حسین بیدکی ۶۶ ساله و ۴۰ سال فعالیت در این حوزه، روز پنحشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: در گذشته نه چندان دور ۱۸ کارگاه چاقوسازی در محله‌های قدیمی و حومه شهر فعال بود و با فوت و پیری برخی استادکاران ،کسی جایگزین آنها نشده و هم اکنون یک کارگاه در محله استهریج مهریز فعال است.
وی با بیان اینکه ۹ فرزند دارد که هیچ کدام از چهار فرزند ذکورش وارد هنر چاقوی سازی نشدند، اظهار کرد: چاقوسازی در مقایسه با برخی از کارهایی که در صنایع دستی انجام می‌شود سخت تر است بنابراین نوجوانان و جوانان علاقه‌ای برای کار در این حرفه ندارند.
وی یادآور شد: از لحاظ اقتصادی فعالیت در این حرفه مقرون به صرفه است، هر استادکار ماهر روزانه قادر به تولید سه عدد چاقو به ارزش یک میلیون و ۸۰۰ هزار ریال است.
استادکار فعال مهریزی خاطرنشان کرد: تمام وسایلی که در چاقوسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد ساخت داخل است و مواد اولیه آن فنرماشین است که به وفور در شهرستان و منطقه یافت می‌شود.
به گفته بیدکی، برای جلوگیری از فراموشی این حرفه که حدود ۲۰۰ سال در منطقه قدمت دارد، اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نسبت به برگزاری دوره‌های آموزشی، تبلیغات و بیمه فعالان این هنر دستی اقدام کند.
وی تمایل افراد به خرید چاقوهای محلی مهریز را مطلوب توصیف کرد و یادآور شد: اگر کسی وارد فعالیت در این عرصه شود و علاقه نیز داشته باشد متضرر نمی‌شود و می‌تواند امور زندگی خود را به خوبی اداره کند.
این فعال صنعت دستی مهریز تصریح کرد: باید اول هنر چاقوسازی معرفی شود و دولت با تحت پوشش قرار دادن افراد و توجه به بیمه آنها برای گسترش این رشته ایجاد انگیزه کند.
بیدکی از آمادگی خود برای همکاری با مسئولان اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مهریز برای معرفی این حرفه و آموزش علاقه مندان به این رشته قول همکاری داد.
سبدبافی، ترکه‌بافی، گیوه‌بافی، تخت کشی، قالیبافی، تنورسازی و سنگتراشی جزو صنایع دستی مهریز است.
تاکنون رشته‌های چاقوسازی، سنگتراشی و ترکه‌بافی شهرستان با ۲۰ هنرمند فعال در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
مهریز که بنای اولیه آن را به مهرنگار دختر انوشیروان ساسانی به قبل از اسلام نسبت می‌دهند ۶۰۰ اثر تاریخی و فرهنگی دارد که تاکنون ۱۰۰ مورد آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
مرکز شهرستان ۵۵ هزار نفری مهریز در ۳۰ کیلومتری جنوب شهر یزد قرار دارد.
۷۵۳۶ / ۲۰۴۷/
نظر شما