به گزارش خانه موسیقی، فاضل جمشیدی، آوازخوان موسیقی ایرانی در آیین تشییع پیکر استاد هوشنگ ظریف در قطعه هنرمندانِ بهشت زهرا(س)، گفت: واژه استاد برای ایشان کوچک است، شریف‌ترین هنرمند ایران‌زمین از میان ما رفت. خانوادۀ ایشان با آبرو زندگی کرده و به تمام ایرانیان خدمت کردند. وی افتخار ماست و ما با غم زیبایش زندگی می‌کنیم و قرن‌ها فرزندان‌مان نغمه‌های تار او را خواهند شنید.
حسین علیزاده نیز گفت: فرصت و شرایط سخنرانی نیست تمام عمری که او در هنر موسیقی ایران سپری کرد، قبل از اینکه خودِ موسیقی مطرح باشد الگوی بسیار عزیزی برای ما بچه‌های هنرستان بود و شاید به جرأت باید گفت که شیفتگی ما به موسیقی به‌خاطر وجود شخصیت ظریف بود و شاگردانی که ایشان تربیت کردند، که جزو برجستگان موسیقی هستند، به خاطر همان شیفتگی است، به خاطر شخصیت نجیب و هنری استاد ظریف بود و واقعاً عشق را از سن پایین از استاد ظریف تجربه کردیم. هیچ‌وقت برای ظریف عزاداری نخواهیم کرد، زیرا هر زمان که اسمش را بر زبان می‌آوریم روح‌مان جلا پیدا می‌کند و شاد می‌شویم. یادش بخیر!
کیوان ساکت نیز خاطرنشان کرد: تنها می‌توانم بگویم، بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران/ کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران. برای همسرشان، پروین صالحی و همه خانواده استاد ظریفِ بزرگ آرزوی شکیبایی دارم و همچنین برای مردم فرهیخته و فرهنگی ایران.
محمد دلنوازی از دیگر نوازندگان و هنرمندان حاضر تاکید کرد: من هنوز مرگ ایشان را باور ندارم. استاد ظریف آنقدر برای ما بزرگ بودند که همان‌طور که استاد علیزاده فرمودند، عشق آقای ظریف ما را در این راه نگه داشت و اگر کسی شدیم و اگر کاری می‌توانیم انجام دهیم فقط و فقط عشق به آقای ظریف بود و سوای موسیقی راه و رسم زندگی به ما آموختند.
مینا افتاده از همکاران استاد ظریف اظهار داشت: من علاوه بر اینکه با ایشان در گروه‌های موسیقی همکار بودم، در هنرستان موسیقی از ایشان چیزها آموختم؛ متانت و بردباری‌ای که همیشه در کلاس‌ها داشتند و همیشه جای ایشان در هنرستان خالی است و امیدوارم شاگردان ایشان بتوانند جایگزین خوبی برای ایشان باشند.
در این مراسم علی ثابت‌نیا مدیرعامل انجمن موسیقی ایران، محمد اله‌یاری مدیرکل دفتر موسیقی، حمیدرضا نوربخش، شهرام صارمی، جهانشاه صارمی، علی بوستان، سیاوش برهانی، فروغ بهمن‌پور، نادر فولادی‌نسب، مهدی متین‌رضا و برخی از شاگردان و نزدیکان استاد و دیگر اهالی موسیقی از حاضرین در این مراسم بودند.
هوشنگ ظریف ۱۶ آذر ماه سال ۱۳۱۷ در تهران به دنیا آمد. پس از پایان دوره ابتدایی وارد هنرستان موسیقی شد و از حضور اساتیدی چون موسی معروفی، روح‌الله خالقی، جواد معروفی و حسین تهرانی بهرمند شد.
وی در دوره عالی هنرکده موسیقی از محضر استاد علی اکبرخان شهنازی جهت فراگیری ردیف بهرمند شد. هوشنگ ظریف از سال ۱۳۴۲ به مدت ۱۷ سال به تدریس تار در هنرستان موسیقی پرداخت و از جمله شاگردان وی می‌توان به حسین علیزاده، داریوش طلایی، ارشد طهماسبی را اشاره کرد.
هوشنگ ظریف نوازنده تار، ردیفدان و مدرس موسیقی سال‌ها سولیست(تکنواز) تار در ارکسترهای متعدد وابسته به وزارت فرهنگ و هنر بود و در اجرای برنامه‌های موسیقی ارکسترهای مزبور در سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران همکاری داشت، او اجراهای متعددی با گروه استاد فرامرز پایور داشته است و با این گروه در کشورهای اروپایی و آسیایی زیادی به اجرای موسیقی ایرانی پرداخته است.
از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به نوازندگی تار در برنامه‌های موسیقی ملی ایران در رادیو تلویزیون ایران به مدت ۲۰ سال، اجرای برنامه‌های موسیقی اصیل و سنتی ایران در شهرهای مختلف ایران و کشورهای دنیا از جمله آمریکا، شوروی، کانادا، ژاپن، فرانسه، انگلیس، آلمان غربی، ایتالیا، مصر، تونس، مراکش، الجزایر، هندوستان، پاکستان، ترکیه و تمام کشورهای اروپای شرقی همراه با ارکسترهای موسیقی سنتی وابسته به وزارت فرهنگ و هنر سابق اشاره کرد وی شش سال متوالی عضو هیئت مدیره خانه موسیقی و چهار دوره رئیس هیئت مدیره کانون نوازندگان سازهای ایرانی بوده‌است و تت اکنون نیز عضو شورای عالی خانه موسیقی بود.
نت نگاری و ویرایش چهار کتاب درباره استاد لطف‌الله مجد، جلیل شهناز و فرهنگ شریف و ابراهیم سرخوش، مجموعه‌های صوتی تکنوازی‌های استاد از جمله دشتی و اصفهان، همنوازی با استاد فرامرز پایور در آثار متعدد ایشان، اجرای گوشه‌هایی از ردیف موسی خان معروفی به کوشش کامبیز روشن روان، کتاب دستور مقدماتی تار، کتاب اول و دوم هنرستان از جمله اثار این هنرمند است.
از این هنرمند طی مراسم ویژه ای در سی وپنجمین جشنواره موسیقی فجر تجلیل و قدردانی شد و شنبه شب بر اثر ایست قلبی دیده از جهان فروبست.
نظر شما