«سپیده توکلی» ورزشکار ماده پرش ارتفاع که سال‌هاست در این عرصه فعالیت می‌کند و در مسابقات قهرمانی آسیا و غرب آسیا مدال‌های رنگارنگی را کسب کرده است. وی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا از خاطراتش در مسابقات مختلف و مشکلات خود سخن گفت.
در متن زیر مشروح گفت و گو با این دو و میدانی کار را می‌خوانیم:
مربی اجازه نمی‌داد تا در پرش از ارتفاع شرکت کنم
از ۵ سالگی ورزش را آغاز و رشته‌های مختلف را امتحان کردم. اول راهنمایی هم والیبال بازی می‌کردم و نیز در آمادگی جسمانی بودم. در سوم راهنمایی معلم مدرسه به من گفت که استعداد دارم و بهتر است در دو و میدانی فعالیت خود را ادامه دهم. با ورود به این رشته توانستم در مسابقات منطقه‌ای، استانی و کشوری در دوی ۱۰۰ متر با مانع مقام آورم. با توجه به اینکه در صد متر مانع تمرین می‌کردم اما پرش از ارتفاع را بیشتر دوست داشتم. ۲ بازیکن داشتیم که ارتفاع تمرین می‌کردند و مربی اجازه نمی‌داد تا در پرش از ارتفاع باشم.
مخفیانه پرش از ارتفاع را تمرین می‌کردم
در آن زمان به همراه دوستم مخفیانه برای تمرین پرش از ارتفاع بیرون می‌رفتم. در هر ماده‌ای ۲ نفر را می‌توانستند اعزام کنند و مربی نیازی به من در این ماده نداشت. چون خیلی پرش از ارتفاع را دوست داشتم، دوستم به من آن را یاد داد و هر دفعه خودم تمرین می‌کردم. در سال ۸۳ یک ماه پیش از مسابقات قهرمانی کشوری پای یکی از ورزشکاران پرش از ارتفاع آسیب دید و مجبور شد تا آن را گچ بگیرد. مربی بدون ورزشکار ماند و من گفتم که می‌توانم در این مسابقات شرکت کنم، اما مربی به من گفت که فرصت کافی برای یادگیری این رشته را ندارم در حالی که نمی‌دانست مخفیانه آن را تمرین کردم و یاد گرفتم. با موافقت آنان وارد این رشته شدم و توانستم در این ماده با ثبت رکورد یک متر و ۴۵ سانتی‌متر مقام دوم کشور را از آنِ خود کنم.
پس از آن به این رشته علاقه‌مند شدم و در مسابقات انتخابی ملی شرکت کردم و عضو تیم ملی دو و میدانی شدم. برای من اتفاق خیلی بزرگی بود که ملی‌پوش شدم. رکوردهای خود را ارتقا دادم. نخستین مسابقه برون مرزی که در آن شرکت کردم، بازی‌های آسیایی داخل سالن در ماکائو در سال ۲۰۰۷ بود. در ۱۰۰ متر با مانع و پرش از ارتفاع شرکت کردم و در مانع پنجم و ارتفاع هفتم شدم. در این مسابقات سن کمی داشتم و تنها برای کسب تجربه شرکت کرده بودم. اتفاق زیبایی بود که برای اولین بار توانستم در یک کشور دیگر در کنار کسانی که خیلی بهتر از من بودند شرکت کنم. در واقع انگیزه‌ام بیشتر شد تا به این ورزشکاران برسم.
در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانجو ۲ طلا گرفتم
با تلاش‌های بسیار از ۲۰۱۰ رکورد ایران را برای اولین بار در پرش از ارتفاع با یک متر و ۷۶ سانتی متر زدم. همزمان با پرش از ارتفاع در این سال به من پیشنهاد شد تا در ماده هفتگانه در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانجو در چین شرکت کنم. ۲ ماه بیشتر فرصت نداشتم و شرایط استرس زایی بود اما با حمایت فدراسیون و مربی تمرین کردم. در این ۲ ماه در ۲ مسابقه غرب آسیا در سوریه و بازی‌های آسیایی در چین شرکت کردم. در مسابقات غرب آسیا هم در پرش از ارتفاع و نیز هفته گانه شرکت کردم و طلا گرفتم.
