«سهراب سلیمی» امروز (پنجشنبه) در حاشیه برگزاری این همایش به خبرنگار ایرنا گفت: گام هایی در دانشگاه شهید بهشتی برای ثبت «انجمن نورومانیتورینگ ایران» برداشته شده است و آبان یا آذر امسال یک گردهمایی میان دوره ای در کرمان برگزار می شود.
سلیمی ادامه داد: مرکزهایی مانند بیمارستان امام حسین (ع) تجهیزات و متخصصان نورو مانیتورینگ را دارند. بنابراین باید از این پس برای ارتقای این دانش کوشید و سهم بیشتری در انتشار سالیانه ۱۵۰۰ مقاله جهانی داشت.
«نورو مانیتورینگ» یا «پایش عصب» به معنای استفاده از مجموعه روش های الکتروفیزیولوژی بالینی است که برای ثبت پتانسیل های مختلف الکتروفیزیولوژیک از بیمار حین جراحی روی مغز، نخاع و اعصاب محیطی طراحی می شود.
از مهمترین کاربردهای نورومانیتورینگ می توان به جراحی های قلب و عروق، ستون فقرات، اورولوژی، برخی جراحی های مغز، اندآرترکتومی کاروتید، انوریسم آئورت، جراحی های گوش و حلق و بینی مانند نوروم اکوستیک، پاروتیدکتومی و جراحی های عصب اشاره کرد.
به گفته سلیمی، علم نورو مانیتورینگ در جهان و ایران بسیار جدید بوده و تاکنون چارچوب روشنی نداشته است اما به دلیل پیچیده تر شدن جراحی ها در ایران باید کم کم به این سو برویم.
این متخصص بیهوشی عصبی یادآوری کرد: برخی بیماران پس از انجام جراحی های موفق مانند قلب، لاپاراسکوپی و پروستات به دلیل ضایعات مغزی ناشی از آن، آسیب هایی مانند بی اختیاری، ناتوانی جنسی، اختلالات حافظه و ... را تجربه کرده و حتی جان خود را از دست می دهند که شمار آنان مشخص نیست اما می توان با نورو مانیتورینگ از بروز این موارد تا اندازه زیادی جلوگیری کرد.
لزوم توجه تامین اجتماعی به نورومانیتورینگ برای جلوگیری از هزینه های بعدی
دبیر علمی نخستین «سمپوزیوم نورو مانیتورینگ در اعمال جراحی» گفت: متخصصان علاقه مند به این رشته با محدودیت های مانند کمبود بودجه و امکانات روبرویند اما می توانند این فاصله تجهیزاتی نسبت به کشورهای پیشرو مانند آلمان را با همکاری بیشتر و تلاش برطرف کنند.
سلیمی مهمترین مشکل در زمینه رواج این روش پیشگیرانه را مربوط به سازمان های بیمه گر دانست و ادامه داد: سازمان تامین اجتماعی دفتر مربوط به کد مصوب درمانی خود را زیر پا می گذارد.
مطابق کد تعریف شده برای نورومانیتورینگ باید بودجه خاصی به مرکز درمانی داده شود. بیمه سلامت از ابتدا کدی را به نورو مانیتورینگ اختصاص نداد. اما سازمان تامین اجتماعی تا پایان سال ۱۳۹۷ آن را قبول داشت و هزینه های مرتبط را پرداخت می کرد اما از آغاز امسال، این مورد را کنار گذاشته است و تایید پیشین خود را قبول ندارد.
این متخصص بیهوشی عصبی تصریح کرد: عمل جراحی مغز در بهترین حالت سه تا چهار ساعت طول می کشد اما بیمه تامین اجتماعی فقط پول یک ساعت جراحی را می دهد. در چنین شرایطی یا بیمار باید هزینه زیادی را متحمل شده و به بخش خصوصی مراجعه کند یا از اقدام های پایشی در مرکزهای درمانی صرف نظر می شود.
به گفته وی، این امر سبب بروز برخی آسیب های جبران ناپذیر برای بیماران و حتی نیاز به درمان های تکمیلی یا ازکارافتادگی می شود که ممکن است هزینه جبران آن برای سازمان بیمه گر بسیار بیش از هزینه نورومانیتورینگ باشد.
وی از سازمان تامین اجتماعی خواست در این نگرش بازنگری کند و با نگاه دوراندیشانه هزینه های مرتبط با سلامت بیمار را بپذیرد تا در آینده نه چندان دور بار هزینه های بیشتر بر دوش آن نیفتد.
نخستین «سمپوزیوم نورو مانیتورینگ در اعمال جراحی» صبح امروز با همکاری بیمارستان امام حسین (ع) و گروه مایا طب آراد برگزار شد و ۱۲ پژوهشگر ایرانی مقاله های خود را درباره کاربردهای این روش و دستاوردها و مشکلات آن در زمینه های مختلف پزشکی ارائه کردند.
همچنین کتاب «نورومانیتورینگ سیستم عصبی حین عمل جراحی» ترجمه «مجید واحدی» و «ملیسا اسمعیلی» که انتشارات رسانه تخصصی در سال ۱۳۹۷ منتشر کرده است، به شرکت کنندگان در همایش عرضه شد.
نظر شما