امید بهترین درمان برای این روزهای کرونایی است

تهران- ایرنا- شاعر، پژوهشگر و منتقد ادبی نام‌آشنای کشورمان با اشاره به آنکه شرایط قرنطینه سختی‌های زیادی دارد ولی چون اولویت حفظ جان و سلامت خود، خانواده و همشهریانمان است؛ باید تحمل کنیم تاکید می‌کند: امید بهترین درمان برای این روزهای کرونایی است.

شیوع ویروس کرونا تجربه متفاوتی از زیست و زندگی را برای انسان‌های سراسر جهان به‌وجود آورده است. تجربه‌ای که این روزها از آن به‌عنوان قرنطینه خانگی یاد می‌شود. به گفته کارشناسان امر درمان یعنی کادر درمان، پرشکان و پرستاران متعهدی که با تعبیر واژه ایثار و از جان گذشتگی به شکل خستگی‌ناپذیر در خط مقدم مبارزه در حال مجاهدتی بی‌مثال هستند؛ برای تحقق شعار شکست کرونا یکی از اصلی‌ترین مواردی که می‌تواند به قطع زنجیره شیوع این ویروس مرگ‌بار منتج شود در خانه ماندن است.

تعطیلی فعالیت‌های فرهنگی و هنری در کنار تعطیلی بسیاری دیگر از فعالیت‌هایی که زیست اجتماعی انسان‌ها را معنا می‌داد، اتفاقی است که طی بیش از یکی، دو ‌ماهه اخیر جامعه ایران را همراه خود کرده است؛ به‌ویژه در این ایام که درحال سپری روزهای متفاوت فروردین ماه ۱۳۹۹ هستیم.

تلاش تمام آحاد جامعه برای تحقق شعار شکست دادن کرونا از یک‌سو و ازسوی دیگر برنامه‌ریزی مسئولان و دست‌اندرکاران کلان کشور در مسیر متوقف کردن زنجیره شیوع کرونا و بازگشت فضای زیست اجتماعی به حالت عادی از مهم‌ترین اتفاقات و برنامه‌هایی است که در دستور کار تمامی مسئولان قرار گرفته است.

تردیدی در این مهم وجود ندارد که برای به بار نشستن تلاش مسئولان، اتحاد؛ همدلی و همراهی آحاد مردم از مهم‌ترین اتفاقاتی است که می‌تواند به تسریع قطع زنجیره شیوع کرونا و شکست دادن این ویروس مرگ‌بار در جامعه منتج شود.

در راستای فعالیت تمام دست‌اندرکاران، برنامه ریزان و متولیان کلان بخش‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی جامعه، اهالی فرهنگ و هنر از نویسندگان و شاعران گرفته تا مترجمان، منتقدان و پژوهشگران نیز دست در دست یکدیگر دادند تا با همراهی پویش‌های اجتماعی شکل گرفته در مسیر شکست این ویروس هم سهم و دین خود را ادا کنند و از دیگر روی همراهی خود با آحاد مردم جامعه را این‌بار در قامت و جبهه‌ای دیگر به اثبات رسانند.

اهالی فرهنگ و هنر با همراهی خانه کتاب به‌عنوان بازوی فرهنگی یار مهربان در حوزه معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با راه‌اندازی دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ طی روزهای تعطیلات نوروزی ۱۳۹۹ و ادامه روزهای رعایت فاصله اجتماعی افراد جامعه تلاش کرده‌اند تا با صحبت‌ها، پیام‌ها و یا دل‎نوشته‌هایی علاوه بر ادای سهم خود در تحقق هرچه بیشتر دعوت مردم به خانه ماندن و گسترش و توسعه پویش‌های نام‌برده مشارکت هرچه بیشتر آحاد مردم را برای صرف فعل اتحاد و همدلی در مسیر شکست دادن ویروس کرونا در کشور ادا کنند.

