بحران‌آفرینی برای عبدالمهدی پس از سفر چین؟

"عادل عبدالمهدی" نخست وزیر عراق از چهارشنبه شب گذشته تاکنون در چین به سر می‌برد، سفری که درچارچوب تقویت روابط خارجی و بویژه سیاست نگاه به شرق، اقدامی تاریخی خوانده شده است.

اکنون "بهاء الاعرجی" مشاور نخست وزیر سابق عراق می گوید که این سفر بهانه ای خواهد شد تا برخی گروههای سیاسی فشارهای ماههای اخیر بر دولت را افزایش دهند. 

وی در صفحه توییتر خود پیش بینی کرد که بحران هایی سیاسی پس از بازگشت عبدالمهدی از سفر چین فارغ از این که سفر موفق یا ناموفق باشد علیه او به راه خواهد افتاد. 

الاعرجی نوشت: همزمان با بازگشت نخست وزیر از چین، تحرک سیاسی جدیدی علیه دولت راه خواهد افتاد که یکی از دو گروه زیر آن را رهبری خواهند کرد. اول؛ اگر سفر موفقیت آمیز باشد و بتوان میوه ای از آن چید، رقبا و مخالفان عبدالمهدی فعال خواهند شد چرا که خواستار موفقیت دولت نیستند.  

وی افزود: اگر سفر موفقیت آمیز نباشد، گروههای دلسوز نظام تحرک سیاسی علیه دولت به راه خواهند انداخت و بعدا رقبای دولت نیز با این حرکت همراه خواهند شد اما به هر حال، بازگشت عبدالمهدی از سفر چین، آبستن بحران های سیاسی است. 

پیشتر نیز برخی ناظران موارد دیگری را در خصوص علت فشارهای سیاسی به دولت عبدالمهدی برغم موفقیت های خوبی که در طول یکسال زمامداری خود داشته است، مطرح کرده اند، یکی از این موارد ارتباط بسیار خوب عبدالمهدی با الحشد الشعبی و نیز ایستادگی قابل توجه در برابر سیاست های منطقه ای آمریکا از جمله تحریم های یکسویه علیه مردم ایران و نیز حذف الحشد از سیاست و نظام ارتش عراق است. 

به گفته آنان، برخی رقبای داخلی به بهانه مشکلات مردم اما در واقع بخاطر مواضع انقلابی و اصولی عبدالمهدی به او فشار وارد می کنند، برخی دیگر نیز به خاطر کسب امتیازات سیاسی بیشتر و برخی دیگر نیز بیشتر بدلیل مصالح ملی و نگرانی از خطراتی که تاخیر در توجه دولت / نظام به مشکلات اساسی مردم بوجود خواهد آورد به عبدالمهدی فشار می آورند. 

در همین چارچوب، سخنان بهاء الاعرجی در خصوص بحران آفرینی گروههای سیاسی ممکن است به تلاش برخی گروههای شیعه ارتباط داده شود که مدتی است جبهه اپوزیسیون دولت ( و نه نظام سیاسی) تشکیل داده اند و با مانور روی معضلات  و مشکلات اجتماعی جامعه عراق، فشار بر دولت عادل عبدالمهدی را افزایش داده اند. 

فضای تبلیغاتی و اظهارنظرهایی که طی ماههای اخیر از سوی جریان هایی مانند حکمت (سید عمار حکیم)، النصر (حیدرالعبادی) و برخی از اعضای سائرون (به رهبری معنوی مقتدا صدر) و شخص مقتدا صدر و همراه شدن دیگر مخالفان و رقبای اصولی عبدالمهدی در گروههای اهل سنت و کرد عراقی با این گفتمان و تکیه آنها بر مشکلات و وضعیت اسفناک خدمات عمومی، که وضعیت تازه ای هم نیست، تا حدی تعجب ناظران مستقل را برانگیخته است، بویژه آنکه سخن تا اعلام قصد استیضاح و برکناری عبدالمهدی هم پیش رفته است. 

این ناظران با اشاره به موفقیت های مهمی که دولت عبدالمهدی دست کم در عادی سازی روابط با همسایگان و کشورهای منطقه، افزایش شاخص های امنیتی بغداد و خارج کردن این شهر از وضعیتی جنگی و حفاظتی به یک شهر نسبتا عادی از جمله گشایش منطقه سبز امنیتی پس از ۱۵ سال، افزایش تولید و تامین برق و آب بویژه در مناطق  بحرانی و ..، علت سنگینی و شدت انتقادات و فشارهای جاری به دولت عبدالمهدی را بیش از ماهیت عملکرد دولت به  رقابت های داخلی مرتبط می دانند.

به هر روی این سخنان الاعرجی در حالی که سفر رسمی عبدالمهدی به چین هنوز پایان نیافته و هنوز مذاکرات رسمی ادامه دارد و مشخص نیست چه توافقنامه هایی در چه سطح و چه میزان ارزش اقتصادی و سیاسی میان دو کشور به امضا برسد، به خودی خود نشانگر وضعیت تحت فشار عبدالمهدی است، دولتی که به اذعان بسیاری از ناظران، دستاوردهای بسیار خوبی در حوزه امنیتی، اقتصادی، روابط خارجی و تامین خدمات عمومی داشته است اما نتوانسته انتقادات و انتظارات معمول و غیر معمول گروههای سیاسی از وی را کاهش دهد. /