دختران وزنه بردار ایرانی این روزها خود را برای رقابت‌های جهانی تایلند، مسابقات نوجوانان و جوانان کره شمالی، رقابت‌های کشورهای اسلامی در تونس و مسابقات غرب آسیا در اردن آماده می‌کنند. پیکارهایی که هرکدام به عنوان گزینشی بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو ۲۷ شهریور تا پنجم مهرماه برگزار خواهد شد.
آیا وزنه برداران ملی پوش ایران با توجه به رکوردهایی که در مسابقات قهرمانی کشور و نیز پیش از آن در رقابت‌های قهرمانی بزرگسالان آسیا به ثبت رساندند، می‌توانند در مسابقات پیش رو مدالی کسب کنند یا خیر؟ پرسشی که با ارزیابی رکوردهای آنها در مسابقاتی که نام برده شد، به راحتی قابل پاسخگویی است.
در صدر برترین های وزنه برداری زنان ایران، سید الهام حسینی قرار دارد که در مسابقات قهرمانی کشوری و دسته ۷۱ کیلوگرم، رکورد ۱۸۱ کیلوگرم را ثبت کرد که در این دسته «ژانگ وانگلی» وزنه بردار چینی با رکورد ۲۶۷ کیلوگرم در صدر جدول جهانی قرار دارد.
اما پایین ترین رکورد این جدول ۱۷۵ کیلوگرم است که حسینی تنها ۶ کیلوگرم از پایین ترین رکورد دسته ۷۱ کیلوگرم بالاتر است و ۹۵ کیلوگرم نیز با رکورد وانگلی فاصله دارد.
این ملی پوش دسته ۷۱ کیلوگرم در مسابقات قهرمانی آسیا در حرکت یک ضرب، ۷۸ کیلوگرم، حرکت دوضرب ۹۸ کیلوگرم و در مجموع ۱۷۶ کیلوگرم را بالای سر برد و در جایگاه ششم آسیا ایستاد.
وی از آن تاریخ تاکنون توانست با افزایش ۵ کیلوگرم، رکورد خود را نسبت به قبل بهبود بخشد.
«مرضیه قنبری» نیز وزنه بردار دسته ۷۶ کیلوگرم در مسابقات قهرمانی آسیا ۱۶۰ کیلوگرم را به ثبت رساند که نسبت به رکورد زده شده در رقابت‌های قهرمانی آسیا رکورد خود را ۵ کیلوگرم بهبود بخشید.
وی در مسابقات قهرمانی بزرگسالان آسیا با رکورد ۷۰ کیلوگرم در یک ضرب، ۸۵ کیلوگرم در دوضرب و مجموع ۱۵۵ کیلوگرم نفر نهم آسیا شد.
نخستین رکورد جهانی دسته ۷۶ کیلوگرم از آن وانگ ژویو با ۲۷۰ کیلوگرم است که قنبری برای رسیدن به این رکورد ۱۱۰ کیلوگرم فاصله دارد. همچنین پایین ترین رکورد این جدول ۲۰۰ کیلوگرم است که ملی پوش وزنه بردار ایرانی باید ۴۰ کیلوگرم تا رسیدن به پایین ترین رکورد جدول جهانی کسب کند.
با مقایسه تنها ۲ وزن ۷۶ و ۷۱ کیلوگرم می توان به این نتیجه رسید که وزنه برداری زنان رشته نوپایی است و هنوز تا کسب مدال فاصله زیادی دارد. ایستادن برسکوهای قهرمانی در آسیا، جهان و حتی المپیک نیازمند سرمایه گذاری‌های کلان، حمایت‌های ویژه فدراسیون و نیز بهره بردن از مشاوران فنی مرد و اساتید این عرصه چون حسین توکلی، کوروش باقری، سجاد انوشیروانی، بهمن زارع و دیگر پیشکسوتان وزنه برداری است.
وزنه برداری رشته‌ای است که می‌توان پتانسیل‌های قهرمانی را از دل نه تنها مردان بلکه زنان در عرصه های برون مرزی بیرون کشید و این امر تنها با برنامه ریزی‌های بلند مدت و کلان تحقق می‌یابد.
به طور حتم حضور در پیکارهای قهرمانی سال ۲۰۱۹ آسیا در چین، رقابت های قهرمانی جهان و سایر تورنمنت های بین المللی و همچنین حضور ۲ نماینده وزنه برداری زن ایران برای نخستین مرتبه در بازی های المپیک خود به تنهایی می تواند موفقیتی در این عرصه قلمداد شود اما فاصله زیادی برای کسب مدال در این عرصه وجود دارد که جز با صبر و حوصله و برنامه ریزی حاصل نخواهد شد.
نظر شما