زنان وزنه‌بردار ایرانی در چالش نقد غیرمنصفانه

زنان ایرانی نخستین تجربه جهانی خود را در مسابقات تایلند کسب کردند و برای اولین بار در کنار قهرمانان بزرگ این رشته وزنه‌ زدند. بدون شک آنان هنوز راه زیادی را برای رسیدن به مدال در این عرصه باید طی کنند اما این راه و شیوه گذر از پیچ‌های سخت آن باید چگونه باشد، آیا نقد عملکرد نخستین تجربه جهانی می‌تواند دختران وزنه‌برداری ایران را در جنگ فولاد سرد سربلند از میدان خارج کند؟

بدون شک پاسخ به این پرسش خیر است زیرا وزنه‌برداری زنان ایران رشته‌ای نوپا و نیازمند حمایت ویژه‌ای است. بنابراین انتقاد از جایگاه آنان در مسابقات جهانی باید منصفانه و در قالب نقدی سازنده باشد تا بتوانند از آن برای بهبود شرایط خود بهره ببرند. منصفانه نیست که دختران ایرانی تنها به خاطر شیوه وزنه‌زدن مورد ملامت قرار گیرند زیرا آنچه ملی‌پوشان در تخته رقابت‌ها به نمایش گذاشتند شد قدرت اراده این گروه بر محدودیت‌ها بود.

بی هیچ ملاحظه‌ای باید گفت، رقابت‌های جهانی که مسابقات گزینشی المپیک نیز برای زنان ایران محسوب می‌شود، آوردگاهی برای رسیدن به اهداف بالاتر است. آنان در مدت کوتاهی بدون بهره‌مندی  از مشاور فنی، سرمربی خارجی و تجربه کافی توانستند با آمادگی جسمانی در قهرمانی جهان این رشته در تایلند حضور پیدا کنند. هر چند که این حضور برای نخستین بار و بیشتر در دسته‌های B , C بود اما حضور آنان با تحسین بسیاری از کارشناسان جهانی روبرو شد و ملی‌پوشان ایرانی در برابر داورانی به روی تخته رفتند که به دقت به ارزیابی عملکرد تمامی وزنه‌برداران می‌پرداختند. همچنین هیات ژوری و  سیستم ویدیو چک در این رقابت‌ها گزینه دیگری بود که عملکرد وزنه‌برداران را مورد بررسی قرار می‌داد.  

اما با وجود چنین شرایطی در بازگشت ملی‌پوشان دختر از رقابت‌های جهانی برخی به جای تکمیل پازل فنی پیشرفت این گروه به دنبال حاشیه‌هایی بودند تا نخستین تجربه جهانی زنان ایران را به چالش بکشند. چالشی که به بهانه حرکات اشتباه در زمان وزنه‌زدن بود. آنان فراموش کردند که این تیم تنها با دانش بومی و به دور از مربی خارجی و مشاور فنی قوی به این رقابت‌ها اعزام شدند.

لازمه رسیدن وزنه‌برداری زنان ایران به سکوی جهانی و المپیک در طولانی مدت برجسته کردن حاشیه‌های این تیم نیست بلکه آنچه در شرایط کنونی برای ورود این قشر به رقابت لازم و ضروری به نظر می‌رسد افرایش دانش فنی با راهبرد استفاده از تجربه مربیان و پیشکسوتان این رشته در ایران است.

در ادامه تصاویری از وزنه‌زدن ملی ‌وشان مشاهده می‌کنید که گویای حرکات درست آنان در یک ضرب و دو ضرب خواهد بود.  

«پوپک بسامی» نخستین نماینده ایران بود که در دسته ۵۵ کیلوگرم در جایگاه سی و هفتم جهان ایستاد.

«ابریشم ارجمندخواه» در دسته ۷۱ کیلوگرم در جایگاه بیست و چهارم جهان ایستاد.

«سیدالهام حسینی» در دسته ۷۱ کیلگرم گروه  A در جایگاه شانزدهم جهان ایستاد.

«پریسا جهانفکریان» نیز در دسته ۸۷ کیلوگرم در جایگاه بیست و یکم جهان قرار گرفت.

تیم ملی وزنه‌برداری ۴ نفره زنان ایران در پیکارهای جهانی با کسب ۵۰، ۴ امتیاز  در بین ۷۴ کشور جهان در رده چهل و هفتم قرار گرفت. چین با ۷۸۶، کره شمالی با ۵۱۱ و آمریکا با ۴۸۲ امتیاز در رده اول تا سوم قرار گرفتند.

مسابقات جهانی وزنه‌برداری تایلند از ۲۷ شهریور تا پنجم مهر در پاتایا تایلند برگزار شد.