تراژدی زندگی ورزشی «بهادر مولایی» از زمانی رقم خورد که وی یکی از مسافران المپیک ۲۰۱۶ ریو بود اما در آخرین لحظه با رای کمیته فنی فدراسیون وزنه‌برداری از پرواز برزیل پیاده شد و در نهایت قدم در جاده‌ای گذاشت که فرمان زندگی را برخلاف امیالش چرخاند. ناامیدی مولایی در مسیر این جاده تصادف وحشتناکی برای او رقم زد که زندگی ورزشی این قهرمان را در سن ۲۶ سالگی تحت تاثیر قرار داد.
هر چند که نزدیک به چهار سال از آن اتفاق می‌گذرد اما مولایی از تصمیم کمیته فنی وزنه‌برداری به‌عنوان یک اتفاق تلخ یاد می‌کند و آن را ناشی از نظرات شخصی می‌داند. او بر این باور است نظراتی مانع حضورش در المپیک شد شخصی بود و هیچ ارتباطی به مسائل فنی نداشت.
متن کامل مصاحبه نایب‌قهرمان سابق وزنه‌برداری جهان با خبرنگار ایرنا در زیر آمده است؛
در تمام رده‌های سنی وزنه زدم
از سن ۹ سالگی گام در دنیای مبارزه با فولاد سرد گذاشتم و با کسب عنوان در مسابقات داخلی صاحب پیراهن تیم ملی شدم. من در تمام رده‌های سنی وزنه زدم و عنوان کسب کردم. مسابقات نوجوان، جوانان، بزرگسالان و دانشجویان جهان و آسیا تورنمنت‌هایی بودند که در آن حضور پیدا کردم و توانستم مدال کسب کنم. من عنوان نایب‌قهرمانی مسابقات قهرمانی جهان در رده سنی بزرگسالان دارم. عنوانی که در آن زمان کسی تصور نمی‌کرد به دست بیاورم اما در مسابقات جهانی ... با مربیگری کوروش باقری به آن رسیدم. در اولین مسابقه‌ای که در رده سنی بزرگسالان شرکت کردم قهرمانی آسیا بود که بهداد سلیمی عنوان قهرمانی را کسب کرد و من نایب‌قهرمان شد.
باقری بهترین مربی من است
اگر بخواهم از پیشکسوتان و مربیان بزرگ وزنه‌برداری که با آنان کار کردم نام ببرم باید اذعان کنم که کوروش باقری بهترین مربی من در وزنه‌برداری بود و پس از او سیدمهدی پانزوان قرار دارد. همچنین در کنار این ۲ مربی حسین توکلی یکی از بهترین مربیان بوده است که زیر نظر او به تمرین پرداختم.
مسابقات المپیک رویای من بود
دوست داشتم که در تورنمنت بزرگی مانند المپیک حضور داشته باشم اما متاسفانه قربانی رای کادر فنی شدم. قرار بود از بین من و «محمدرضا براری» یک نفر خط بخورد. با وجود آمادگی که داشتم و کادر فنی نیز از این آمادگی آگاه بود براری با ۱۴ رای ماندگار شد علی هاشمی ۱۰ رای کسب کرد و من تنها چهار رای برای اعزام به ریو ۲۰۱۶ کسب کردم و این موجب شد تا با وجود آمادگی از کاروان اعزامی به برزیل جا بمانم.
تصمیم فنی نبود
هنوز بر این باورم که تصمیم برای خط خوردن من از سوی فدراسیون فنی نبود بلکه سوگیری شخصی بود. پیش از جلسه کمیته فنی تمام مقدمات اعزامم به برزیل آماده‌شده بود و حتی حق‌وحقوق المپیکی می‌گرفتم اما متاسفانه در آن روز اتفاقی افتاد که هم زندگی شخصی و هم ورزشیم را تحت تاثیر قرار داد. از بانیان آن اتفاق هیچ‌گاه نمی‌گذرم. تمام کسانی که من با آنان کار کردم می‌دانند که مولایی اگر در تمرین ۸۰ درصد آماده باشد در مسابقه به ۱۰۰ درصد می‌رسد.
پس از تصادف کسی سراغی از من نگرفت
از اردوی تیم ملی خط خوردم و به همراه چند نفر از بستگان باروحیه‌ای داغان به سمت شمال رفتم اما تقدیر من تصادفی بود که زندگی‌ام را به هم ریخت. در این تصادف یکی از بستگان را از دست دادم و خودم آسیب جدی دیدم که پس از چهار سال هنوز آثار آن به همراهم است. پس از این تصادف کسی سراغی از من نگرفت. به خاطر مصاحبه‌ای که انجام دادم حتی فدراسیون حکم انضباتی برایم صادر کرد که با وساطت امام جمعه و فرماندار محترم شهرستان بابلسر ختم به خیر شد.
انوشیروانی مقصر خط خوردنم نبود
اگر بخواهم نقش کادر فنی را در خط خوردنم موردبررسی قرار دهم باید بگویم سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی در این اتفاق ۱۰ درصد نقش داشت و فدراسیون ۹۰ درصد. انوشیروانی متاسفانه آن‌گونه که باید از من دفاع نکرد.
با علی مرادی همکاری ندارم
شرایط کنونی فدراسیون به‌گونه‌ای نیست که با آن همکاری داشته باشم. پس از تصادف قول‌هایی در زمینه به‌کارگیری در فدراسیون وزنه‌برداری به من داده شد اما هیچ‌کدام عملی نکردند. باید بگویم شرایط فدراسیون برای همکاری من مهیا نیست.
تصمیم به بازگشت دارم
فعلا در حال مربیگری در بخش زنان و مردان هستم. با توجه به سن و سالم تصمیم دارم دوباره به دنیای قهرمانی برگردم هر چند که این کار سخت است اما تمام تلاش خود را به کارخواهم گرفت. به‌احتمال ۹۰ درصد این تصمیم عملی می‌شود.
نظر شما