به گزارش پایگاه خبری الخلیج الجدید، این پژوهش با اشاره به ناکامی رژیم صهیونیستی در جنگ های پس از سال ۱۹۷۳ می افزاید: اسرائیل نیاز به بازبینی اهدافش در جنگ های آینده و تغییر سامانه دفاعی و هجومی خود دارد.
در این پژوهش آمده است که رژیم صهیونیستی در همه جنگ هایی که پس از سال ۱۹۷۳ میلادی در آن حضور داشته تنها به دنبال یک چهره پیروزمندانه از خود بوده است.
این پژوهش همچنین تاکید می کند که یک پیروزی مشخص مانند جنگ سال ۱۹۶۷ که رژیم صهیونیستی برخی از اراضی عربی را طی آن اشغال کرد به نظر می رسد که غیرممکن است و پژوهشگران معتقدند که این مساله به خاطر به هم خوردن موازنه قدرت در منطقه است زیرا که ویژگی غالب در نزاع عربی اسرائیلی از نزاع برای موجودیت به نزاع بر سر مرزها تبدیل شد.
در ادامه این گزارش آمده است که در جنگی نابرابر با بازیگران بی شمار و تهدیدات زیاد، اسرائیل از هر سو با هزاران موشک هدف قرار می گیرد.
در پژوهش دانشگاه تل آویو آمده است: جنگی نابرابر در هر جبهه ای تنها برای اسرائیل دو هدف دارد، کاهش مدت جنگ و آسیب های حداقلی آن و به تاخیر انداختن جنگ بعدی برای سال های بیشتر.
براساس این پژهش، جنگ های مذکور تعریف جدیدی از اهداف آن را نشان می دهد و آن پیروزی زمان بر مکان است.
در پایان این پژهش آمده است که پیروزی زمان بر مکان تنها هدف حداقلی برای بقاء، دفاع از موجودیت، امنیت و حاکمیت در فضایی خصمانه است و این هدف تنها برای کسب آرامش و زمان برای اسرائیل آماده شده است و نه بیشتر و برای همین هدف هم ارتش اسرائیل تاسیس شده است.
نظر شما