در گزیده یی از گزارش روزنامه شرق آمده است: این نمایندگان مجلس بر این باور هستند که ازآنجایی‌که دانش‌آموزان خیری از آموزش زبان ندیده‌اند، بهتر است این آموزش به مؤسسات خصوصی واگذار شود. البته این اتفاق تنها درباره زبان انگلیسی می‌افتد و شامل زبان عربی نخواهد شد. این در حالی است که آمار نشان می‌دهد وضعیت دانش‌آموزان در فراگیری زبان عربی به‌مراتب بدتر از انگلیسی است.
داستان از این قرار است که نمایندگان مجلس طرحی یک‌فوریتی را با عنوان «رفع انحصار زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» ارائه کرده‌اند؛ طرحی که واکنش‌های مختلفی را در فضای مجازی و میان معلمان به‌همراه داشته است. در بخشی از این طرح یک‌فوریتی آمده است: «با تصویب این قانون، آموزش زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور جنبه اختیاری خواهد داشت و وزارت آموزش‌وپرورش مکلف است امکان آموزش سایر زبان‌های مهم بین‌المللی و منطقه‌ای را به‌صورت اختیاری فراهم آورد و دانش‌آموزانی که گرایش نظری را برای تحصیل انتخاب کرده یا می‌کنند لازم است حداقل مهارت مکفی در یکی از زبان‌های مورد تأیید را کسب کنند.
دانشگاه‌های کشور با هماهنگی دستگاه‌های ذی‌ربط می‌توانند در اجرای این قانون نسبت به تفاهم‌نامه با دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی، انجمن‌های علمی و فرهنگی، نهادهای دولتی و مدنی یا کنسرسیومی از آنها در کشورهایی که آموزش زبان آن کشورها به‌لحاظ گستره‌ای بین‌المللی و منطقه‌ای، مراودات فرهنگی و تجاری دارای اولویت است، اقدام کنند.
میزان ارائه خدمات آموزش همگانی درخصوص هر زبان متناسب با مشارکتی خواهد بود که کشور یا کشورهای طرف تفاهم در یک برنامه حداقل ۱۵ ساله از طریق همکاری‌های علمی و فنی، اعزام مدرس و ارائه بورسیه برای تربیت مدرس و معلم در پردیس‌های بین‌المللی دانشگاه‌های کشور و بخشی از هزینه‌های برقراری دوره‌های آموزشی در مناطق محروم و کمک‌هزینه دانش‌آموزان فاقد توان مالی تقبل خواهند کرد.
با تصویب این قانون آموزش و پرورش مکلف خواهد بود آموزش زبان‌های موضوع این قانون و زبان انگلیسی را صرفا از طریق آموزشگاه‌های آزاد تحت نظارت آن وزارتخانه و حداکثر معادل سه سال تحصیلی منحصرا برای دانش‌آموزان مقطع دبیرستان ارائه کند؛ همچنین وزارت آموزش‌وپرورش مکلف است برای تسهیل در بهره‌مندی حداکثری دانش‌آموزان از خدمات آموزشگاه‌های آزاد نسبت به تعیین سطوح قیمتی ارائه خدمات آموزشی در این آموزشگاه‌ها نظارت و اعمال مقررات کند. دانش‌آموزانی که خواهان تحصیل در گرایش نظری بوده و قادر به تأمین حداقل هزینه آموزشگاه‌های آزاد نباشند، می‌توانند از بورسیه‌های مذکور در این قانون بهره‌مند شوند».
این طرح که به گفته نمایندگان مجلس هنوز در حد ایده است، می‌خواهد آموزش زبان را منحصر به مدارس دولتی نکند. موافقان این طرح می‌گویند دانش‌آموزان به اندازه هفت سال در مدرسه انگلیسی می‌خوانند اما در نهایت به اندازه یک دانشجوی ترم یک مؤسسات خصوصی زبان نمی‌دانند.
برخی دیگر از نمایندگان مجلس نیز گفته‌اند این کار می‌تواند باعث شود آموزش زبان در انحصار زبان انگلیسی نباشد و علاقه‌مندان به فراگیری زبان‌های دیگر از جمله آلمانی یا روسی هم بتوانند زبان مورد علاقه‌شان را یاد بگیرند.
فاطمه سعیدی، عضو کمیسیون آموزش مجلس، در گفت‌وگو با «شرق»، با ابراز تعجب از نوشتن این طرح می‌گوید: این طرح از سوی کمیسیون آموزش مطرح نشده و مربوط به کمیسیون فرهنگی است. ۵۷ نماینده این طرح را امضا کرده‌اند و احتمالا به این فکر نکرده‌اند که مافیای دیگری در کنار مافیای کنکور قد می‌کشد و دانش‌آموزان مناطق محروم کشور را از پیش محروم‌تر می‌کند. بچه‌هایی که در مضیقه آموزش و کتاب هستند، با سپردن آموزش زبان به مراکز خصوصی، از آموزش آن هم محروم می‌شوند و با این کار آنها را محدود می‌کنیم. او با بیان اینکه این طرح را تنها در فضای مجازی دیده، در پاسخ به این پرسش که برخی نمایندگان ادعا می‌کنند دلیل نوشتن این طرح ضعیف‌بودن آموزش زبان در مدارس است، گفت: موضوع به نظرم این نیست. اصلا مسئله خوب‌آموزش‌دادن نیست. مگر عربی خوب آموزش داده می‌شود؟ من باید از کسانی که در فراکسیون امید هستند و این طرح را امضا کرده‌اند سؤال کنم که اصلا تصورشان چیست. در مجلس نوشتن طرح که عادی است، من فکر می‌کنم حتی یک‌فوریت آن هم رأی نیاورد.
نظر شما