بررسی نقش سازمان‌های مدیریت جمعی در حفظ حقوق مادی و معنوی مولفان

به گزارش روز سه شنبه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حامد سهرابی مدیرکل دفتر حقوقی و مالکیت فکری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بلومکوئیست/  Blomqvist استاد دانشگاه کپنهاک دانمارک، رئیس انجمن آهنگ‌سازان دانمارک، مشاور سفارت دانمارک در تهران و کاوه رضوانی راد مشاور حقوقی خانه موسیقی و جمعی از نمایندگان بخش های مختلف این وزاتخانه برگزار شد.

در ابتدای این کارگاه آموزشی حامد سهرابی گفت: موسسات مدیریت جمعی یکی از بخش های مهم لایحه حمایت از مالکیت ادبی هنری با ماهیت حقوقی و مالی هستند و این کارگاه آموزشی با هدف بررسی موضوع برگزار شده است. در این کارگاه به فعالان بخش خصوصی آموزش های لازم در این زمینه ارائه می شود و فعالان بخش دولتی نیز آمادگی لازم برای ادامه کار در این حوزه را پیدا می کنند.

وی افزود: امیدواریم لایحه مالکیت ادبی هنری از سوی این دوره از مجلس شورای اسلامی به تصویب برسد. یکی از بخش های این لایحه مدیریت موسسات جمعی است و استفاده از تجربیات سایر کشورها به مدیران این موسسات کمک خواهد کرد.

بخش خصوصی باید به حدی از توانمندی برسد که خودش این بخش را مدیریت کند. بنابراین ما مشارکت بیش از پیش بخش خصوصی را می طلبیم.

در بخش دیگری از این کارگاه آموزشی رضوانی راد گفت: محور سازمان های مدیریت جمعی/CMO or collective management organization حقوق است. به این معنا که این سازمان ها از یک نقص در ساختار حقوقی به ویژه در ایران برخوردار هستند.

وی افزود: امروز در بخش پرداخت حقوق مادی و معنوی یک اثر دارای مشکل هستیم و این امر یک نقص به شمار می آید. ارتباط بین پدیدآورنده یک اثر هنری با مصرف کننده آن اثر یا مستقیم است یا ارتباط به طور کلی قطع است و دسترسی به هنرمند وجود ندارد.

بنابراین ایجاد سازمان های مدیریت جمعی (cmo) بین پدیدآورنده و مصرف کننده اثر به رفع این نقص کمک می کند و به صورت کارآمد مساله حقوق مولف از لحاظ اقتصادی و معنوی از سوی این سازمان ها ایجاد و پیگیری می شود. سازمان های مدیریت جمعی تمام حقوق ادبی و هنری مالک اثر را پیگیری می کند و خالق اثر تمام فکر خود را بر روی خلق اثر متمرکز می کند.

در ادامه این کارگاه آموزشی بلومکوئیست با توضیح نقش کپی رایت در روند تولید و مصرف آثار هنری و ادبی گفت: حقوق انحصاری یکی از حقوقی است که باید به آن توجه داشت. حقوق انحصاری به این معناست تا زمانی که صاحب اثر اجازه ندهد کسی نمی تواند از آن اثر استفاده کند.

این استاد دانمارکی افزود: چند روش برای استفاده از آثار ادبی و هنری از سوی مصرف کنندگان وجود دارد. اولین روش بدون واسطه است به این معنا که مصرف کننده از مولف اجازه استفاده را می گیرد. روش دیگر این است که دارنده اثر تمام حقوق اثر را به یک سازمان منتقل می کند و آن سازمان مسئولیت انتقال حقوق به مصرف کننده را متقبل می شود و هزینه و حقوق اثر را هم همان سازمان به پدیدآورنده پرداخت می کند.

وی با اشاره به مزایا و معایت سازمان های مدیریت جمعی در دنیا گفت: یکی از فواید وجود این سازمان ها کاهش تراکنش ها است. به این معنا که حجم کاری که از سوی این سازمان ها صورت می گیرد در مقایسه با روند پیگیری از سوی خود فرد بسیار کمتر است. دیگر مزیت این سازمان ها این است که به صورت بین المللی حقوق اعضای خود را تضمین می کند و این امر باعث ارتقای تالیف داخلی یک کشور هم می شود.