شاید برای اولین بار و یا به دلیل شهرت زیاد سریال نمایش خانگی «شهرزاد» بود که ماجرای سرمایههای مشکوک در سینما به صورت جدی مطرح شد، آنجا که سرمایه گذارن این سریال به اختلاس از صندوق فرهنگیان و بانک سرمایه متهم شدند. بعد از رسانهای شدن این اتفاق بود که در ادامه اسامی افراد بسیاری به عنوان سرمایه گذار در پروژههای مختلف سینمایی بر سر زبانها افتاد. افرادی که بعضا از سرمایهداران مطرحی بودند که به دلیل حضور در محافل سیاسی و ورزشی شهرت عامهای هم در میان مردم داشتند.
اما اوج ماجرای پولهای مشکوک در سینما از بهمن ماه سال گذشته و در جشنواره سیوهفتمین فیلم فجر بود. چرا از نشست خبری دبیر جشنواره آغاز و تا نشست خبری تمام فیلم ها ادامه داشت که سرمایه فیلم ها از کجا آمده است.
حالا در میان اهالی سینما این بحث مطرح است که هنر هفتم در هر کشوری حتما نیاز به سرمایه گذار دارد اما بررسی سلامت سرمایه هم در اختیار ارگان دیگری یعنی قوه قضائیه است. بنابراین اگر بخواهیم مانع ورود سرمایه به سینما شویم قطعا آسیب آن را هنرمندان میبینند و از طرفی هم نظارت بر سرمایههای افرادی که قصد سرمایهگذاری دارند هم کار نسبتا سخت و در عین حال خارج از محدوده سینماگران است.
حالا برای بررسی محاسن و معایب ورود سرمایه به سینما و موضوعاتی از این دست در سلسله گفتوگوهایی با تهیهکننده، کارگردان و بازیگران سینما چند و چون این ماجرا را جویا شده ایم.
هاتف علیمردانی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره ورود سرمایههای بخش خصوصی به سینما، اظهار داشت: متاسفانه همیشه افراط و تفریط کار ما را خراب میکند. اینکه سینما ابزاری برای پولشویی نباشد و سرمایههای مشخص و معلومی به آن وارد شود کاملا مساله روشنی است. اینکه با پروپاگاندا و جوسازی کاری کنیم که صاحبان سرمایه دیگر هیچ کدامشان جرات ورود به سینما نداشته باشند هم خیلی خطرناک است.
وی افزود: متاسفانه جوی ایجاد شده که صاحبان سرمایه، دیگر علاقمند حضور در سینما نیستند. این عدم علاقه، ناشی از ترسی است که آنان از عواقب ورودشان به این حوزه دارند. ما باید به دور از هیجان ها و مسائل جانبی رفتار کنیم.
علیمردانی با بیان اینکه اینگونه هیجانات باعث میشود گاهی ناخواسته حقی از افراد ضایع شود، ادامه داد: شایسته است که ما از سینمایمان مراقبت کنیم. اگر این تهدیدها بیشتر شود سینمای ما قادر به ادامه راه نخواهد بود. یادمان باشد باید به سینمای ایران سرمایه تزریق شود و اقتصاد آن همیشه سرپا باشد.
کارگردان فیلم سینمایی آباجان با اشاره به حضور متخلفین اقتصادی در سینما، گفت: افرادی بودند که تخلفی انجام دادهاند و حالا هم قوه قضاییه به پرونده آنها رسیدگی کرده است.
اما نکته اینجا است که این مساله برای بعضی ها شخصی شده است. برخی سینماگران به دفتر یک سرمایهگذار رفته و با او صحبت کردند اما سرمایه گذار پروژه او را نپذیرفته است. بعد از آن او را با عنوان نپولشو» خطاب میکند. حالا اگر در ساخت فیلم به توافق رسیده بودند، دیگر صفت پولشو را به آن سرمایهگذار نمیدادند.
این کارگردان سینما افزود: پولشویی این طور نیست که به راحتی به دیگران به خاطر سرمایهدار بودن اتهام بزنیم. قوه قضاییه با تحقیق و تفحص همه مسائل را در حوزههای گوناگون بررسی کرده و با متخلفین آن برخورد می کند. این جوسازی ها و فضاسازیها به نفع سینمای ما نیست. چون تر و خشک با هم می سوزند.
علیمردانی خاطرنشان کرد: بهتر است ما اهالی سینما نیز خوددارتر باشیم. اجازه بدهیم که به این پرونده متخصصین امور حقوقی رسیدگی کنند. نه حق داریم و نه روا است که هر سرمایهداری را پولشو و صاحب پول کثیف خطاب کنیم. اجازه بدهیم سینما در فضای آرام و مسیری قابل گفتگو حرکت کند.
وی خاطرنشان کرد: باید یاد بگیریم که چطور می شود از چرخه سالم سینما ارتزاق کرد. به نظر من، ما سینماگران عامل اصلی تخریب سینما شدهایم. در همین ورود سرمایههای کثیف، این سرمایه های کثیف از کجا وارد شد؟ چون ما یاد نگرفته ایم که از چرخه سالم ارتزاق کنیم. من به عنوان یک فیلمساز فکر می کنم مشکل اصلی، خود ما فیلمسازان هستیم تا صاحبان سرمایه. چون میخواهیم به هر قیمتی فیلم بسازیم.
نظر شما