خانه‌نشینی در عصر کرونا؛ خوب، بد، زشت

مهمان ناخوانده این روزها موجی از اضطراب و البته خانه نشینی را به عنوان سوغات عیدانه آورده و بازخوردهایی فراوان و در عین حال متفاوت را در کانون خانواده‌ها به دنبال داشته است.

کرونا هرچقدر نامیمون و نامبارک اما اتفاق‌های تلخ و گاهی شیرینی را در زندگی روزمره مردم رقم زده و باعث شده تا علاوه بر رعایت توصیه هایی در مورد رعایت حد فاصله ها، نوع تعاملات و جدی گرفتن نظافت شخصی و اجتماعی، شیوه عبور از ثانیه، دقایق و ساعت های روزمره نیز متفاوت از قبل، دستخوش تغییر شود.

حتی اوج توصیه ها تا حدی پیش می رود که هر از گاهی به سوژه های طنز و خنده مردم نیز تبدیل می شود و نقل قول هایی به گوش می رسد مبنی بر اینکه "به قدری دست ها را شستم که با عبور از پوست، به استخوان رسیده ام"، "کرونا آمد، شهر تمیزتر شد"، "خدا پدر کرونا را بیامرزد، مدیر ساختمان برای پاکیزگی مجتمع فعال‌تر شد."

یکی می گوید: کرونا باعث شد تا بیشتر به پدر و مادرم نزدیک شوم و قدر حضورشان را بدانم و دیگری می گوید همیشه تصور می کردم بانوان در خانه کاری نمی کنند و این روزها که در منزل مانده ام، زحمات همسرم را می بینم و به اشتباهم پی می برم.

دوستی هم می گفت کرونا باعث شد تا مرز بین واقعیت ها از آنچه ما می بینیم و آنچه که در تصور ما است، به طور کامل مشخص شود به عنوان مثال همین جمله که مرگ در یک قدمی ما است.

جوانی هم در پیامی آورده بود: تصور اینکه یک روز پدر و مادرم در قید حیات نباشند، قابل تحمل نیست و خانه ماندن این حقیقت را که "قدر یکدیگر بدانیم" بیش از پیش نمایان ساخت.

بزرگی هم نوشته بود: این روزها که به ناچار فرزندانم را نمی بینم و اساس پیشگیری از ویروس دوری و دوستی بنا شده، انگار در جزیره زندگی می کنم و حسرت بغل گرفتن نوه هایم را دارم.

اما کرونا زمینه ای را ایجاد کرد تا شهر از بار آلودگی‌های همیشگی نفس تازه بکشد، طبیعت در این روزها از زباله ریزی مردم در امان بماند، حیوانات اسیر شکارچی ها نشوند، مهربانی در دل مردم بنشیند، شهر از آلایندگی ها پاک و تمیز شود، ترافیک هر چند پابرجا، اما کاسته شود.

ویروسی که موجب شد تردد غیرضروری و بی مورد در شهر کم شود، مردم به بهداشت فردی و عمومی بیشتر توجه کنند، احترام به نظر مختصصان افزایش یابد، آموزش در اولویت زندگی روزمره قرار بگیرد، سطح اطلاعات و دانش فردی با مطالعه حقیقی و مجازی ارتقا یابد و چند وقتی از آلودگی های صوتی در آرامش باشیم.

این مهمان ناخوانده باعث شد تا به نوستالژی ها بپیوندیم، به بازی هایی که روزگاری رسم دورهم نشینی ها بود و خاطره های ماندگار را به ثبت می رساند.

از بازی هایی نظیر اسم فامیل، منچ، دوز، کلاغ پر- گنجشک پر، بش داش، چیستان و مشاعره که یادآوری آن احساس های خاطره انگیز همراه با شادمانی را نسبت به گذشته زنده می کند.

کرونا با ایجاد التهاب و نگرانی در مردم موجب شد تا بی مورد به بازار و خیابان نروند و اغلب خریدهای اینترنتی و استفاده از خدمات پیک رایگان را جایگزین این رفت وآمدها کنند، سبک غذایی تغییر کند و کمتر شاهد گرایش مردم به خوردن فست فود باشیم.