یکی از این افراد رضا کاظمی شاعر، پژوهشگر و منتقد ادبی کشورمان است. کاظمی با پیوستن به دو پویش #تندرست_باش_ای_ایران و #بهار_نزدیک_است؛ پیام خود را در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی از یک‌سو و ازسوی دیگر در فضای مطبوعاتی منتشر کرده است. او در این پیام آورده است:

با سلام و احترام به همه شما دوستان. در شرایط حاضر علاوه بر توصیه‌های پزشکی که متخصصان دارند و همه ما سعی در رعایت آنها داریم، توصیه مکمل دیگری هم مطرح است و آن اینکه تا جایی‌که امکان دارد از منزل خارج نشویم. مسلماً شرایط قرنطینه سختی‌های زیادی دارد ولی چون اولویت حفظ جان و سلامت خود، خانواده و همشهریانمان است؛ باید تحمل کنیم. ازآنجایی‌که در خانه ماندن بی‌حوصلگی و کسالت با خود به‌همراه دارد پس باید برایش چاره‌ای پیدا کرد. مسلماً هر کس در فضای فعالیت‌های خود چاره‌ای را پیشنهاد می کند. من هم به‌عنوان یکی از اعضای خانواده اهل قلم و هنر پیشنهادم مطالعه کتاب‌های خوب و مورد علاقه‌مان؛ دیدن فیلم‌های سینمایی یا مستند و تله تئاترهای ارزشمند است و البته امید که بهترین درمان است.

مروری بر کارنامه فرهنگی رضا کاظمی

رضا کاظمی متولد ۴ آذر ۱۳۴۹ در تهران؛ شاعر، پژوهشگر و منتقد ادبی کشورمان؛ تحصیل‌کرده دو رشته دانشگاهی عمران در دانشگاه گیلان و طراحیِ دکوراسیونِ داخلی در واحد هنر دانشگاه تهران است.

کاظمی فعالیت‌های ادبی خود را در دو زمینه شعر و داستان از سال ۷۴ آغاز کرد و به زعم خود از سال ۷۸ به‌طور جدی‌تری آن فعالیت‌ها را پی گرفته است. وی اولین کتاب خود را در سال ۷۹ در گونه ادبیات عاطفی جنگ منتشر کرد.

کاظمی بعد از چندین سال تجربه سُرایشِ شعر کوتاه و بلندِ عاشقانه در فضای ادبیاتِ جنگ و انتشار مجموعه‌هایی در همان فضا، سال‌هاست که دیگر به صورت اختصاصی در حیطه شعر کوتاهِ آزاد - خاصه شعرِ کوتاهِ کوتاهِ عاشقانه - به صورت حرفه‌ای فعالیتِ می‌کند.

کاظمی در چهار سالِ اخیر، دبیر بخشِ داستانِ سایتِ دو زبانه‌ی فارسی - آلمانیِ اثر بوده و هست. هم‌چنین خبرنگار بین‌المللیِ مجله‌ مذکور... دو مجموعه شعر از میان کتاب‌هایش به‌عنوان کتاب سال در ادبیات جنگ برگزیده شده است.

تعدادی از داستان‌هایش در مسابقات و جشنواره‌های داستانیِ مطرح، رتبه‌های قابل توجهی آورده‌اند. تعداد زیادی از شعرهای رضا کاظمی تا به حال به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، روسی، فرانسوی، کُردیِ عراق، عربی و آذری ترجمه شده است.

بر اساس زندگی و شعرهای رضا کاظمی فیلم مستندی تحت عنوان هنوز بوی عاشقی می‌دهم به کارگردانی ابراهیم سعیدی‌نژاد ساخته شده است.

در فضای هنر، فعالیت‌هایی در ضمینه‌های نقاشی، نقاشی‌خط، خوشنویسی و کاریکاتور داشته و دارد. چهار نمایشگاه انفرادی در زمینه کاریکاتور و دو نمایشگاه خوشنویسی و نقاشی از جمله این فعالیت‌ها به شمار می‌روند.

کتاب‌هایی چون  بیا کمی بارانی‌تر باشیم بانو!، نشر مدیا سال ۷۹، بانوی قصه‌های مادر - شعر بلندِ به‌هم پیوسته - نامزد دریافت جایزه یک رُبع قرن ادبیات جنگ، ماه در حوضِ بی‌ماهی (۱۳۸۴)، پستچی جای نامه تنهایی آورد (۱۳۸۵)، یک سبد خاطره، یک سینه حرف برگزیدهٔ اولِ کتابِ سالِ شعر جنگ  سال ۸۵، پابرهنه تا ماه برگزیدهٔ دوم کتابِ سالِ شعر جنگ سال ۸۷، گپی با فروغ فرخ‌زاد در غروب‌های ظهیرالدوله - تحقیق و نثر ادبی - سال ۸۴؛ تا دست به قلم می‌برم، سراغِ تو را می‌گیرند کلمات! (۱۳۹۲) و سردم است، کمی آواز عاشقانه بخوان! (۱۳۹۳) هر دو از نشر نیماژ تنها بخشی از کارنامه ادبی رضا کاظمی را شکل می‌دهند.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha