بنا بر اعلام مرکز خبر حوزه، آن مرحوم عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و در جلسه افتتاحیه دوره پنجم مجلس خبرگان رهبری، ریاست سنی این مجلس را عهده دار بود.
آیت الله سید ابوالفضل میر محمدی زرندی درسال ۱۳۰۲ هجری شمسی در بخش زاویه زرند از توابع شهرستان ساوه در خانوادهای مذهبی دیده به جهان گشود.
او تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به پایان رساند و در سال ۱۳۲۰ ایامی که کیان حوزههای علمیه در خطر بود و کمتر کسی رغبت به تحصیل علوم حوزوی داشت، روحیه و علاقه وافرش به تحصیل علوم دینی او را به حوزه مقدس علمیه قم رهنمون ساخت.
وی پس از فراگیری علوم اولیه صرف، نحو، معانی بیان و منطق در سال ۱۳۲۵ جهت زیارت عتبات عالیات و ادامه تحصیل عازم عراق شده و توسط دایی مرحوم والدش آیت الله آقای حاج میرزا یحیی زرندی (ره) که از مجتهدین مقیم آن دیار بود در شهر کربلا حجرهای اختیار کرد ولی با اصرار پدر به بازگشت، بواسطه وابستگی عاطفی که به ایشان داشت، به ناچار امر ادامه تحصیل را در قم پیگیری نمود.
از همان ابتدای تحصیل به حداقل امکانات معیشتی فراهم شده توسط پدرش که به امر کشاورزی و کسب اشتغال داشت بسنده کرده و از دریافت شهریه و وجوه شرعی امتناع نمود و تا به حال نیز بدین امر مقید بوده است.
وی داماد فقیه وارسته آیت الله العظمی مرحوم آقای حاج سیداحمد زنجانی(ره) است همواره این وصلت را از جمله توفیقات خود میدانست.
پس از گذراندن دروس مقدماتی در سطوح عالیه حوزه، رسائل را از محضر مرحوم آیت الله حاج شیخ موسی زنجانی(ره)، مکاسب را از محضر مرحوم آیت الله سید حسین قاضی(ره)، کفایه را از محضر حضرات آیات سیدشهابالدین مرعشی نجفی و علامه سیدمحمد حسین طباطبایی(ره) و شرح تجرید را از محضر مرحوم آیت الله حاج میرزا اسحاق آستارایی(ره) تلمذ نمود.
حدود سال ۱۳۲۸ از درس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام حجت کوهکمرهای و بروجردی(رضوان الله علیهما) حدود دو سال بهره برد. سپس حضرت آیت الله العظمی آقای حاج سیدمحمد محقق داماد(ره) را به عنوان استاد درس خارج به نحو مستمر اختیار نموده و طی ۱۵ سال یک دوره کامل اصول و چندین کتاب فقهی را از محضرشان استفاده نمود.
آیت الله میرمحمدی درمقاطع مختلف تحصیل حوزوی تدریس مقطع پایینتر را به عهده گرفته و بیش از ۲۰ سال به تدریس دروس سطح عالیه حوزه از قبیل رسائل، مکاسب و کفایتین پرداخته است.
بیش از ۱۰ سال نیز در دانشگاه اقدام به تدریس فقه و علوم قرآنی در مقطع دکتری و کارشناسی ارشد نموده و پیوسته نیز استاد راهنمای رسالههای مختلف دوره دکتری در دانشگاه و حوزه بودهاست.
شایان ذکر است رتبه دانشگاهی آیت الله میرمحمدی در بدو ورود به فعالیتهای دانشگاهی، دانشیار اعلام شد و سپس به جهت تألیف، تدریس، مدیریت و سایر خدمات دانشگاهی رتبه استادی که بالاترین رتبه علمی دانشگاهی است به وی اعطا شد.
