"گیاندومینیکو پیکو" روز سه شنبه در گفت‌وگوی اختصاصی با ایرنا درباره محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و فشار دولت آمریکا برای منزوی کردن وی افزود: من این روزها به او فکر می‌کنم. او یک دوست مهم بوده و نقش بزرگی در زندگی حرفه‌ای من داشته است.
پیکو این سخنان را در پاسخ به پرسش ایرنا درباره تلاش کاخ سفید و جریان های جنگ طلب برای خاموش کردن صدای ظریف در محافل بین المللی از جمله در سازمان ملل متحد و نشست بین المللی داووس بیان کرد.
تلاش دولت ترامپ برای خاموش کردن صدای دیپلماسی ایران در جهان به تازگی شدت بیشتری گرفته است. اواسط دی ماه آمریکا، با نقض قوانین بین المللی و خودداری از صدور روادید، از سفر محمد جواد ظریف به نیویورک برای شرکت در اجلاس ویژه شورای امنیت جلوگیری کرد. همچنین با فشارهای آمریکا برنامه حضور محمدجواد ظریف در نشست مجمع جهانی اقتصادی داووس در سوئیس به هم خورد و وی نتوانست در اواخر دی ماه، در این نشست بین المللی برای دفاع از مواضع جمهوری اسلامی ایران شرکت کند.
پیکو که در دهه شصت خورشیدی در مراحل مختلفی از جمله جنگ ایران و عراق، جنگ افغانستان و همچنین جنگ داخلی لبنان با محمد جواد ظریف دیدار و گفت‌وگو داشته است، ادامه داد: جواد (ظریف) در خارج از کشور تحصیل کرده و فکر می‌کنم شناخت خوبی از تاریخ بسیاری از کشورها دارد. این همان کاری است که همه باید انجام دهند. یاد گرفتن درباره دیگران و تاریخ آنها بسیار مهم است. دانش نباید در چارچوب مرزها محدود بماند. به علاوه، او تسلط به زبان دیگران دارد.
این دیپلمات ایتالیایی که معاونت سیاسی "خاوریر پرز دکوئیار" دبیرکل اسبق سازمان ملل را بر عهده داشت، افزود: من این روزها به او فکر می کنم. او یک دوست مهم بوده و نقش بزرگی در زندگی حرفه ای من داشته است. دوست دارم که او این موضوع را بداند. بسیاری از کارهای مثبتی که انجام داده ام به دلیل همکاری، دوستی و پندهای او بوده است.
گیاندومینیکو پیکو به عنوان یک میانجیگر و مذاکره کنند برجسته در محافل سیاسی و بین المللی شناخته می شود.
وی به مدت ۲۰ سال از ۱۳۵۱ تا ۱۳۷۱ خورشیدی، در حل و فصل منازعات بزرگی همچون پایان دادن به بحران گروگان‌ها در لبنان، مذاکرات آتش بس میان ایران و عراق، مذاکرات توافق ژنو برای عقب نشینی روسیه شوروی از افغانستان حضور داشت و نقش آفرینی کرد.
او به عنوان مذاکره کننده سازمان ملل، نقش کلیدی در به سرانجام رساندن توافق نامه‌های ژنو برای خارج شدن نیروهای شوروی سابق از افغانستان و آتش بس میان ایران و عراق و پایان جنگ تحمیلی علیه کشورمان داشت.
این دیپلمات سابق ایتالیایی در سال های اخیر از منتقدان عملکرد ضعیف سازمان ملل در حل و فصل منازعات بین المللی و پیروی این نهاد بین المللی از سیاست های ابرقدرت ها بوده است.
پیکو در سال ۲۰۱۳ و در اوج جنگ سوریه به ایرنا گفته بود: بگذارید این واقعیت را بدون رودربایستی به شما بگویم که سازمان ملل از بعد از ۱۹۹۲ به این سو در حل حتی یک بحران جهانی توفیق نداشته است. فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ عملا ساختاری بین المللی که سازمان ملل متحد بر بستر آن بنا شده است را از بین برد. سازمان ملل پس از جنگ دوم جهانی در ساختار دو قطبی اردوگاه غرب و شرق بنا شد ولی این زیربنا از سال ۱۹۹۲ از بین رفته است و به این ترتیب سازمان ملل کارکرد خود را برای حل بحران و جنگ در سطح جهانی از دست داد.
این مقام پیشین سازمان ملل متحد همچنین در جریان گفت‌وگوهای مربوط به برجام، از توافق میان ایران و گروه ۱+۵ پشتیبانی و در مراسم مختلف در نیویورک از آن دفاع کرده بود.
نظر شما