حجت الاسلام مجتبی کلباسی با اشاره به شرایط جزء خوانی و تلاوت قرآن کریم در گفت و گو با خبرنگار معارف ایرنا به آیه ۵۷ سوره یونس استناد کرد و گفت: بر اساس این آیه باید چهار عنصر هدایت، رحمت، موعظه و شفا را در قرآن بیابیم.
ترجمه آیه چنین است: ای مردم به یقین برای شما از جانب پروردگارتان اندرز و درمانی برای آنچه در سینه هاست و رهنمود و رحمتی برای مومنان آمده است.
کلباسی افزود: لذا گاهی در سیره معصومین (ع) می بینیم که یک آیه را تکرار می کردند. چون به آن نقطه رسیده بودند که بیشترین بهره را از کلام الهی ببرند؛ همانند این که انسان به چشمه گوارایی می رسد و تاجایی که می‌تواند آب می خورد و این بهره برداری جز با تدبر و تامل در آیات قرآن بدست نمی آید.
البته ختم قرآن فضیلت بسیاری دارد ولی اگر این تلاوت در حد مرور و بدون توجه به معانی آن باشد در واقع در نازل ترین درجه آن است و هدف از ختم و تلاوت قرآن این است که روح و جسم انسان با این مضامین مرتبط شود، در وجود انسان بنشیند و درمانگر دردهای انسان باشد.
این استاد حوزه ادامه داد: بر همین اساس اگر آیه ای می خوانیم که در آن انذار است، به آن بیم توجه کنیم، اگر آیات امید را تلاوت می کنیم، به فضل و رحمت الهی امیدوار شویم و در جایی که معرفتی را القا می کند، با توجه به معنای آیه تلاش کنیم تا آن معرفت در دل ما بنشیند.
رئیس مرکز تخصصی مهدویت حوزه علمیه قم تاکید کرد: البته سعی کنیم هنگام قرائت آیات قرآن، در آن تامل کنیم نه مثل یک مفسر و فیلسوف بلکه هر کس به اندازه خودش می تواند، بهره ببرد.
معنای کرامت قرآن
کلباسی با اشاره به آیه ۷۷ سوره واقعه که می فرماید «انه لقرآن کریم» اظهار داشت: کریم کسی یا چیزی است که اگر هر زمانی به آن مراجعه کنیم، از آن بهره میگیریم. استفاده از کرامت قرآن دائما اتفاق می افتد و هر اندازه تامل و تدبر انسان بیشتر باشد، به این گنجینه ها بیشتر دست پیدا می کند.
وی سفارش کرد که هنگام نشاط به تلاوت قرآن بپردازیم و افزود: گاهی انسان خسته است و نمی تواند به خوبی از تلاوت آیات الهی بهره ببرد که گاهی می توان با شنیدن کلمات قرآن از آن بهره مند شد.
کلباسی افزود: اگر کسی بتواند در نیمه های شب که آرامش برقرار است و زمینه ارتباط با نور قرآن بیشتر فراهم می شود، به تلاوت قرآن بپردازد، استفاده بیشتری خواهد داشت.
وی ادامه داد: قرآن پدیده شگفت انگیزی است که به راحتی نمی توان درباره آن صحبت کرد. برخی افراد به گونه ای به تلاوت قرآن می پردازند که جانشان با روح و حقیقت قرآن ارتباط برقرار می کند و به قول برخی از اهالی قرآن وقتی قرآن می خوانیم، تصور کنیم که جبرییل این آیات را به ما نازل می کند. یعنی صحنه به اندازه ای زنده است که گویا آیات به انسان القاء می شود.
این استاد حوزه افزود: اگر بخواهیم بعد از دوران کرونا میهمانی بدهیم یا به میهمانی برویم، طبیعی است که باید آمادگی هایی را ایجاد کنیم. میهمانی الهی نیز اینگونه است و انسان باید توجه کند که چگونه آیات الهی را تلاوت کند. یعنی اگر مفهوم آیات را متوجه نمی شود، از یک ترجمه و تفسیری استفاده کند و با توجه به میزان آمادگی خود از آن استفاده کند و حداقل بهره برداری از کلام الهی این است که در پایان ماه مبارک رمضان ۳۰ آیه را با تدبر بخواند و با آن ارتباط برقرار کند.
نظر شما