مباحثه تفسیر قرآن را از حدود سال ۱۳۲۶ در روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته با دوستان صمیمی و همدورهای خود همچون حضرات آیات مرحوم آقای حاج سید مهدی روحانی، مرحوم آقای حاج شیخ علی احمدی میانجی، مرحوم حاج شیخ احمد آذری قمی، حاج سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی، حاج سیداسماعیل موسوی زنجانی، مرحوم حاج شیخ محمد حقی، حاج شیخ احمد پایانی، مرحوم حاج میرزا محمد امین رضوی و… آغاز نمود که به مرور مورد توجه واقع شده و بر اعضای آن افزوده گردید. این جلسه وزین که بیش از پنجاه سال سابقه دارد با نوساناتی در ترکیب اعضا کماکان به قوت خود باقی است.
وی از همان ایام حضور در درس خارج فقه و اصول در جلسه بحث فقهی که حضرات آیات آقای حاج سیدموسی شبیری زنجانی، مرحوم آقای حاج سید مهدی روحانی، مرحوم آقای حاج شیخ علی احمدی میانجی، مرحوم حاج شیخ احمد آذری قمی، آقای حاج سید جلالالدین طاهری اصفهانی، آقای حاج شیخ عبدالرحیم جودی داشت، حضور پیدا میکرد. این جلسه نیز اکنون با تغییر برخی اعضای آن ادامه دارد.
مرحوم میرمحمدی به همراه سایر فضلا و روحانیون از مدافعین نهضت اسلامی بوده و در امضاء برخی از اعلامیهها علیه رژیم ستمشاهی و حمایت از حضرت امام نقش داشته است که از جمله آن میتوان به ارسال نامهای سرگشاده با عنوان «نامه جمعی از فضلاء حوزه علمیه قم به هویدا نخست وزیر وقت در خصوص اعتراض به اقدامات خلاف قوانین اسلام و قانون اساسی، جو خفقان و سانسور، دستگیری حضرت امام خمینی و…» اشاره نمود.
وی پس از پیروزی نیز از پذیرفتن هیچ شغلی ابا نکرده است از جمله مشاغل ایشان بعد از پیروزی انقلاب میتوان به رئیس دادگاه انقلاب قم ، عضو هیأت عفو حضرت امام(ره) ،
همکاری مؤثر با آیت الله دکتر بهشتی در هیأت تهیه و تدوین لوایح قضایی ، رئیس شعبه دوم دیوان عالی کشور ، عضو شورای عالی قضایی ، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و عضو مجلس خبرگان رهبری اشاره کرد.
وی به عنوان عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم مسئول کمیسیون جامعه و روحانیت آن بود و به عنوان نماینده مردم استان مرکزی در مجلس خبرگان رهبری عضو کمیسیونهای مختلف از قبیل اصل ۱۰۷ و ۱۰۹ بود.
رئیس هیأت تجدیدنظر بررسی تخلفات هیأت علمی دانشگاه تهران ، رئیس دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران ، رئیس دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران پس از شهادت آیت الله مفتح از دیگر مسئولیت های آن مرحوم بودهاست.
وی در مدت ۱۱ سال مسئولیت ضمن تلاش مؤثر جهت راهاندازی مجدد دوره دکتری و کارشناسی ارشد و نیز افزایش ظرفیت پذیرش دانشجویان مقاطع مذکور، از آنجایی که اهتمام جدی به وحدت حوزه و دانشگاه داشته و خود نیز با ورود به فعالیتهای مستمر دانشگاهی از قبیل مدیریت، تدریس و تألیف از مصادیق این وحدت به شمار میرفت از فضلاء شاخص حوزه با هدف ارتقاء کیفی سطح تحصیلات دانشجویان جهت تدریس دعوت مینمود.
آیت الله میرمحمدی درسال ۱۳۷۵ طی گزارشی به محضر رهبر انقلاب، تصمیم خود را به انصراف از مدیریت دانشکده و عزیمت به قم جهت اشتغالات حوزوی اعلام کرد.
زمان تشییع پیکر آن مرحوم و مراسم یادبود وی اطلاع رسانی میشود.
نظر شما