درمان بیماری سلیاک با نانوذرات

به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی، سلیاک نوعی اختلال خود ایمنی ژنتیکی است که سبب می‌شود سیستم ایمنی بدن بر اثر مصرف یک پروتئین به نام گلوتن، به پرزهای روده کوچک حمله کند و باعث اختلال در جذب مواد غذایی شود. در بیماری سلیاک بر اثر آسیب به پرزهای جذب کننده مواد غذایی، مواد مغذی و ویتامین‌های مورد نیاز از جمله آهن، فولات، کلسیم، ویتامین D، پروتئین و چربی در اختیار بدن قرار نمی‌گیرد و بیمار به سوء تغذیه دچار می‌شود. گندم و جو حاوی پروتئین گلوتن هستند.
اکنون هیچ درمانی برای این عارضه وجود ندارد و توصیه می‌شود با رژیم غذایی بیماری کنترل شود.
از نظر تئوری فناوری نانوذره با تحریک آنتی‌ژن‌های خاص قادر به درمان انواع بیماری‌های خودایمنی هستند؛ به همین دلیل محققان دانشگاه تورث وسترن روی درمان بیماری سلیاک با استفاده از نانوذرات متمرکز شدند.
این روش شامل کپسوله‌ کردن یک آلرژن خاص در نانوذرات تخریب‌پذیر است. بدن نانوذرات را بی‌ضرر می‌پندارد و برای تمیز کردن آنان نوعی سلول ایمنی به نام ماکروفاژ به محل ارسال می‌کند. ماکروفاژها عملکردی مانند جاروبرقی دارند و مواد خارجی را از بدن پاک می‌کنند. در این حالت سیستم ایمنی غیر فعال می‌شود و به آلرژن حمله نمی‌کند. در این روش نانوذره به همراه مولکولی به نام گلیادین که پروتئینی ضروری در گلوتن برای تحریک واکنش التهابی در بیماران مبتلا به سلیاک است وارد بدن می‌شود و بیماری درمان می‌شود.
شایع‌ترین علائم سلیاک در کودکان، اسهال، استفراغ، نفخ شکم، درد و کاهش وزن و در بزرگسالان، خستگی، استخوان درد، درد و ورم مفاصل است.
مراحل اولیه آزمایش‌های انسانی این روش موفقیت‌آمیز گزارش شده است.
بر اساس آمار سازمان پیشگیری و کنترل بیماری‌ها، حدود یک درصد از جمعیت آمریکا به بیماری سلیاک مبتلا هستند که بیماری حدود ۸۳ درصد از این افراد هنوز تشخیص داده نشده یا اشتباه تشخیص داده شده است.
محققان احتمال می‌دهند که بیماری سلیاک در صورت عدم درمان، احتمال ابتلا به بیماری‌های مرتبط با سیستم اعصاب از جمله ام اس را نیز افزایش دهد.
محققان در تلاشند تا با استفاده از این روش بیماری‌های ام اس و دیابت را نیز درمان کنند.