مردمی‌ترین سردار

به گزارش ایرنا، صبح آدینه‌ای از خواب برمی خیزی، تلخ ترین خبر دنیا را می‌خوانی. شوکه می‌شوی، باور نمی‌کنی. دوباره با مرور خبرها دنبال این هستی که دروغ است آنچه دیدی و خواندی. اما این بار با پیام تسلیت رهبری، به عمق فاجعه پی می‌بری، آری! سردار رشید اسلام، سلیمان زمانه، سپهبد قاسم سلیمانی به همراه ۹ همرزمش آسمانی شد.
از همان صبح جمعه چشم‌ها گریان، دست‌ها لرزان و نگاه‌ها ملتمسانه به درگاه احدیت، که خدایا برگردان سردار ما را!
خبر از برگشتی نیست چون او به عرش عروج کرد؛ همانجایی که جایش بود. سه روز از جمعه گذشت و هنوز ملت ایران و همه مخالفان داعش در هر گوشه از این دنیا در سوگ سردار هستند.
سه روز نقطه به نقطه این مرز و بوم عزاداری است، راستی مگر سردار، که بود که اینگونه مردم دیوانه‌وار دوستش داشتند، چه آنان که موافق نظام و چه آنان که حتی مخالف آن هستند.
پاسخ بسیار ساده است، سردار اگر چه یک نظامی اما کاملا مردمی بود، شاید به جرات بتوان گفت مردمی‌ترین سرداری بود که تاریخ معاصر به خود دید. حاج قاسم کسی بود که زندگی‌اش به امنیت مردم سنجاق شده بود؛ مردم‌داری راز محبوبیت حاج قاسم است و بس.
همویی که با رویی‌گشاده از سلفی گرفتن مردم استقبال می‌کرد، فرقی نداشت طرف زن باشد یا مرد، کودک باشد یا بزرگ. به همه لبخند می‌زد و در نهایت صبوری آنقدر بین مردم می‌ماند تا مردم با ایشان حرف بزنند و سلفی بگیرند.
واقعا حیف بود اگر حاج قاسم در بستر از دنیا می‌رفت. اگر چه او در همین دنیا هم شهید بود اما خواست شهادت را در اوج خود معنا کند و به تبلور برساند که چنین هم شد.
از معدود افرادی بود حاج قاسم، که در دنیای زور و زر امروز، راه مستقیم را برگزید و لحظه‌ای برای تامین امنیت مردم برای کشور خود و کشورهای منطقه غافل نشد.
حاج قاسم حتی در نماز هم به کودکان روی خوش نشان می‌داد؛ حین خواندن نماز گل از دست فرزند شهید می‌گرفت و پس از نماز او را در آغوش کشید، سردار از این مردمی‌تر سراغ دارید؟
در دنیای امروز که در همین کشور خودمان افراد را طبقه بندی می‌کنیم و از جناح ها می‌گوییم و دیگری را نقض می‌کنیم، حاج قاسم اما همه جامعه را اعضای یک خانواده می دانست و فراجناحی عمل می کرد. معتقد بود هر کسی در این جامعه با هر مسلک و مرامی زندگی می‌کند، فرزندان من و شما است. آیا ما هم آنان را حتی یک بار به چشم فرزندان خود دیده ایم یا اینکه هر وقت با این قشر جوانان مواجه شده‌ایم با نگاهی غضبناک از کنارشان عبور کرده ایم؟
ِاما بی‌انصاف غرورم شکست. حاج قاسم تو پرواز می‌خواستی اما قکر سایه‌ات که بر سر ما بود نکردی. غرورمان شکست سردار! غرورمان به هیچ، کاش به فکر دلخوشی فرزندان شهدا می بودی ای به قربان انگشت و انگشتری ات!