همچنین موجب شد تا ورزش در زندگی ماشین جایگاه پیدا کند، به دور از هیاهوی اجتماع به تحکیم کانون خانواده بیشتر بپردازیم، نیازهای فرزندان را بیشتر مورد توجه قرار دهیم و در کارهای خانه به همسران خود کمک کنیم از همه مهمتر انجام کارهای خیر و کمک به نیازمندان را هرگز فراموش نکنیم.

اما در عین حال که کرونا آموزش های مثبت را به اجبار در افکار مردم نهاد، اما بدی ها و زشتی هایی نیز به همراه داشته است.

از گرایش ناخودآگاه به وسواسی های روزمره به ویژه پاکیزگی بیش از حد وسایل شخصی و منزل، شایعه پراکنی ها تا بیکاری روزمزدهای فصلی، دوری از طبیعت بکر فصل بهار، از بین رفتن سنت دید و بازدید، خود درمانی و تجویزهای دارویی خودسرانه، پریشان حالی و التهاب در خانه و تغییرات نادرست در برنامه زندگی خانواده شد.

شیوع کرونا باعث شد تا شایعه پراکنی ها به اوج خود برسد، از شایعه ممنوعیت آمد و رفت مردم تا تعطیلی مطلق تمام صنوف در سطح شهر حتی فروشگاه های کوچک، داروخانه ها و جایگاه های عرضه سوخت تا فشارهای عصبی که گاهی منجر به اختلافات درون خانوادگی نیز شده است.

این روزها بی تابی کودکان در چهاردیواری آپارتمان های کوچک و تنگ و منع حضورشان در مراکز تفریحی و پارک ها سبب افزایش تنش عصبی در آنها شده و حتی به والدین نیز سرایت کرده است.

تجویزهای خودسرانه هم در حال تبدیل به عادت روزمره مردم است به طوریکه برخی استفاده از دمنوش ها، جوشیدنی ها و داروهای گیاهی را علاج مصون ماندن از ابتلا به کرونا سفارش کرده و برخی نیز داروهایی شیمیایی که اساس آن سرماخوردگی است را به سایرین توصیه می کنند.

ساعات خواب نیز در این روزها به طور کامل تغییر کرده و باعث شده تا مردم شب نشینی را افزایش داده و در مقابل، ساعات بیشتری از صبح را استراحت کنند و به همین شیوه زمان خوردن وعده های غذایی نیز جابجا شده است.

استفاده از مایع های ضدعفونی کننده به ویژه الکل و وایتکس نیز جزو وسایل شخصی افراد شده و استفاده بیش از حد آن نیز موجب ناراحتی های پوستی در بسیاریاز افراد شده است.

البته همین مساله علاوه بر وسواسی های بی مورد، موجب استفاده بی رویه از آب نیز شده است.

در مجموع کرونا به ما خوب، بد، زشت را آموخت و اینکه همواره باید قدر یکدیگر را بیشتر از گذشته بدانیم، بهداشت فردی و عمومی را رعایت کنیم، کانون خانواده را فراموش نکنیم، قدر طبیعت و پاکیزگی هوا را بدانیم، حقوق یکدیگر را رعایت کنیم و بدانیم که فاصله مرگ و زندگی کمتر از یک قدم است.

حال  در هیاهوی چه کنم های این ویروس کرونا، چه بهتر اینکه با ماندن در خانه هایمان، به آگاهی‌ بخشی بیشتر مردم، کاهش التهاب و اضطراب عمومی و احیای امید اجتماعی کمک کنیم.

«کرونا» خانواده بزرگی از ویروس‌هاست که هفتمین رده جدید آن در شهر «ووهان» چین پیدا شد؛ علایم ابتلا به این ویروس شامل تب، سرفه، کوتاهی تنفس، علایم گوارش و در موراد شدید، عفونت ریه ( پنومونی)، سندرم تنفسی حاد شدید و نارسایی کلیه است.

بر اساس اطلاعات فعلی راه‌های انتقال این ویروس به دیگران از طریق تماس دست آلوده به ترشحات تنفسی با چشم، بینی و دهان، از راه قطره‌های تنفسی (عطسه، سرفه و صحبت کردن چهره به چهره به مدت طولانی) است بنابراین شست‌وشوی مکرر دست‌ها بسیار توصیه می‌شود.