اولین مدال قهرمانی آسیا برنز بود
در بازی‌های آسیایی گوانجو در سال ۲۰۱۰ برای اولین بار با امتیاز ۴۸۴۵ رکورد ملی مسابقات هفتگانه را زدم. در مسابقات قهرمانی آسیا در ۲۰۱۲ برای اولین بار با امتیاز ۳۸۶۰ رکورد ملی ماده پنجگانه را جابجا کردم و برای نخستین بار مدال برنز را بدست آوردم. در آن دوران مشکلات زیادی داشتم و مربی نداشتم و در زمانی فدراسیون خیلی من را اذیت کرد اما با این مشکلات کنار آمدیم.
مسابقات من در برنامه جواد خیابانی پخش شد
در سال ۲۰۱۳ یک‌ماه پیش از حضور در مسابقات قهرمانی آسیا در هند، از ناحیه پا آسیب دیدم و در این رقابت‌ها با آمادگی کامل شرکت نکردم و نتوانستم مقام بیاورم. در سال ۲۰۱۴ در بازی های آسیایی اینچئون کره‌جنوبی در هفتگانه شرکت کردم و در ماده پرش از ارتفاع رکورد یک متر و ۸۳ سانتی‌متر را ثبت کردم و رکورد ایران را شکستم. اما بدشانسی در این مسابقات داشتم که بدلیل باد و باران بسیار در پرش طول نتوانستم مقامی بدست بیاورم. برای همین دستم از مدال کوتاه ماند و ششم شدم. این مسابقات باعث شد تا انگیزه زیادی کسب کنم و پس از آن شناخته‌تر شدم و حتی مسابقات من در تلویزیون و در برنامه «جواد خیابانی» پخش شد. در سال ۲۰۱۵ در مسابقات قهرمانی آسیا در ووهان چین در ماده هفتگانه رکورد ایران را با امتیاز ۵۴۴۵ جابجا کردم که هنوز رکوردم در این ماده همین است. از آن سال به بعد نتوانستم رکورد هفتگانه را بزنم. در مسابقات آسیایی داخل سالن قطر در سال ۲۰۱۶ موفق شدم در پنجگانه و در ماده ۴ در ۴۰۰ متر ۲ مدال نقره کسب کنم و رکورد پنجگانه را به ۳۹۹۲ امتیاز ارتقا دادم. در مسابقات قهرمانی سال ۲۰۱۸ داخل سالن آسیا در تهران در ماده پنجگانه طلا گرفتم و موفق شدم در پرش از ارتفاع نخستین مدال پس از انقلاب را کسب کنم و قبل از من «مریم صدارتی» به مدال دست یافت و آنجا توانستم رکورد پرش از ارتفاع و پنجگانه را بزنم.
اکنون با حضور کیهانی در مسابقات انتخابی تیم ملی شرکت نمی‌کنم
آخرین مسابقاتی که شرکت کردم بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ در اندونزی بود. در آنجا در پرش ارتفاع هفتم شدم و در مسابقات قهرمانی سال ۲۰۱۹ آسیا در قطر شرکت نکردم، زیرا مربی نداشتم و خیلی با فدراسیون درگیر بودم. فدراسیون برایش مهم نبود و از اینکه تنهایی تمرین کنم خسته شده بودم. همواره با فدراسیون و سازمان تیم ملی درگیر بودیم و از بخش زنان حمایت نمی‌کردند یا نمی‌خواستند که ما را اعزام کنند. از آن تاریخ تاکنون در مسابقات باشگاهی در ایران شرکت کردم. در مسابقات انتخابی تیم ملی دیگر شرکت نکردم و اگر شرایط به همین منوال پیش برود شرکت نمی‌کنم مگر اینکه رییس فدراسیون عوض شود. در این ۴ سال خیلی اذیت شدم.
کیهانی گفت پیر شدیم و باید ما را کنار بگذارد
در سن ۲۷ سالگی به یاد دارم که «مجید کیهانی» رییس وقت فدراسیون عنوان کرد که ما پیر شده‌ایم و باید شما را کنار بگذاریم. بهترین رکوردهایم را در سال ۲۰۱۸ در سن ۲۹ سالگی زدم. اما در آن دوران یکی از مربیانم همواره به من می گفت که آنقدر استعداد دارم تا هر زمان که اراده کنم می‌توانم رکورد بزنم و مدال بیاورم.
نظر شما