عراقچی: سفرهای متقابل سران ایران و ژاپن استحکام روابط دو کشور را نشان می‌دهد

«سید عباس عراقچی» بعداز ظهر امروز در نشست توسعه روابط تجاری ایران و ژاپن که در دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران برگزار شد، گفت: این نشست همزمان با سفر قریب‌الوقوع دکتر روحانی به ژاپن است که روز جمعه که در پاسخ به سفر نخست‌وزیر ژاپن به تهران انجام می‌شود.
 وی با بیان این که سفر سران دو کشور، نشاندهنده یک واقعیت بزرگ در روابط دو کشور است و استحکام روابط دو کشور را نشان می‌دهد، ادامه داد: زمانی که ایران در مقابل سیاست فشار حداکثری آمریکا است و انواع توطئه‌ها برای منزوی کردن ایران صورت می‌گیرد، شاهد هستیم که در نودمین سالگرد روابط دو کشور، سران ایران و ژاپن به پایتخت‌های دو کشور سفر می‌کنند. ضمن اینکه رئیس مجلس ایران به ژاپن سفر کرد. 
این دیپلمات ارشد کشورمان با اشاره به موانع پیش روی روابط اقتصادی دو کشور اظهار داشت: این مسئله قابل انکار هم نیست اما بنیان روابط دو کشور به گونه‌ای است که فشارها، تحریم‌ها و مسائل مقطعی را رد کرده و ادامه یابد. 
عراقچی با تاکید بر اینکه سیاست خارجی ژاپن که خیلی‌ها فکر می‌کنند محافظه‌کار است، مبتنی بر جسارت و درایت است، تصریح کرد: تاریخ ۹۰ ساله دو کشور شواهد زیادی بر این امر دارد. بسیاری داستان کشتی نیشیمورا را شنیده‌اند. وقتی در سال ۱۳۲۹ ایران نفت خود را ملی کرد، با فشار همه جانبه انگلیس روبه‌رو شد که حتی کشورها را به برخورد نظامی تهدید و تلاش می‌کرد علیه ایران در شورای امنیت قطعنامه فصل هفتم بگیرد. الان هم تاریخ تکرار می‌شود. 
وی با بیان اینکه کسانی که شعار آزادی کشتیرانی را می‌دهد، کسانی هستند که در دهه ۵۰ میلادی جلوی نفتکش‌ها و کشتی‌ها را در خلیج فارس می‌گرفتند، خاطرنشان کرد: سه سال و نیم صادرات نفت ایران قطع شد، علیه ایران کودتا کردند و ۲۵ سال دیکتاتوری علیه ملت ایران اعمال شد. این خاطرات ملت ایران است. هم‌اکنون نیز ملت ایران به خاطر مسئله دیگری هزینه می‌دهد ولی ملت ایران ملت بزرگی است و این خاطرات در تاریخ هفت هزار ساله هضم می‌شود. 
معاون سیاسی وزارت خارجه با یادآوری خاطره‌ای از دوران مسئولیت خود در سفارت ایران در ژاپن ابراز داشت: وقتی در ژاپن سفیر بودم برای شرکت در مراسم چای در کیودو دعوت شدم. فردی در آنجا می‌گفت آمریکایی‌ها هم زمانی دعوت شده بودند ولی با تبختر رفتار می‌کردند. من به آنها گفتم که ظرف چای من ۳۰۰ سال قدمت دارد که از تاریخ کشور شما بیشتر است. 
عراقچی افزود: در زمان تحریم ایران در دهه ۵۰ میلادی، تنها کشتی که جرات کرد از ایران نفت بخرد، کشتی نیشیمورا ژاپنی‌ها بود. آنها ۲۰ هزار تن نفت از ایران خریدند. وقتی کشتی به ژاپن رسید، انگلیسی‌ها شکایت کردند ولی دادگاه به نفع این کشتی و شرکت ژاپنی رای داد که به نقطه عطفی در تاریخ روابط ایران تبدیل شد. 
وی با بیان اینکه مذاکرات خرید نفت ایران به واسطه یک خبرنگار انجام شد که برای مصاحبه با مصدق از سوی روزنامه یومیوری به تهران آمده بود، عنوان کرد: آن خبرنگار فرد عادی نبود و در سال ۱۹۵۴ وزیر کار ژاپن شد. به هرحال در آن زمان، مذاکراتی صورت گرفت، پیام‌هایی رد و بدل شد که در نهایت به توافق میان ایران و ژاپن تبدیل شد و این یک واقعه جدی در روابط دو کشور بوده است. 
سفیر اسبق ایران در ژاپن با بیان اینکه در دهه ۷۰، بعد از شوک نفتی ۱۹۷۳، توافق میان ایران و ژاپن صورت گرفت که ژاپن را از بحران نجات داد، یادآور شد: بعد از انقلاب نخستین کشتی که به ایران آمد و نفت خرید، ژاپنی بود که ۷۰ روز بعد از انقلاب ۲۳۰ هزار تن نفت  از ایران خریداری کرد. در دهه ۸۰ که جنگ تانکرها و نفتکش‌ها در خلیج فارس رخ داد، در آن دوران تنها کشتی‌هایی که صحیح و سالم می‌آمدند و می‌رفتند، کشتی‌های ژاپنی‌ها بود. 
عراقچی با بیان این که سیاست خارجی ژاپن هوشمندانه است،افزود: البته آنها ملاحظاتی هم دارند. آنها متحد آمریکا هستند که به ما مربوط نیست اما این اتحاد ملاحظاتی برای آنها دارد ولی سیاست خارجی ژاپن همراه با درایت و جسارتی بوده که آنها را به دومین قدرت اقتصادی جهان تبدیل کرده است. 
وی با تاکید بر اینکه آخرین جسارت و درایت ژاپن، سفر آبه به تهران و دعوت از روحانی برای سفر به توکیو بود، بیان کرد: در این دوران تحریمی، ژاپن درایت و جسارت خود را به کار انداخت و شاهد سفر آبه به تهران بودیم. ۴۱ سال بود که نخست‌وزیر ژاپن به ایران سفر نکرده بود. در پسابرجام هم که مقامات بسیاری به ایران آمده بودند، امکان سفر نخست‌وزیر ژاپن به ایران فراهم نشد ولی این سفر در این ماه‌ها رخ داد. 
معاون سیاسی وزیر امور خارجه با بیان اینکه وقتی جسارت و درایت ژاپن با جسارت و درایت ایرانی تلفیق می‌شود می‌تواند برای دو کشور نتایجی موفقی به همراه داشته است، گفت: سفر روحانی به ژاپن بسیار فشرده و یک روزه و در ادامه اهداف دو کشور در راستای منافع ملی دو کشور است. نباید توقع خاصی هم داشت. سفرهای دیپلماتیک یک جریان مستمر است و این گونه نیست که با یک حرکت نتیجه خاصی حاصل شود. باید صدها ملاقات کرد که به نتیجه نزدیک شود.