به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، وزیر امور خارجه آمریکا اینک پس از اخراج «جان بولتون» مشاور جنگ طلب «دونالد ترامپ» در امور امنیت ملی، گویا نقش ستیزه جویانه وی را برعهده گرفته تا شاید بتواند در حوزه هایی چون تقابل با ایران، سیاست «فشار حداکثری» را کمافی السابق به پیش برد.
نگاهی به مواضع پمپئو نشان می دهد که اظهارات و موضع گیری های ضدایرانی وی روندی تصاعدی یافته است، به ویژه پس حملات روز بیست و سوم شهریورماه «انصارالله» یمن به تاسیسات نفتی و پتروشیمی آرامکو که وزیر امور خارجه آمریکا اولین واکنش ها را به این رخداد نشان داد.
پمپئو مستقیما جمهوری اسلامی ایران را مسوول این حملات دانست و اتفاقا دلیل اصلی ناخرسندیش از روند ایران‌ستیزی را در اتهامات زنی هفته گذشته آشکار ساخت. به گفته وزیر امور خارجه آمریکا، مسوولان ارشد ایران پشت یکصد عملیات علیه سعودی یعنی متحد آمریکا در خاورمیانه قرار داشته اند و با این حال با استفاده از دیپلماسی اهداف خود را در سطح بین المللی پیش می برند.
پمپئو در ادامه کوشید تا بر شدت و حدّت مواضع ضدایرانی خود بیافزاید از جمله در واپسین روز شهریورماه در مصاحبه با شبکه «فاکس نیوز» ادبیاتی و اصطلاحاتی مشابه رئیس جمهوری اسبق آمریکا «جرج دبیلیو بوش» به کار برد و جمهوری اسلامی ایران را «نیروی شر منطقه» خواند که در حوادث آرامکو دست به «اقدام جنگی» زده است. وی همچنین خواستار شکل گیری اجماعی از کشورهای جهان و همکاری برای مهار «اقدامات خصمانه» تهران شد.
یکی از دلایل تشدید خصومت ورزی های پمپئو علیه جمهوری اسلامی ایران را می توان به موفقیت دیپلماسی ایرانی در مقابله با تلاش های واشنگتن جهت سوق دادن تهران به سوی انزوا و اجماع سازی علیه کشورمان جست وجو کرد. نکته قابل تامل اینکه ایران در شقوق مختلف از دیپلماسی رسانه ای گرفته تا دیپلماسی عمومی در سطح منطقه اهداف کاخ سفید را ناکام ساخته است.
تیرماه امسال بود که پمپئو، خشمناک از مصاحبه های متعدد «محمدجواد ظریف» در مقر سازمان ملل و اقامتگاه هیات نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نیویورک، از محدودیت تردد ظریف و دیپلمات های ایرانی سخن گفت و تصریح کرد دلیلی ندارد آنان آزادانه در خیابان های این شهر تردد کنند.
حدود دو هفته بعد یعنی نهم مردادماه ظریف رسما در لیست تحریم های دولت ترامپ قرار گرفت. وزیر امور خارجه چند روز بعد یکی از مهمترین دلایل تحریمش را مقاومت در برابر خواسته آمریکایی ها مبنی بر حضور در کاخ سفید و ملاقات با سران واشنگتن عنوان کرد.
افزون بر موفقیت های دیپلماسی جمهوری اسلامی برای خنثی کردن تبلیغات ضدایرانی ترامپ و اصرار بر خودداری از مذاکره بدون محقق شدن شرط اساسی چون رفع تحریم ها، فشارهای داخلی بر دولتمردان کاخ سفید به خصوص پمپئو اندک نبوده است.
پس از موضع گیری های اخیر پمپئو بود که «برنی سندرز» سناتور دموکرات و یکی از نامزدهای این حزب برای رقابت های ریاست جمهوری بر وزیر امور خارجه ترامپ تاخت و گفت حمله به نفت عربستان حمله به آمریکا نیست. اگر جنگ می خواهی، به کنگره بیا و دلایلت را بیان کن. ما اجازه نمی دهیم که شما پای مردم آمریکا را به یک فاجعه دیگر در خاورمیانه باز کنید.
علاوه بر این، سیل انتقادات از پمپئو از سوی کارشناسان سیاست خارجی در آمریکا و رسانه های این کشور پایان ناپذیر به نظر می رسد. اخیرا سه تن از دیپلمات های کارکشته آمریکایی با درج مقاله ای در نشریه «پولیتیکو»، سیاست خارجی ترامپ در قبال ایران را انتخابی میان دو گزینه بد و بدتر دانسته اند.
از نگاه این سه کارشناس، نتیجه سیاست های ضدایرانی ترامپ یا این است که آمریکا ببری کاغذی و ناتوان در دفاع از متحدانش به چشم آید یا اینکه درگیر جنگی شود که ابعاد آن کاملا نامعلوم بوده و واشنگتن به هیچ وجه قادر به کنترل آن نخواهد بود.
همزمان با این تحلیل ها، برخی رسانه های خارجی به نقل از نشریه «نشنال اینترست» نوشتند حتی در سناریوهای شبیه سازی شده جنگ با ایران که طی سال های گذشته در وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) صورت گرفته، آمریکا پیروز میدان درگیری نبوده و همواره با بن بست مواجه شده است.
مجموعه این اوضاع، شرایط را برای پمپئو که اصلی ترین مسوول پیشبرد پروژه ضدایرانی در دولت ترامپ به شمار می آید بسیار دشوار ساخته و این نگرانی را به وجود آورده که رئیس جمهوری آمریکا برای برون رفت از این نحوه رویارویی پرهزینه و پرچالش با ایران، دست به تغییراتی زده و پمپئو را به سرنوشت، وزیر امور خارجه سابق یعنی «رکس تیلرسون» یا چهره ای چون جان بولتون مواجه سازد.
نظر شما