به گزارش ایرنا از روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیدعباس صالحی امروز، سه شنبه ۲۰ آذر نوشت: ثبت جهانی «جشن مهرگان» به‌عنوان عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران در کمیته بین‌الدولی میراث‌فرهنگی یونسکو نشانه روشنی از فرهنگ غنی و دیرپای سرزمین عزیز ایران است. ایران فرهنگی در مرزهایی فراتر از تقسیم‌بندی‌های جغرافیایی استوار گشته و پیام نوع‌دوستی و مهرورزی، ساکنان آن را که وجه مشترک ادیان توحیدی ماست، به رساترین آوا به گوش جهانیان می‌رساند.
وی افزود: جشن باستانی مهرگان که بنیانش بر مهر و دوستی نهاده شده و از جایگاه و منزلت ارجمندی در باورهای پیشینیان ما برخوردار بوده، نماد مودت و مهربانی ایرانیانی است که همچون خورشید گرما می‌بخشند و بر تاریکی‌ها نور می‌افشانند.
صالحی اضافه کرد: ایران امروز بیش از هر زمان دیگر به همبستگی و انسجام ملی نیاز دارد تا نقشه‌های بدخواهان و دشمنان این مرز و بوم را نقش بر آب کند و به جهانیان ثابت کند که ملت ایران در سایه نوع‌دوستی و صلح‌طلبی، همواره در تعامل و رواداری با دیگران است و البته هرگز از حق‌طلبی و مقابله با ظلم و ستم دست نمی‌کشد.
وی ادامه داد: اینجانب با تبریک ثبت جهانی این آیین اصیل ایرانی که بی‌تردید نتیجه ممارست و پیگیری‌های دلسوزانه دست‌اندرکاران و مسئولان دستگاه‌های فرهنگی است، از درگاه ایزد منان و خداوند «فروزنده ماه و ناهید و مهر» سربلندی و سرافرازی ایران و ایرانیان را خواستارم.
به گزارش ایرنا مهرگان پس از نوروز به عنوان بزرگ‌ترین جشن ایرانیان باستان است که با اعتدال پائیزی و زمان برابری شب و روز پیوند داشته و در دوره‌هایی از دوران باستان که آغاز پاییز، آغاز سال نو بوده برگزار می‌شده است.
جشن مهرگان به عنوان آیین مشترک ایران و تاجیکستان هم اکنون در بین جوامع روستایی زرتشتیان ایران و مردم تاجیکستان برگزار می‌شود. مهرگان را می توان آیین شکرگذاری از نعمت های الهی دانست و گفتمانی است که انسان را به ایجاد رابطه صلح‌آمیز با طبیعت دعوت می‌کند.
جشن مهرگان به‌عنوان بیست‌وپنجمین عنصر میراث‌فرهنگی ناملموس ایران، چهارشنبه ۱۴ آذر در کمیته بین‌الدولی میراث‌فرهنگی یونسکو در پاراگوئه ثبت جهانی شد. جشن مهرگان یکی از جشن‌های باستانی ایرانی است که به مناسبت مهر و دوستی برگزار می‌شود. این جشن در فصل پاییز، به‌ویژه از اوایل مهرماه تا اوایل آبان (اعتدال پاییزی) به صورت سالانه برگزار می‌شود.
مهرگان نماد دوستی، محبت و اتحاد است و معمولاً با برگزاری مراسم خاصی همراه است. در جشن مهرگان، مردم با یکدیگر دیدار می‌کنند، غذاهای ویژهای می‌پزند و به تبادل هدایا می‌پردازند. همچنین در برخی مناطق، مراسمی مانند موسیقی در این جشن برگزار می‌شود. در ادبیات فارسی نیز اشاره‌های بسیاری به مهرگان وجود دارد که نشان‌دهنده اهمیت این جشن در فرهنگ و تاریخ ایران است.
ایرانیان مهرگان را به‌عنوان یک جشن فرهنگی گرامی می‌دارند و آن را با برگزاری مراسم خاصی جشن می‌گیرند. آداب و رسومی که در طول این مراسم انجام می‌شود، بر اساس اعتقادات اجراکنندگان آن منطقه خاص است. هم مسلمانان و هم زرتشتیان در آیین برپایی سفره جشن، مشترکند.
هر دو جوامع غذاهای مختلفی را مانند آجیل، شیرینی و نوشیدنی‌های خاص تهیه و سرو می‌کنند. موسیقی می‌نوازند و آواز می‌خوانند. هم مردان و هم زنان در انجام این مراسم نقش دارند. شرایط آب و هوایی تعیین‌کننده خوراکی‌های سفره مهرگان از جمله انار، هندوانه، گلابی، لیموترش، انگور، خواربار، سیب، برنج و گندم است. شرکت‌کنندگان شامل مرد و زن، پیر و جوان و همچنین کودکان هستند. علاوه بر این، جشن‌ها با مسابقات ورزشی محلی (کشتی) و نمایش همراه است.
نظر شما