به گزارش روز پنجشنبه گروه دانشگاه ایرنا، جهان در قرن بیست و یکم، با چالش‌های انرژی و زیست محیطی و نیاز پیوسته به ارتقاء جامعه برای زندگی بهتر نسل جدید روبه‌رو است. مسائل محیط زیست، اجتماع و اقتصاد، سه اصل اساسی در یک جامعه پایدار برای زندگی بهتر نسل حاضر و نسل‌های آینده است.
از طرفی در کشور ایران، صنعت ساختمان یکی از مصرف کننده‌های اصلی مواد خام و انرژی است. در صورتی که ساخت وساز بدون برنامه‌ریزی می‌توان علاوه بر ایجاد مشکلات گسترده در جامعه، خسارت‌های جبران‌ناپذیری به محیط زیست وارد کند.
این در حالی است که تولید بتن منابع طبیعی را تخلیه کرده، زباله‌هایی تولید می‌کند که به زیان محیط زیست است. بتن از سه ماده اصلی آب، سیمان و سنگدانه تشکیل شده است که تولید آن نیاز به انرژی زیادی دارد و این موضوع سبب تخلیه مقدار زیادی گازهای گلخانه‌ای در جو می‌شود. همچنین برخی افزودنی‌هایی که در بتن استفاده می‌شود، در بلند مدت اثرات زیان‌باری بر محیط زیست دارند.
یکی دیگر از اشکالات بتن دوام نسبتاً پایین آن است. در حال حاضر سازه‌ها برای عمری حدود ۵۰ سال طراحی می‌شوند. اما اگر دوام بتن‌ها بالاتر برود، تاثیر آن بر محیط زیست کاهش خواهد یافت.
از این رو، این صنعت به لحاظ رعایت الگوهای مصرف و با توجه به فناوری‌های رایج در کشور، نیاز به یک تحول زیربنایی دارد. از جمله تصمیم‌های قابل اتخاذ انتخاب صحیح مصالح ساختمانی است که علاوه بر افزایش ارزش پروژه‌های ساختمانی سبب کاهش اثرات سوء بر محیط زیست می شود.
انتقال تجربه در دانشگاه‌ها ضعیف است
«تورج تقی خانی»، رئیس دانشکده عمران دانشگاه امیرکبیر در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا گفت: یکی از مشکلات در ساخت و سازها، آلایندگی آنها در محیط زیست به دلیل استفاده از بتن است. از طرفی ساخت بتن در کشور بوسیله ضایعات صنعتی است که در دفع آن مشکلات زیادی به وجود می‌آید. در حالی که با استفاده از دانش متخصصان دانشگاهی می توان بتن‌های مقاوم ساخت که علاوه بر پایداری مقابل زلزله، به محیط زیست آسیب نزند.
وی درباره اینکه دانشجویان تا چه اندازه برای ساخت بتن‌های مستحکم با حداقل آلایندگی موفق بودند؟ اظهار داشت: تحقیقات و تلاش‌های خوبی در این زمینه توسط دانشجویان مقاطع مختلف انجام شده است ولی برای اینکه این تحقیق و آزمایش‌ها به نتیجه برسد، نیازمند حمایت‌های همه جانبه است. البته علاوه بر حمایت نیاز است اساتید در این حرفه دانش خود را به خوبی به دانشجو منتقل کنند؛ زیرا دانشگاه‌ها در انتقال تجربه ضعف دارند.
رئیس دانشکده عمران تاکید کرد که در اختیار داشتن منابع مالی کافی کمک شایانی در طراحی، تولید و ساخت بتن با حداقل آلایندگی می‌کند.
«سینا عبداللهی»، دانشجوی مقطع کارشناسی عمران نیز در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه ایرنا افزود: تولید سیمان به دلیل تولید کربن اکسید زیاد، آلاینده است. بر همین اساس در ساخت بتن باید تلاش شود که سیمان آنها کمتر شده تا آلودگی کمتری برای محیط زیست ایجاد کند.
وی درباره مواد جایگزین در صنعت بتن‌سازی گفت: سرباره کوره آهن گدازی، خاکستر پوسته برنج، خاکستر بادی و مواد طبیعی می‌توانند به ساخت سیمان با آلودگی کمتر کمک شایانی ایفا کنند که به این بتن‌ها، بتن سبز و یا بتن خود تراکم می‌گویند.
دانشجوی دانشگاه عمران افزود: بتن‌هایی که در کشور تولید می‌شود، سیمانی با آلایندگی بالا است. این بتن‌ها نه تنها در کشورهای اروپایی خریدار ندارد، بلکه در زمان صادرات به کشور عراق بازگشت داده می‌شود. اما در کشور ما همچنان از این سیمان استفاده می‌شود. این در حالی است که تکنولوژی و دانش تولید این سیمان در کشور وجود دارد، ولی صنعتی نشده است.
عبداللهی افزود: دانشگاه امیرکبیر از قدیم با صنعت ارتباط داشته و خدمات خوبی در این راستا انجام داده است که در صورت حمایت کافی دانشجویان، آنها می‌توانند از نظر علمی کمک شایانی در طراحی ساخت بتن با حداقل آلایندگی ایفا کنند؛ زیرا در دانشگاه‌ها به دلیل مشکلات مالی حمایت کافی از طرح‌ها و ایده‌های نو نمی‌شود.
نظر شما