسب می کنند که فدراسیون به تقویت استعدادیابی در چارچوب برنامه ریزی درست و سرمایه گذاری بهینه بپردازد.
اما هنگامی که بودجه و امکانات نباشد و زمانی که ورزشکاران از حقوق اولیه خود محروم باشند، نباید توقع مدال‌آوری را از آنها داشته باشیم. به ویژه در بخش زنان که نه تنها مدالی در المپیک کسب نکردیم بلکه برای کسب سهمیه نیز راه سختی را پیش رو دارند. این موضوع را می‌توان ناشی از نبود مربی خوب، کارشناس تغذیه، نبود زمین تمرین، روانشناس و بسیاری از موارد دیگر دانست.
زمانی که سخن از عدم کسب سکوهای جهانی به وسیله زنان سخن به میان می آید، گفت و گوی ایرنا با مجید کیهانی رییس فدراسیون دو و میدانی در خصوص عدم مدال آوری زنان به ذهن متبادر می شود. وی پیش از این گفته بود که باید واقع بین باشیم، شانس ما برای کسب ورودی در مسابقات جهانی و المپیک بسیار کم است و هیچکدام از دختران دو و میدانی کار توانایی کسب ورودی رقابت‌های جهانی و المپیک را ندارند.
این سخنان در حالی از طرف رییس فدراسیون دو و میدانی مطرح شد که در المپیک ۲۰۱۲ لندن و ۲۰۱۶ ریو لیلا رجبی سهمیه ورود به بازی های المپیک لندن و ریو در پرتاب وزنه را دریافت کرد. وی به ترتیب در این سالها مقام نهم و سی و دوم را بدست آورد. بنابراین زنان نیز ظرفیت کسب سهمیه المپیک را دارند و در این زمینه لیلا ابراهیمی رکوردار ایران گفت: دشوار بودن کسب ورودی برای رقابت‌های جهانی و بازی‌های المپیک به دلیل نوع پوشش و نیز سخت بودن رکوردها در آسیا است. کسب ورودی برای رقات‌های جهانی مستلزم حمایت‌های روحی، روانی و مالی ورزشکاران است. بستر قهرمان سازی فدراسیون ضعیف است.
همچنین زهرا نبی‌زاده سرمربی رده سنی نوجوانان و جوانان در مواد پرشی نیز در این خصوص عنوان کرد: ما استعدادهایی در زنان به ویژه در رده سنی نوجوانان داریم که توانستند ۲ دوره در مسابقات آسیایی به مدال دست یابند. اگر این ورزشکاران رها نشوند و حمایت شوند تا زمانی که وارد رده سنی بزرگسالان شوند، می‌توانند بدرخشند. کسی که نقره نوجوانان آسیا را بدست آورده به یقین با همین ورزشکارانی که طلا و برنز را کسب کرده‌اند، به مسابقات بزرگسالان آسیا خواهد رفت.
یکی دیگر از مواردی که می توان به آن اشاره کرد، ضعف آموزش در میان مربیان داخلی است. در حال که فدراسیون هزینه پرداخت دستمزد مربیان خارجی را ندارد و از دانش مربیان داخلی استفاده می‌کند باید اقدام‌های خود را در این زمینه تکمیل و بروز سازد.
لیلا ابراهیمی در این خصوص بیان کرد: فدراسیون باید اول روی مربیانی که دارد سرمایه گذاری و آنها را به دوره‌های بین‌المللی خارج از کشور اعزام و در جهت ارتقا اطلاعات مربیان اقدام کند. موضوعی که زیاد مورد توجه نیست. تمام کشورها برای تعلیم و بروز شدن، همیشه آماده و از آن برخوردار هستند.
این سخنان در حالی از طرف نبی زاده و ابراهیمی مطرح می شود که فدراسیون به خوبی می‌داند در کجا و چرا ضعف دارد. بنابراین باید تدبیر مهم و بنیادینی برای برطرف کردن آن، یافتن تک ستاره ها و پرورش آنها در میادین بین المللی بیاندیشد.
نظر شما