شیوع ویروس کرونا تجربه متفاوتی از زیست و زندگی را برای انسان‌های سراسر جهان به‌وجود آورده است. تجربه‌ای که این روزها از آن به‌عنوان قرنطینه خانگی یاد می‌شود.
به گفته کارشناسان امر درمان در مسیر مبارزه با این ویروس یعنی کادر درمان، پرشکان و پرستاران متعهدی که با تعبیر واژه ایثار و از جان گذشتگی به شکل خستگی‌ناپذیر در خط مقدم مبارزه در حال مجاهدتی بی‌مثال هستند؛ برای تحقق شعار شکست کرونا یکی از اصلی‌ترین مواردی که می‌تواند به قطع زنجیره شیوع این ویروس مرگ‌بار منتج شود در خانه ماندن است.
تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری در کنار تعطیلی بسیاری دیگر از فعالیت‌هایی که زیست اجتماعی انسان‌ها را معنا می‌داد، اتفاقی است که طی بیش از یکی، دو ماهه اخیر جامعه ایران را همراه خود کرده است؛ به‌ویژه در این ایام که درحال سپری کردن روزهای نوروز باستانی ۱۳۹۹ هستیم. تلاش تمام آحاد جامعه برای تحقق شعار شکست دادن کرونا از یک‌سو و ازسوی دیگر برنامه‌ریزی مسئولان و دست‌اندرکاران کلان کشور در مسیر متوقف کردن زنجیره شیوع کرونا و بازگشت فضای زیست اجتماعی به حالت عادی از مهمترین اتفاقات و برنامه‌هایی است که در دستور کار تمامی مسئولان قرار گرفته است.
تردیدی در این مهم وجود ندارد که برای به بار نشستن تلاش مسئولان، اتحاد؛ همدلی و همراهی آحاد مردم از مهمترین اتفاقاتی است که می‌تواند به تسریع قطع زنجیره شیوع کرونا و شکست دادن این ویروس مرگ‌بار در جامعه منتج شود.
در راستای فعالیت تمام دست‌اندرکاران؛ برنامه ریزان و متولیان کلان بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه؛ اهالی فرهنگ و هنر از نویسندگان و شاعران گرفته تا مترجمان، منتقدان و پژوهشگران نیز دست در دست یکدیگر دادند تا با همراهی پویش‌های اجتماعی شکل گرفته در مسیر شکست این ویروس هم سهم و دین خود را ادا کنند و از دیگر روی همراهی خود با آحاد مردم جامعه را این‌بار در قامت و جبهه‌ای دیگر به اثبات رسانند.
اهالی فرهنگ و هنر با همراهی خانه کتاب به‌عنوان بازوی فرهنگی یار مهربان در حوزه معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با راه‌اندازی دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ طی روزهای پایانی اسفند ماه و آغاز تعطیلات نوروزی ۱۳۹۹ تلاش کرده‌اند تا با صحبت‌ها، پیام‌ها و یا دلنوشتههایی علاوه بر ادای سهم خود در تحقق هرچه بیشتر دعوت مردم به خانه ماندن و گسترش و توسعه پویش‌های نام‌برده مشارکت هرچه بیشتر آحاد مردم را برای صرف فعل اتحاد و همدلی در مسیر شکست دادن ویروس کرونا در کشور ادا کنند.
یکی از این افراد گروس عبدالملکیان شاعر و منتقد ادبی نام‌آشنای کشورمان است که شهرت وی مرزهای جهانی را نیز در نوردیده است. عبدالملکیان با پیوستن به دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ پیام خود را در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی از یک‌سو و ازسوی دیگر در فضای مطبوعاتی منتشر کرده است. او در این پیام آورده است:
بی‌تردید همان‌طورکه می‌دانیم مهمترین مقوله‌ای که این روزها مردم را درگیر خودش کرده؛ مساله ویروس کروناست. زاویه دید ما نسبت به این مقوله قطعاً بر روحیه، حال و هوا و شکل مبارزه ما با این چالش بسیار تاثیرگذار است. یک داستانی را یادم می آید که می‌گویند سال‌ها پیش یک زندانی در استرالیا از زندان فرار کرده بود و مخفیانه سوار قطار باری شده بود که از آن منطقه دور شود. مسئول قطار می آید و در کوپه‌ها را از بیرون قفل می‌کند و بعد از مدتی زندانی از روی نوشته‌های دیوار متوجه می‌شود جایی که مخفی‌شده یخچال قطار است. وقتی قطار به مقصد می‌رسد و جنازه او را در کوپه پیدا می کنند می‌بینند که بدنش از سرما یخ زده! ولی مساله مهم آن بود که یخچال قطار خاموش بود و او این را نمی‌دانست. نگاه ما به هر مساله‌ای در روحیه ما در مقام مواجهه با آن رویداد تأثیرگذار است. لازم است شرایط قرنطینه را در این روزها رعایت کنیم دوری ما از دوستان و خانواده و شرایط عادی برای همه ما سخت است. اما خب طبیعتاً هر یک از ما با درایت و تدبیر می‌توانیم شکلی از انعطاف‌پذیری را برای عبور از این بحران ایجاد کنیم. نمی‌دانم با خواندن کتاب، شنیدن موسیقی، دیدن فیلم، بیشتر همراه بودن با اعضای خانواده، استفاده از این فرصت برای ساختن رابطه‌های عمیق‌تر و یا نهایتاً پذیرفتن این وضعیت به‌عنوان یکی از چالش‌های زندگی مدرن... ولی مساله مهم اینجاست که پذیرفتن نه به‌عنوان یک انفعال بلکه به‌عنوان یک عمل! یعنی هر یک از ما می‌توانیم با آن چیزی که در این روزها انجام می‌دهیم این پذیرفتن را عاملانه به تجربه موفق تبدیل کنیم.
مروری بر کارنامه فرهنگی عبدالملکیان
گروس عبدالملکیان متولد ۱۸ مهر ۱۳۵۹ در تهران؛ شاعر، منتقد ادبی و دبیر بخش شعر نشر چشمه است.
گروس عبدالملکیان نوشتن را از ۱۱ سالگی آغاز کرد و اولین شعرهایش در مجلات کیهان بچه‌ها و سروش نوجوان به چاپ رسید. چنان‌که خودش اشاره می‌کند از سال ۱۳۷۷ مطالعهٔ نقد و نظریه ادبی را آغاز کرد و برخی از اولین شعرهایش را که بعدها در کتاب اولش منتشر شدند در مطبوعات تخصصی آن سال‌ها از جمله کارنامه و عصر پنجشنبه به چاپ رساند.
گروس عبدالملکیان در سال ۱۳۸۱ با مجموعه شعر پرنده پنهان پا به دنیای حرفه‌ای شعر گذاشت؛ مجموعه‌ای‌که با استقبال منتقدان و مخاطبان حرفه‌ای شعر مواجه شد و جایزه کارنامه را از آن خود کرد.
از دیگر دفترهای شعر وی می توان به آثاری چون رنگ‌های رفته دنیا (۱۳۸۴) نشر آهنگ دیگر، سطرها در تاریکی جا عوض می‌کنند (۱۳۸۷) نشر مروارید، حفره‌ها (۱۳۹۰)، پذیرفتن (۱۳۹۳)، هر دو نیمه ماه تاریک است (۱۳۹۷) و سه‌گانه خاورمیانه (۱۳۹۷) همگی از آثار نشر چشمه اشاره کرد.
همچنین در سال ۱۳۹۲ گزیده‌ای از شعرهایش همراه با عکس و با همکاری ۳۶ عکاس ایرانی از جمله عباس کیارستمی، بهمن جلالی، افشین شاهرودی، سیف‌الله صمدیان، مهران مهاجر، کریم ملک‌مدنی، رومین محتشم در کتابی با عنوان هیچ چیز مثل مرگ تازه نیست در نشر چشمه به چاپ رسید.
گروس عبدالملکیان از جمله شاعران جوان کشورمان است که آثار متعددی از اشعار وی به زبان‌های دیگر ترجمه و به چاپ رسیده‌اند که از جمله مهمترین آنها می‌توان کتاب‌های گزینه اشعار به زبان عربی (بیروت / نشر الغاوون/۲۰۱۱)، سطرها در تاریکی جا عوض می‌کنند و رنگ‌های رفته دنیا به زبان کردی به زبان کردی (سلیمانیه عراق / نشر چاودیر/۲۰۰۸) و گزینه اشعار به زبان‌های سوئدی و آذری نام برد.
کسب جایزه شعر امروز ایران، برگزیده کتاب سال شعر جوان ایران و جایزه شعر شب‌های شهریور از جمله موفقیت‌های عبدالمکیان در جشنواره‌ای ادبی کشورمان است.
نظر شما